Augustyn uchodzi za jednego z największych teologów Kościoła powszechnego

28 sierpnia 430 - W Hipponie, oblężonej przez Wandalów, zmarł Augustyn, pasterz miejscowej diecezji, mnich, filozof i teolog, święty, ojciec i doktor Kościoła.

Augustyn urodził się w Tagaste w Afryce w 354. Był człowiekiem o gwałtownym temperamencie. Długo szukał odpowiedzi zdolnej zaspokoić jego pragnienie poznania i kochania.

Będąc jeszcze młodzieńcem w Kartaginie, przeszedł od poszukiwania hedonizmu do stopniowego pytania o naturę zła, które - według jego opinii - mieszka w głębinach serca ludzkiego. Przez dziewięć lat należał do manichejczyków, po czym popadł w przygnębienie i wyruszył do Italii, gdzie nastąpiło decydujące dla niego spotkanie z przepowiadaniem Ambrożego w Mediolanie. Kierując się umiłowaniem piękna, karmiony spotkaniem z filozofią Plotyna i pobudzany przez obecność u swego boku matki Moniki oraz przyjaciela Alipiusza, Augustyn został urzeczony pięknem życia chrześcijańskiego.

W Wielkanoc 387 przyjął chrzest w Mediolanie, po czym wrócił do Tagasty. Sprzedał wszystkie dobra, a zysk rozdał ubogim. Chcąc żyć radykalnie Ewangelią, udał się na peryferia miasta, gdzie zorganizował cenobium razem z przyjaciółmi.

Wyświęcony na kapłana, a później na biskupa Hippony, Augustyn nie przestał troszczyć się o swój zamysł życia monastycznego. Zgromadziwszy wokół siebie kapłanów i diakonów, dał im regułę życia braterskiego - być może tę napisaną dla swojej pierwszej wspólnoty w Tagaście - i niestrudzenie poświęcał się z miłością studiowaniu Pism oraz przepowiadaniu, walcząc z każdym uproszczonym rozumieniem przesłania chrześcijańskiego.

Augustyn był jednym z największych umysłów chrześcijańskich, prawdziwym piewcą życia wewnętrznego. Resztę swoich dni przeżył z sercem i umysłem nastawionymi jedynie na pragnienie coraz głębszego poznania tajemnicy Boga i człowieka.

Przyczynki do lektury:

"Może się wydarzyć wiele rzeczy, które mają dobre pozory, ale nie pochodzą z korzenia miłości; również ciernie mają kwiaty. Niektóre rzeczy wydają się ostre i surowe, lecz czyni sieje dla zaprowadzenia dyscypliny pod kierunkiem miłości. Raz na zawsze więc zostaje ci narzucone krótkie przykazanie: kochaj i czyń, co chcesz, jeśli milczysz, milcz z miłości; jeśli mówisz, mów z miłości; jeśli karcisz, karć z miłości; jeśli przebaczasz, przebaczaj z miłości; umieść w twoim wnętrzu korzeń miłości, ponieważ z niej nie może wypływać nic innego, jak tylko dobro" (Augustyn, Komentarz do: Listu Jana 7, ??.

"Niech Pan da wam, abyście przeżywali powołanie z miłością jak prawdziwi zakochani w pięknie duchowym, porwani wonią Chrystusa, która emanuje z życia nawróconego ku dobru, nie jako słudzy pod prawem, lecz jako ludzie wolni pod laską" (Augustyn, "Reguła" 8,1).

Wasze komentarze:

Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy.

Autor Treść

Nowości Nowenna przed świętem św. Archaniołów Michała, Gabriela i Rafała - dzień 1 Modlitwa do św. Andrzeja Kim Taegon i św. Pawła Hasang bł. Tomasz Johnson, Jan Davy i towarzysze męczennicy Modlitwa do bł. Tomasza Johnsona, Jan Davy'ego i towarzyszy męczenników Co to jest chrzest z wody. Czy jest on ważny, kiedy można chrzcić w ten sposób? ks. Józef Sadzik

Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023

Poprzednia

[ Powrót ]

Następna