Siła wielu pokoleń

Rodzina – grupa ludzi połączonych więzami krwi; „podstawowa komórka społeczna” – mówiąc językiem socjologów; wielopokoleniowa mądrość życiowa i silna tradycja warunkująca ciągłość rodu. Nikt z nas nie jest samotną wyspa, każdy skądś i od kogoś pochodzi, każdy z nas ma nazwisko określające jego przynależność rodową. O tym, jak ważna jest znajomość własnych przodków, cioć, wujków i kuzynostwa przekonują uczestnicy zjazdów rodzinnych, jakie do tej pory odbyły się w Sanktuarium Maryjnym w Licheniu.

Pierwszym dużym spotkaniem był zjazd rodziny Teresy Łuczyńskiej z Konina zorganizowany kilka lat temu. Na międzypokoleniowe spotkanie zjechała się tu rodzina z całej Polski i z różnych stron świata. Pobyt w Sanktuarium potraktowano jako spotkanie – w przypadku niektórych gałęzi rodziny – odświeżające kontakty lub służące nawiązaniu nowych. A było o czym rozmawiać – rodu nie ominęła bowiem tragedia – wywózka na Sybir. A kto lepiej przekaże młodym pokoleniom informację o tej rodzinnej gehennie niż ci, którym udało się spotkać bezpośrednio z historią zesłanych? Takiej siły nie mają żadne podręczniki historii. Dlatego podczas spotkań jest wiele wzruszeń i wiele odkryć. Dlatego te chwile są tak cenne dla uczestników zjazdów.

– Moi bliscy byli zachwyceni spotkaniem. Dostałam nawet listy z podziękowaniami” – wspominała Teresa Łuczyńska.

Co powoduje, że na miejsce zjazdów wybierany jest Licheń? – Chcemy dziękować Bogu za rodzinę, za to, że jest z nami w dobrych i złych chwilach, że młode pokolenia zadbają o ciągłość familijnych tradycji – mówią przedstawiciele starszego pokolenia.

Spory i odkrywanie korzeni

Potem za ciosem poszli Kabałowie. We wrześniu 2008 roku około 50 członków rodu spotkało się w domu pielgrzyma ARKA. To połowa rodziny, o której istnieniu wiadomo. Niestety, z różnych względów – osobistych, zdrowotnych – nie wszyscy mogli na spotkanie dojechać. Niemniej było ono udane i niewykluczone, że będą jeszcze kolejne odsłony. Pomysł spotkania klanu Kabałów zrodził się dość przypadkowo. – Kiedyś zobaczyłam w Sanktuarium swoje kuzynki. Z rozmowy wyniknęło, że warto byłoby się spotkać w większym gronie. Przy okazji kolejnej wizyty padł termin, no i wyznaczono mnie na głównego organizatora – wspominała Beata Jarecka, z domu Kabała.

Dla Kabałów był to pierwszy tak liczny zjazd rodzinny. Dla wielu - okazja do pierwszego spotkania. Na każdym kroku podkreślali, że wybór świadomie padł na Sanktuarium, na spotkanie z Matką Boską z Lichenia, bo Jej – Orędowniczce Rodzin – chcieli podziękować za to, że istnieją i wciąż trwają. Zjazd zainaugurowali więc modlitwą przed Cudownym Obrazem i udziałem w Mszy św., której przewodniczył ks. . . Zbigniew Krochmal MIC. Uwieńczeniem tego modlitewnego spotkania było zdjęcie grupowe przed Obrazem. Potem wszyscy przeszli do ARKI na uroczysty obiad. Wspomnieniom, opowiadaniom nie było końca. Doszło nawet do kłótni o podłożu politycznym między gdańską a krakowską gałęzią rodu.

Tu zwyciężył jednak rozsądek oraz rodzinna ugodowość, i spór szybko zakończono.

Mów mi wujku!

Ród Kabałów wywodzi się z Ludwinowa, z małej wioski w Wielkopolsce. Tak zaczyna się drzewo genealogiczne, które zaczęto rozrysowywać podczas zjazdu. Tam mieszka do dziś jeden członek rodziny, reszta rozpierzchła się po kraju. Dziś mieszkają m.in.

w Krakowie, Kamiennej Górze, Gdańsku, Mielcu, Wydartowie, Poznaniu, Kobylinie i w Koninie. Rolę seniora zjazdu pełnił wówczas 83-letni Kazimierz Kabała.

– Moja 86-letnia mama, siostra Kazimierza, nie mogła dojechać ze względów zdrowotnych, ale jak jej opowiedziałam o zjeździe, to była wyraźnie wzruszona. W ogóle moje koleżanki z pracy, kiedy zobaczyły zdjęcia ze spotkania, były szczerze zdziwione, że można coś takiego zorganizować – mówiła Irena Wiśniewolska z Krakowa.

Nie obyło się też bez zabawnych historii. – Poznałem na zjeździe o rok starszą od mnie dziewczynę, która powinna mówić do mnie wujku. Ale jej odpuściłem – wspominał ze śmiechem 17-letni Tomasz Jarecki.

– Wie pani, ten zjazd był nam bardzo potrzebny – dzieliła się wrażeniami Irena Wiśniewolska – dotąd w liczniejszym gronie widzieliśmy się jedynie na pogrzebach, a teraz w końcu mieliśmy okazję wspólnie spędzić czas w radosnej atmosferze.

Magdalena Czapska

Tekst pochodzi z Informatora Sanktuarium Maryjnego w Licheniu
Pielgrzym Licheński - Informator nr 9, wiosna 2009

Wasze komentarze:

Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy.

Autor Treść

Nowości św. Apoloniusz Modlitwa do św. Apoloniusza Modlitwa do św. Ryszarda Pampuri Kto zmartwił mamę? Wielkanocny ślub Katedra w Chartres

Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023

Poprzednia

[ Powrót ]

Następna