Irena Kwiatkowska

Urodzona w 1912 roku w Warszawie, po ukończeniu w 1935 roku Państwowego Instytutu Sztuki Teatralnej rozpoczęła pracę w kabarecie Cyrulik Warszawski. Występowała później w wielu teatrach w Warszawie i w całej Polsce. Po latach okupacji niemieckiej, działalności konspiracyjnej i krótkim pobycie w powojennym Krakowie wróciła do rodzinnej Warszawy i w 1948 roku zaangażowała się do Teatru Klasycznego. Od tego czasu rozpoczęła się jej wielka kariera w warszawskich teatrach (głównie komediowych i muzycznych), kabaretach, serialach telewizyjnych, programach radiowych i filmach. Jej żywiołem były role komediowe, które grała z wielkim zaangażowaniem, talentem, taktem, kulturą i miłością do publiczności. Pracowitość i dyscyplinę aktorską łączyła ze spontanicznością i wybitnym wyczuciem surrealistycznego humoru, rodem z wierszy jej mistrza Gałczyń-skiego, który dla niej stworzył postać Hermenegildy Kociubińskiej. Za kolejne kreacje została szybko zaakceptowana i pokochana przez publiczność. Sławę przyniosły jej następujące po sobie role teatralne, aż do występów w sędziwym wieku w ostatniej kreacji - w "Zielonej Gęsi" Gałczyńskiego w reżyserii Jarosława Kiliana w Teatrze Polskim. Pracę w teatrach artystka łączyła z występami w telewizji i na estradzie.

Przede wszystkim publiczność pokochała ją za postaci mamy Pawła w "Wojnie domowej" i kobiety pracującej w "Czterdziestolatku". Dodajmy do tego niezapomniane role w Kabarecie Starszych Panów, Szpak i Dudek oraz w radiowym "Podwieczorku przy mikrofonie". Z perspektywy czasu widać, że na tle współczesnego zalewu rozrywkowej tandety i prymitywizmu kreacje Kwiat-kowskiej to przejawy wspaniałej kultury i artystycznego kunsztu. Wielu jej przyjaciół i współpracowników podkreśla, że brak jej następczyń.

Irena Kwiatkowska była praktykującą katoliczką. Odważnie dawała świadectwo wierze poprzez codzienną modlitwę, odmawianie Różańca i słuchanie religijnych audycji w Radiu Maryja. W każdym wywiadzie wyrażała wiarę w Boga. Mimo wielkiej popularności i dowodów uznania była daleka od gwiazdorstwa. Do końca pozostała skromna i życzliwa ludziom. Wraz z jej odejściem kończy się cała epoka w historii polskiego teatru.

Mirosław Winiarczyk

Tekst pochodzi z Tygodnika
Idziemy, 20 marca 2011

Wasze komentarze:

Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy.

Autor Treść

Nowości św. Agnieszka z Montepulciano Modlitwa do św. Agnieszki z Montepulciano Litania do św. Agnieszki z Montepulciano Do La Salette przybywają pielgrzymi z całego świata Drugi znak - wielki smok (Ap 12,3-6) Czy apostolskie zalecenie powstrzymywania się od krwi dziś już nie obowiązuje?

Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023

Poprzednia

[ Powrót ]

Następna