Nie opuszczaj mnie - Kultura

Na ekrany wchodzi fabularny film Ewy Stankiewicz, sławnej w ostatnich latach dzięki reportażom i filmom dokumentalnym. Przede wszystkim głośno było o zrealizowanym z Anną Fe-renc dokumencie "Trzech kumpli", ukazującym dzieje zdemaskowanego agenta SB Lesława Maleszki z "Gazety Wyborczej". Później ukazały się nakręcone z Janem Pospieszalskim filmy dokumentalne "Solidarni 2010" i "Krzyż", o związanych z katastrofą smoleńską wydaozeniach na Krakowskim Przedmieściu. Z powodu tych obrazów dla większości wpływowego środowiska filmowego i medialnego Stankiewicz stała się jednym z głównych, zaciekle zwalczanych wrogów.

Przygotowywany przez kilka lat jej pełnometrażowy debiut fabularny po ubiegłorocznym festiwalu w Gdyni wchodzi na ekrany z opóźnieniem, ponieważ z dystrybucji wycofała się znana firma. Opiekunką artystyczną tego nakręconego z dużym rozmachem debiutu przed kilku laty została Agnieszka Holland, dzisiaj znajdująca się w innym obozie politycznym niż Stankiewicz. Grający jedną z ważnych ról Daniel Olbrychski kilkakrotnie wykrzykiwał w telewizji, że "po tym, co zrobiła" na Krakowskim Przedmieściu, ze Stankiewicz nie chce mieć nic wspólnego. Dopiero niedawno niewielka nowa firma wzięła film "Nie opuszczaj mnie" do dystrybucji.

W tym nieco za długim utworze oglądamy przeplatające się historie młodej dziennikarki przeżywającej w depresji pobyt matki w szpitalu i jej śmierć, oraz wrażliwego zakonnika, byłego sportowca. Opowiedziane to zostało poprzez intensywne, niemal histerycznie skrajne emocje i luźne skojarzenia fabularne. W mrocznie fotografowanym Wrocławiu na coraz bardziej drastyczne wydarzenia spoglądamy z punktu widzenia Joanny i Łukasza. Dziennikarka odwiedza w szpitalu chorą matkę, Łukasz zaś w zastępstwie kolegi spowiada chorych i opiekuje się spotkanym tam po latach swoim byłym trenerem. Para ta zbliża się i oddala, jakby oboje w chwilach załamania potrzebowali wsparcia i miłości. Kolejne sceny zostały luźno zmontowane, czasami cofamy się w czasie i oglądamy niektóre ujęcia z różnych punktów widzenia. Sceneria upiornego szpitala z nieczułym personelem powoduje, że obraz staje się nierzeczywisty, jakby wyjęty ze snu. Nad bohaterami unosi się widmo cierpienia i śmierci.

Czy tak depresyjny, klaustrofobiczny i pełny negatywnych emocji film można -paradoksalnie - uznać za katharsis i wołanie o autentyczną miłość i odnowę międzyludzkich więzi?

"Nie opuszczaj mnie", Polska/Niemcy, 2009. Scenariusz i reżyseria: Ewa Stankiewicz. Wykonawcy: Agnieszka Grochowska, Wojciech Zieliński, Grażyna Barszczewska, Daniel Olbrychski, Monika Radziwon, Piotr Miazga i inni. Dystrybucja: Lancelot Media Distribution.

Mirosław Winiarczyk Tekst pochodzi z Tygodnika Idziemy, 6 czerwca 2011 Wasze komentarze: Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy. Autor Treść Nowości Modlitwa do Matki Bożej Dobrej Rady Różaniec do św. Teresy od Dzieciątka Jezus Kleszcz kleszczowi nierówny Najprostszym sposobem wspierania dziecka jest po prostu bycie z nim i dawanie mu swojego czasu Lourdes nazywane jest stolicą modlitwy, jest także lekcją pokory dla świata Film "Jezus 2000" Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023 Poprzednia [ Powrót ] Następna