Bóg Ojciec, który mieszka w nas

Domem Pana są niebiosa, które są pojemne według słów Chrystusa, że w domu Jego Ojca jest mieszkań wiele. Ta wspaniała prawda, której tu, na ziemi, nawet nie potrafimy objąć umysłem i zmysłami, niech taką pozostanie. Pozwólmy Bogu nas zaskoczyć wspaniałością nieba wówczas, gdy łaskawy będzie nas tam zaprosić. Tymczasem wsłuchajmy się w kolejną zwrotkę Pieśni z "Didache", która zagadnienie zamieszkania Boga ujmuje w sposób na wskroś ludzki:

Dziękujemy Ci, Ojcze nasz,
za święte Imię Twoje,
Któremu zgotowałeś mieszkanie
w sercach naszych.
Tobie chwała na wieki!

Wszechmocny, potężny Bóg wybiera na mieszkanie nędzną ludzką istotę. Po raz kolejny objawia nam się jako ten, dla którego nie ma rzeczy niemożliwych i że nie jest Bogiem ekskluzywnym, zarezerwowanym dla wybranych i że nie ma miejsc, które są lub nie są godne Jego obecności. Zwróćmy uwagę na prostotę tego zdania: dziękujemy za Imię Twoje, któremu zgotowałeś mieszkanie w sercach naszych. Polega ona na ogólności, w której znaleźć może się każdy, a na pewno wszyscy Ci, którzy tę pieśń obierają jako swoją modlitwę dziękczynną.

Mieszkanie Boga w ludziach nie jest dla niego przymusowym wynajmem pokoju w marnym, przydrożnym hotelu, z którego świtem chciałoby się uciekać w te pędy. Nie jest również pomieszkiwaniem kątem u kogoś, bo skoro już inaczej nie można, to niech tak będzie. Bóg takie mieszkanie wybrał, godząc się z góry na wszystkie wynikające z tego okoliczności, aż do tego, że może być z niego wielokrotnie wyrzucany lub wyrzucony na zawsze.

Jeśli więc pomyślimy o tym, co sami sądzimy o naszym sercu, jeśli zważymy jak bardzo i jak często się nie lubimy ze względu na własne serce i na to, co w nim siedzi, to czy Bożą wolę zamieszkania w nas, można określić inaczej jak heroiczną? I jeśli pomyślimy o wszystkim, co Bóg o sobie powiedział i czego dowiódł w Jezusie, czy możemy nie uznać faktu zamieszkania w naszym sercu przez Ojca wszelkiego stworzenia za naturalny i logiczny?

Ani odpowiedź na pierwsze pytanie, ani na drugie nie sprowadzają się do prostych potwierdzeń lub zaprzeczeń. Bo nawet nasze myślenie o sobie, naznaczone piętnem wstydu i dezaprobaty wobec siebie, nie mogą decydować o tym, czy Bóg zamieszka w nas, czy nie. Czasami jednak zachowujemy się jak ci, którzy mają moc - przez swą grzeszność i niemoc - decydować o tym. Wstyd i dezaprobata dla swojego postępowania, czyli dla grzesznych słów, czynów i myśli oraz zaniedbań w każdej z tych sfer nie mogą Bogu stawiać barier. Nie może być tak, że będą grać bramkarzy stojących u wejścia i decydujących kogo wpuścić, a kogo nie. Jeśli to poczucie wstydu mówi nam, że nie jesteśmy godni zamieszkiwania przez Boga, to znak, że nasz związek z nim nie jest oparty na przymierzu łaski i wolności, w którym jest miejsce na miłosierdzie i żal, lecz na zimnym układzie siły i strachu przed nią. Bóg zamieszkujący w nas, pomimo naszej grzeszności, nie jest ryzykującym przegranie herosem. Jest miłością, która kocha pomimo ryzyka niekochania.

Bóg Ojciec zamieszkał w sercach naszych przez Jezusa, Syna swego. Jest to zamieszkanie w imię braterstwa, przybranego synostwa i dziecięctwa. Przez Chrystusa Bóg jednoczy się z nami, można powiedzieć, cieleśnie. To wzywa nas do gościnności, która, by okazać się nią rzeczywiście, musi być aktywna, skłonna do poświęceń, gotowa do otwarcia serca na oścież i zdecydowana na zrobienie wszystkiego, by to ziemskie zamieszkanie Boga w sercu stało się przedsionkiem zamieszkiwania z Bogiem na zawsze.

Ks. TOMASZ SŁOMIŃSKI Wasze komentarze: marzena aneta: 18.01.2023, 18:32 Bóg Ojciec który mieszka w nas dziękuję Boże kocham Cię proszę o dobre katechetki mające wiare i ich mężów i dobrych katechetów mających wiare i ich żony dziękuję Boże kocham Cię proszę o miłość uczciwość sprawiedliwość na świecie dziękuję modlitwa ma moc nie ma modlitw nie wysłuchanych modlitwa ma moc modlitwa cuda czyni miłość cuda czyni nadzieja cuda czyni pokora cuda czyni sprawiedliwość cuda czyni uczciwość cuda czyni ufność cuda czyni wiara cuda czyni wiara to jest pewność bez dowodu wiara to jest droga którą docieramy do marzeń dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję (1) Autor Treść Nowości Niewierna żona rybaka św. Ludger Modlitwa do św. Dobrego Łotra Litania do św. Dobrego Łotra Duch Święty głównym sprawcą nowej ewengelizacji Panno łaskawa Najbardziej popularne Tajemnica Szczęścia Godzina Łaski Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Modlitwa o Cud Poprzednia [ Powrót ] Następna