Trzymać formęWarto przypomnieć sobie podstawowe formy modlitwy (KKK 2623-2649). Najważniejszą formą jest uwielbienie. Polega na tym, że "człowiek bezpośrednio wyznaje, że Bóg jest Bogiem i nie ma innego". Wychwalam Go nie ze względu na to, co mi dał lub czyni, ale ze względu na Niego samego, czyli dlatego, że On jest. Takie uwielbienie jest bezinteresowne. Scala i przenika wszystkie formy modlitwy.Drugą formą jest dziękczynienie. W zasadzie każda sprawa i potrzeba mogą być przedmiotem dziękczynienia (1 Tes5, 18). Jednak najczęstszą formą modlitwy jest błaganie, czyli prośba. Wyraża ona świadomość zależności człowieka od Boga. Jako stworzenia "nie jesteśmy panami naszego losu"; nie ustalamy ostatecznego celu; nie do nas należy ostatnie słowo. Prośba już jest aktem uznania Boga i przejawem wiary. Pierwszą intencją ma być prośba o przebaczenie (Łk 18,13). Jeżeli rozpoczyna Mszę Świętą, to także powinna poprzedzać właściwą modlitwę osobistą. Katechizm uczy, że istnieje hierarchia w proszeniu: najpierw o nadejście Królestwa Bożego; następnie o to, co konieczne, aby je rozpoznać, przyjąć i współdziałać w Jego przyjściu (Mt 6, 33; Łk 11, 2). Chodzi o zjednoczenie z misją Kościoła. Dopiero później prośba dotyczy każdej innej troski. Szczególną formą prośby jest modlitwa wstawiennicza. Upodabnia nas do postawy Jezusa (Hbr 7, 25). On bowiem jest jedynym skutecznie wstawiającym się u Ojca za wszystkich (1 J 2, 1). Dlatego nasze wstawiennictwo uczestniczy we wstawiennictwie Chrystusa. Prosić za innych i dla innych jest modlitwą w duchu Bożego Miłosierdzia. Modlitwa wstawiennicza jest też związana ze "świętych obcowaniem". Bo przecież korzystamy także z orędownictwa świętych i błogosławionych. Modlitwa ta nie ma granic. Obejmuje intencją nawet nieprzyjaciół i tych, którzy odrzucają Ewangelię. Do form modlitwy należy dodać błogosławieństwo i adorację. Błogosławieństwo jest odpowiedzią człowieka na dary Boże. Ponieważ Bóg błogosławi, człowiek może błogosławić Tego, który jest Źródłem wszelkiego dobra. Natomiast adoracja jest właściwą postawą stworzenia wobec swojego Stwórcy. Jest "ustąpieniem miejsca" Bogu i pełnym miłości milczeniem przed Nim. Warto, aby wszyscy praktykujący adorację Najświętszego Sakramentu przestrzegali koniecznej ciszy. Nie chodzi o zapełnienie tego czasu "pakietem koronek", ale o pokorne trwanie w ciszy, bo... brakuje słów! Są zbyt ubogie dla zapatrzonych i oczarowanych obecnością Boga. Pozwól mówić Jemu. A im mniej będziesz "hałasować", tym więcej usłyszysz. Eucharystia zawiera i wyraża wszystkie wspomniane formy modlitwy. Jest "świętą Ofiarą uwielbienia". ks. Jan Sawicki
Tekst pochodzi z Tygodnika
|
[ Strona główna ] |
Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Polityka Prywatności Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2024 Pomoc Duchowa |