Rozpoczęcie Soboru TrydenckiegoTo był jeden z najważniejszych soborów w historii Kościoła. "W obliczu kryzysu duchowego i eklezjalnego pierwszych lat XVI w. Kościół potrafił odnaleźć w Trydencie odwagę, aby dochować wierności Tradycji apostolskiej" - mówił 450. rocznicę rozpoczęcia Soboru Trydenckiego Jan Paweł II.Oczekiwanie na zwołanie Soboru było powszechne. Wstrząs, który reformacja wywołała w Kościele, domagał się reakcji: przede wszystkim zainicjowania reformy wewnątrz Kościoła oraz wyjaśnienia kwestii dogmatycznych zakwestionowanych przez Lutra. Potrzebę zwołania Soboru dostrzegali już zasiadający na Stolicy Piotrowej w latach 1522-1523 papież Hadrian VI oraz jego następca Klemens VII. Zamiar ten udało się zrealizować dopiero ich następcy Pawłowi III, który objął Tron Piotrowy w 1534 r. Sobór rozpoczął się skromnie. W trzecią niedzielę Adwentu 13 grudnia 1545 r. w katedrze w Trydencie zebrało się 3 legatów, 1 kardynał, 4 arcybiskupów, 21 biskupów, 3 opatów i 5 generałów zakonów. Nicbyło papieża, który nie uczestniczył w Soborze. Następni biskupi zaczęli przyjeżdżać dopiero w następnych miesiącach. Początkowo w zgromadzeniu nie uczestniczyli Polacy co zainspirowało Andrzeja Frycz-Modrzewskiego do napisania "Mowy o wysłaniu posłów na sobór chrześcijański". Ostatecznie Polskę pod koniec obrad reprezentowali: kard. Stanisław Hozjusz, biskup warmiński, Walenty Herburt, biskup przemyski, i ks. Mikołaj Kromer, który występował w zastępstwie biskupa diecezji ołomunieckiej. Sobór obradował długo, bo - z przerwami - osiemnaście lat (1545-1563) za pontyfikatu trzech papieży - Pawła III, Juliusza III oraz Piusa IV. Zatwierdził oficjalnie Nicejsko-Konstantynopolitańskie Wyznanie Wiary (1546), ustalił ostatecznie kanon Pisma Świętego. Łaciński przekład tzw. Wulgatę uznano za tekst oficjalny. Ojcowie soborowi odrzucili naukę Marcina Lutra, który za jedyne źródło Objawienia uznał Pismo Święte i stwierdzili, że podstawę wiary katolickiej stanowi również Tradycja apostolska. Sobór Trydencki potwierdził katolicką naukę o grzechu pierworodnym i kwestii usprawiedliwienia. Sobór zajął się też sakramentami, ustalając ich liczbę na siedem i definiując ich naturę. Sformułował m.in. doktrynę o Eucharystii, potwierdzając, że Chrystus jest w niej obecny na mocy przeistoczenia. Odrzucił postulat udzielania Komunii św. pod dwiema postaciami. Ustanowił obowiązek spowiedzi indywidualnej. Podjął problemy dyscyplinarne, zobowiązując biskupów i proboszczów do rezydencji. Biskupi mieli obowiązek wizytować swoje diecezje. Jeden z dekretów zabraniał kumulowania beneficjów. Zwrócono uwagę na obowiązek głoszenia przez biskupów i kapłanów kazań w niedziele i święta. Ustalono tzw. trydencką formę zawierania małżeństw, ustanowiono instytucję seminariów duchownych, wprowadzono obowiązek prowadzenia ksiąg metrykalnych. Wszystkie dekrety soborowe zatwierdził papież Pius IV. "Oddziaływanie Soboru przekroczyło granice Kościoła i stało się czynnikiem kształtującym cywilizację w Europie, a dzięki wielkiej ekspansji działalności misyjnej - także na całym świecie" - podkreślał 30 kwietnia 1995 r. w katedrze św. Wirgiliusza w Trydencie Jan Paweł II. Wojciech Świątkiewicz
Tekst pochodzi z Tygodnika
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2023 Pomoc Duchowa |