Weta prezydenta KwaśniewskiegoO tym jak Prezydent Kwaśniewski szanuje wolę większości Polaków, nie wszyscy wiedzą. A przecież istnieje obowiązek rozliczenia się przed wyborcami, szczególnie gdy kandyduje się po raz drugi. Prezydent Kwaśniewski podczas rządów koalicji SLD - PSL wetował dwie ustawy (w sierpniu 1997 r.). Natomiast podczas pracy parlamentarnej AWS-u, Kwaśniewski zawetował osiem ustaw. Oto one: Pierwsze weto - 23 grudnia 1997 r. - Ustawa z 16 grudnia 1997 r. o waloryzacji niektórych uposażeń, emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw. Weto dotyczy emerytur mundurowych. Ustawa wprowadza waloryzację emerytur mundurowych nie w oparciu o wskaźnik, jak dla czynnych zawodowo żołnierzy i funkcjonariuszy, ale o wskaźnik przewidziany dla świadczeń pracowniczych i rolniczych. Wskaźnik ten wynika ze wzrostu kosztów utrzymania. Dotyczy to byłych funkcjonariuszy komunistycznych, którzy wcześniej otrzymywali, niestety, i tak wysokie renty i emerytury. Według prezydenta Kwaśniewskiego zostaliby oni skrzywdzeni. Drugie weto - 26 grudnia 1997 r. - Ustawa z dnia 11 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach przerywania ciąży. Ustawa dotyczy fundamentalnego prawa człowieka do życia i wychowania. To, jak prezydent Kwaśniewski mało ceni życie nie narodzonych, a jak docenia wychowanie seksualne - możemy ocenić po zakwestionowaniu tej ustawy. Trzecie weto - 2 lipca 1998 r. - Ustawa z dnia 1 lipca 1998 r. o wprowadzeniu zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego Państwa. Ustawa dotyczyła podstaw reformy Państwa. Uzasadnieniem weta było to, że ustawa pomija region Pomorza Środkowego i region kielecki. W regionach tych postkomuniści mają duży elektorat. Czwarte weto - 4 grudnia 1998 r. - Ustawa z dnia 9 listopada 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej, Komisji Ścigania Zbrodni Przeciwko Narodowi Polskiemu. Ustawa dotyczy fundamentalnej prawdy i sprawiedliwości. W ustawie przewidziany był szczególny tryb informowania funkcjonariuszy, pracowników lub współpracowników służb bezpieczeństwa o dokumentach, które ich dotyczą, a znajdują się w archiwach państwowych. Informacja miała być uzależniona od złożenia wcześniej oświadczenia o współpracy ze służbami bezpieczeństwa. Według Kwaśniewskiego należy stworzyć równe warunki prawa w tej kwestii dla katów i ich ofiar. Piąte weto - 25 marca 1999 r. Ustawa z 4 marca 1999 r. o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji oraz zamówieniach. Weto, według prezydenta Kwaśniewskiego, było konieczne, bo parlament uprzywilejował produkcję polską "co jest niezgodne z zasadą równoprawnego traktowania produkcji europejskiej". Ustawa zakazywała także reklamy skierowanej do dzieci. Według A Kwaśniewskiego za mało precyzyjne jest rozróżnienie, co stanowi przekaz zagrażający rozwojowi dzieci lub młodzieży. Szóste weto - 27 marca 1999 r. - Ustawa z 4 marca 1999 r. o Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej. Ustawa dotyczy fundamentów uczciwości wobec dysponowania dobrem narodowym. Prokuratoria Generalna, zaopatrzona w prawo sprzeciwu, miała nadzorować procesy prywatyzacyjne majątku narodowego. Siódme weto - 28 listopada 1999 r. - Ustawa z dnia 20 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Głównym argumentem odrzucenia ustawy był, według Kwaśniewskiego, powód niemożności zgłoszenia przez lewicową opozycję wniosku mniejszości. Argumentacja bardzo przewrotna i pokrętna. Tony papierów "za wielkie pieniądze podatników" stworzyła opozycja, aby wprowadzić poprawki i uniemożliwić przyjęcie ustawy. Tak naprawdę chodziło o to, żeby na mechanizmach podatkowych nie skorzystały rodziny wielodzietne oraz małe rodzinne przedsiębiorstwa. Ósme weto - 27 marca 2000 r. - Senacki projekt ustawy o zmianie ustawy w Kodeksie Karnym. Ustawa dotyczyła całkowitego zakazu pornografii. Treść ustawy przywraca regulację kodeksu karnego z 1969 r. Argumentem prezydenta było m.in.: "całkowity zakaz upowszechniana treści pornograficznych był zauważalny w życiu społecznym tylko przed 1989 r., kiedy ustrój komunistyczny uniemożliwiał obywatelom wolny dostęp do środków masowego przekazu, zaś organy cenzorskie miały wpływ na zakres udostępnionych społeczeństwu informacji. W zamkniętym społeczeństwie, w którym ograniczano dostęp do informacji, władza decydowała o tym, co jest dla społeczeństwa dobre, a co złe". Spadkobierca komunizmu i cenzury zmienił kąt widzenia. Wszystkie weta prezydenta oznaczały wsparcie SLD. Warto jeszcze na koniec dodać, że prezydent Kwaśniewski nie wykazał samodzielnej, zagwarantowanej mu przez prawo inicjatywy ustawodawczej. Zaprezentował w tej dziedzinie zupełną bierność. Krystyna Czuba
Dwutygodnik Młodzieży Katolickiej
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2024 Pomoc Duchowa |