"z Jego woli słowik śpiewa, kosy i skowronki..."

Niech się pieśń do Boga wznosi
On Ojciec - my dzieci,
On nam deszczem ziemię rosi
On nam słonkiem świeci.
On nam liśćmi stroi drzewa,
A kwiatami łąki -
Z Jego woli słowik śpiewa,
Kosy i skowronki.

Dla otwartego, ufnego - dziecięcego serduszka - każde słowo na pewno stanowiło głębokie przeżycie, dające wyraz najszczerszego uwielbienia dla Stwórcy. Ale to było wtedy, gdy rodzice czy dziadkowie przekazywali ci całą wiedzę o świecie w sposób zrozumiały i nie skomplikowany.

Podobnie zwracali się do ciebie nauczyciele w przedszkolu, a nawet na progu najmłodszych klas w szkole.

Potem - wszystko zaczęło się zmieniać - dorastałeś, rozszerzając swe horyzonty myślowe. Na twojej drodze stanęli inni nauczyciele, coraz trudniejsze, ale i coraz ciekawsze przedmioty i nagle... cały dotychczasowy świat wyobraźni i pojęć - zaczął chwiać się w posadach...

Przestało ci już wystarczać głębokie przekonanie i wiara w prawdziwość słów zawartych w tamtej pieśni. - Załamały się; nie wytrzymały konfrontacji z nową interpretacją świata.

Oto dowiedziałeś się, że "deszczem ziemię rosi" skroplona para wodna, która unosząc się dzień i noc ze wszystkich zbiorników wodnych na całym świecie - tworzy chmury, z których potem pada deszcz. Albo, że "liśćmi stroją się drzewa a kwiatami łąki" dzięki ociepleniu, czyli stopniowemu podnoszeniu się średniej temperatury dnia i nocy, które rozpoczyna się na wiosnę i trwa aż do jesieni, a wszystko to dzieje się dzięki zmianom pór roku.

Te z kolei następują po sobie cyklicznie w wyniku ruchu obrotowego kuli ziemskiej i nachylenia jej osi pod kątem 66,5° do Słońca. Słońce zaś świeci "samo z siebie", ponieważ jest gwiazdą, wytwarzającą i promieniście emitującą przeogromną energią.

A to, że "śpiewają kosy i skowronki" - też stało się jasne, kiedy dowiedziałeś się, że na wiosnę - po powrocie z cieplejszych rejonów globu (gdzie spędziły zimę) - budują gniazda. Swymi godowymi trelami i ćwierkaniem wabią samiczki po to, by dobrać się w pary i zapewnić przedłużenie gatunku.

Ot i wszystko - bezduszna proza życia, jasna i logicznie konsekwentna.

I tu już zabrakło miejsca dla Boga z dziecięcej pieśni.

No powiedz, czy się mylę, czy tak nie było, a może i nadal tak jest...

Odtąd rodzice czy dziadkowie też pewnie zmienili się w twoich oczach w sympatycznych, ale niezbyt oświeconych, a nawet naiwnych ludzików, którzy mają braki nawet w podstawowych wiadomościach o świecie. W dodatku ciebie traktują niepoważnie, jak małe dziecko. Tymczasem ty właściwie już jesteś prawie dorosły, bo potrafisz myśleć jak dorośli i to ci wykształceni, a z naiwności wyrosłeś już - jak z dziecięcych ubranek. Być może zacząłeś nawet traktować ich pobłażliwie, ale z odcieniem wyższości. Jednak gdyby spróbowali narzucić ci swoje zdanie, spotkaliby się z ostrym oporem, gniewem i całkowitym odrzuceniem. Czyż nie tak?...

Mój drogi, jakże cię rozumiem... Jestem z tobą w chwili buntu i dezaprobaty; podaję ci rękę, bo sama byłam dokładnie taka jak ty, a ponadto wnikliwa obserwacja młodzieży przekonała mnie, że każdy młody, wkraczający dopiero w życie - ma takie wątpliwości.

Czasem wątpliwości te towarzyszą człowiekowi przez całe życie i dopiero na łożu śmierci - zmienia swoje wyobrażenia.

Może i ze mną byłoby tak samo, gdyby nie nastąpiło stopniowe przeobrażenie, mozolne i trwające długo - dobrych kilkanaście lat. Lat, które dziś uważam za stracone, i chcę ostrzec innych przed podobną stratą.

Dziś wiem niezbicie, że wątpliwości może mieć tylko ten, kto "coś tam" wie o świecie, ale niewiele, bo moja przemiana wewnętrzna zachodziła w miarę zdobywania coraz szerszej wiedzy, dzięki nauce.

Nie wystarcza mi wiedza zdobyta w szkole i na studiach, gdyż nadal uczę się, do dziś, bo tego wymaga nawet moja praca zawodowa.

Już od dawna robię to z własnej i nieprzymuszonej woli, nauka sprawia mi przyjemność. Wciąż odkrywam coraz to nowe i ciekawsze prawdy o świecie, a przede wszystkim szukam w nich Boga - i znajduję Go, wszędzie. Dziś, kiedy wiem znacznie więcej niż wówczas, gdy pierwszy raz zrozumiałam, że "skroplona para wodna, unosząc się dzień i noc ze wszystkich zbiorników wodnych na całym świecie - tworzy chmury, z których potem pada deszcz"... - mogę stwierdzić z całym wewnętrznym przekonaniem, że to jednak "On nam deszczem ziemię rosi..."

Swoje przekonanie opieram na wiedzy matematyczno-przyrodniczej, na głębokiej analizie wielu praw biologii, fizyki i chemii. I to, w najogólniejszym zarysie, chciałabym ci przedstawić.

Pragnę, abyś szybciej niż ja przebrnął przez swoje przeobrażenie i zrozumiał, że to jednak "z Jego woli słowik śpiewa, kosy i skowronki..."

Wasze komentarze:

marzena aneta: 13.09.2023, 21:44  ,,Z Jego woli słowik śpiewa kosy i skowronki" dziękuję dokładnie to wszystko z Jego woli dziękuję Bóg jest żyje dziękuję Boże kocham Cię bardzo mocno służebnica twoja marzena aneta ,,serviam" będę służyć proszę o miłość prawde sprawiedliwość szacunek szczerość szczęśliwość uczciwość ufność wiare na całym świecie dziękuję Boże módl się za nami dziękuję Boże kocham Cię bardzo mocno proszę dla mnie o domu kupno dobrą małego mieszkania sprzedaż urode zdrowie pieniądze dobrą spowiedź świętą prawo jazdy samochód dobrego kawalera męża młodego niepalącego pobożnego polaka religijnego uczciwego z którym będę żyć w cielesnej czystości w zgodzie dziękuję modlitwa ma moc nie ma modlitw nie wysłuchanych modlitwa ma moc modlitwa cuda czyni miłość cuda czyni nadzieja cuda czyni pokora cuda czyni sprawiedliwość cuda czyni uczciwość cuda czyni ufność cuda czyni wiara cuda czyni wiara to jest pewność bez dowodu wiara to jest droga którą docieramy do marzeń dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję

(1)

Autor Treść

Nowości Tajemnice Światła Różańca Świętego Modlitwa do św. Siostry Faustyny Litania do św. Siostry Faustyny św. Faustyna Kowalska Święta z rudym warkoczem Stanisław Kowalski - ojciec siostry Faustyny

Najbardziej popularne Tajemnica Szczęścia Godzina Łaski Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Modlitwa o Cud

Poprzednia

[ Powrót ]

Następna