Jak ważny jest rytuał rodzinny

Ile było wigilii Bożego Narodzenia, nocnych wypraw na Pasterkę? Ile świąt Wielkiej Nocy i Rezurekcji, na którąbiegło się bladym świtem? A może pamiętasz rocznicę ślubu swoich rodziców, dziadków? Jak wyglądają Twoje własne? Obchodzimy urodziny, imieniny? Jak? Sięgnij pamięciąjak najdalej. Co zapamiętałeś z tamtego rodzinnego świętowania? Choinkę, prezenty, kutię, śnieg za oknem? Bazie w wazonie, wypucowane okna, talerz najlepszych słodyczy w wielkanocny poranek, gęś w marcepanowej potrawce? A może śnieżnobiały obrus, zapaloną świecę i Biblię na stole? Czy pamiętasz nieporadne wzruszenie ojca dzielącego opłatek, składającego życzenia przed wielkanocnym śniadaniem? A tamte oczy matki jakie były? Ubierałaś najlepszą sukienkę i z nosem przyklejonym do klamki stałaś przy drzwiach wejściowych długo przed oczekiwaną wizytą dziadka? Wiedziałaś, że dokładnie będzie czyścić buty, potem chrząknie, podkręci czernione wąsiki i zacznie grzebać w przepastnych kieszeniach staromodnej kurtki. Co dzisiaj z nich wyciągnie - myślałaś i niecierpliwie czekałaś na słowa, które zawsze wypowiadał przy tej okazji: - fiku - miku, przyszedł zając z Mozambiku, kto jest grzeczny, uśmiechnięty ten dostanie dziś prezenty.

Siadaliście potem z dziadkiem w dużym pokoju, a on mówił o Chrystusie, o najwspanialszym cudzie Jego Zmartwychwstania, o Jego nieskończonej miłości do człowieka, która nawet śmierć potrafi zamienić w zwyczajną furtkę. Ciągle tak samo kochasz tego dziadka, choć już tyle lat minęło od jego śmierci, prawda?

A pamiętasz zapach tamtego powietrza, kolor tamtego nieba, gdy przez trzy dni, codziennie wieczorem szliście do kościoła na Święte Triduum Paschalne? Trzymałaś matkę mocno za rękę i sprawdzałaś co rusz, czy ojciec z braćmi są dostatecznie was blisko. Wracaliście przez park, a tam już tyle zieleni i ptaków. O Boże, jakie to wszystko było piękne!

A jeśli tak nie było? Jeśli wolisz nie wracać tam pamięcią, a wspomnienia bolą jak ostra drzazga? To nie wracaj, choć jedno musisz sobie przypomnieć. To dotyczy tamtych twoich myśli i obietnic, które sam sobie składałeś. Mówiłeś, płacząc w poduszkę, że w twoim domu (tym przyszłym) będzie zupełnie inaczej, że twoje dzieci będą kochać święta, bo Ty będziesz kochać swoje dzieci.

Czy dotrzymałeś obietnicy danej tamtemu biednemu, smutnemu chłopcu? Podziwiam Cię, bo wiem, co to jest budowanie na zgliszczach, czyli ze złą pamięcią lub bez tradycji. Wart jednak robotnik zapłaty. Znajdziesz ją, gdy spojrzysz w oczy swoich dzieci i żony (tej jedynej, przed laty wybranej dziewczynie). Znajdziesz ją gdy otworzysz jakąkolwiek Ewangelię.

Maćku, po pierwsze, to Jezus nie mógł wyjść z krzyża, bo w nim nie siedział, a po drugie - i najważniejsze - On na tym Krzyżu otworzy! nam drogę do nieba, to znaczy do nowego, wspaniałego i wiecznego życia, pokazał jak bardzo kocha ludzi, każdego z nas.

Ale nawet, gdybyś był (co, nie daj Boże) zły, głupi i brzydki to Jezus też by cię kochał, ponieważ Jezus Chrystus jest największą na całym świecie miłością. Już wiesz?

- Wiem, że Go tak bardzo, bardzo kocham, ale nie martw się - ciebie też kocham.

KRYSTYNA HOLLY Pielgrzym nr 190 Wasze komentarze: Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy. Autor Treść Nowości św. Apoloniusz Modlitwa do św. Apoloniusza Modlitwa do św. Ryszarda Pampuri Kto zmartwił mamę? Wielkanocny ślub Katedra w Chartres Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023 Poprzednia [ Powrót ] Następna