Ks. Jan Ludwiczak(1875 - 1939)Należał do najwszechstronniejszych społeczników terenowych, wybierając pracę zwłaszcza na niwie gospodarczej i wśród młodzieży.Urodził się 21 października 1875 r. w Bierzglinie, w powiecie wrzesińskim (syn Franciszka i Józefy z Jaskulskich). Lata młodzieńcze spędził w podpoznańskiej Głównej, gdzie jego ojciec prowadził firmę przewozową, i w Poznaniu. W1897 roku zdał maturę w poznańskim Gimnazjum św. Marii Magdaleny. Po studiach seminaryjnych w Poznaniu i Gnieźnie otrzymał święcenia kapłańskie w 1901 roku. Był kolejno wikariuszem w Opatowie, Siedleminie, Kębłowie, Jaraczewie, Lubiniu, Krzywiniu i - od 1905 roku - w Zielonejwsi pod Rawiczem. Wkrótce mianowano go na administratora tej nowej parafii. W latach 1908-1913 był proboszczem w Bonikowie, Włościejewkach (1913- 1914), Długiej Goślinie (1914-1916), Chwałkowie (1916-1925) i Domachowie (1925-1939) w dekanacie gostyńskim. Częste przeniesienia nie przeszkadzały w pracy społecznej. W 1902 roku założył w Jaraczewie Katolickie Towarzystwo Robotników Polskich. Patronował też takim towarzystwom w Zielonejwsi (do którego należało 110 robotników), a także w Bonikowie. W okresie zaborów był dwukrotnie karany grzywnami przez sądy pruskie - raz za udział w manifestacji publicznej i - w 1907 roku - za poparcie z ambony strajku szkolnego. Od czasów bonikowskich działał w Towarzystwie Czytelni Ludowych i w 1911 wybrany był przewodniczącym TCL na powiat kościański. Przez wiele lat dużo uwagi i czasu poświęcał działalności polskich instytucji gospodarczych. W Zielonejwsi kierował Kółkiem Rolniczym. W tym czasie został wybrany dyrektorem Spółki Banie Ludowy w Rawiczu i członkiem zarządu rawickiej Spółki "Rolnik". Tego rodzaju działalność rozpoczął już wcześniej, kiedy był jeszcze wikariuszem w Jaraczewie (wszedł do kierownictwa tamtejszej Spółki "Rolnik" i kontynuował te obowiązki w latach międzywojennych). Poza tym działał w Banku Ludowym w Golejewku. W 1911 roku podczas swej pracy w Bonikowie uczestniczył w powołaniu Banku Kupiecko - Przemysłowego w Kościanie (był w radzie nadzorczej). Podobnej radzie przewodniczył w Banku Ludowym w Chwałkowie. W podejmowanych działaniach widać określone konsekwencje w zakresie problematyki ekonomicznej (nie znamy całego zakresu tej działalności). Pracę na rzecz młodzieży rozpoczął również w czasach zaborów w Jaraczewie (należał do Towarzystwa Pomocy Naukowej im. Karola Marcinkowskiego). W 1911 roku wybrano go rewizorem Towarzystwa na powiat kościański. Z kolei w Chwałkowie założył Towarzystwo Młodzieży Polsko - Katolickiej (1916 r.), kierując nim jako patron. W wolnej Polsce rosła ilość tych stowarzyszeń, w związku z czym w 1921 roku ks. Ludwiczakowi powierzono utworzenie Okręgu Gostyńskiego Towarzystw Młodzieży Męskiej. Również w Domachowie, w 1926 roku, utworzył Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży (męskiej), niebawem bardzo prężne, posiadające - w latach trzydziestych - własną orkiestrę dętą. Równolegle rozwijały się katolickie organizacje żeńskie. Właśnie ks. Ludwiczak powołał 3 maja 1926 r. w Domachowie Stowarzyszenie Młodych Polek (w 1934 roku liczyło około 160 członkiń). Dla tych organizacji ksiądz patron urządził w Domachowie boisko sportowe. Równocześnie został wybrany do Rady Związku Młodych Polek w Poznaniu - centrali archidiecezjalnej organizacji żeńskich. Jako osobie z bogatym doświadczeniem w pracy w instytucjach ekonomicznych Rada Związku powierzyła mu prowadzenie spraw związanych z budową Domu Młodej Polki w Bninie (pod Kórnikiem). Budowę Domu, powstającego głównie ze sldadek terenowych stowarzyszeń młodzieży pomyślnie ukończono w 1934 roku. Poświęcenia Domu dokonał 5 lipca prymas August Hlond, w obecności władz świeckich i organizacyjnych (jedno z przemówień wygłosił budowniczy Domu ks. Ludwiczak). Obszerny dwukondygnacyjny budynek, położony blisko jeziora, służył jako ośrodek wielkopolskiej organizacji żeńskiej. Odbywały się w nim liczne kursy organizacyjne, rekolekcje (powstała tam kaplica) i kolonie letnie dla uboższych członkiń. Dom Młodej Polki zwieńczył długoletnią pracę kapłana społecznika. W 1934 roku mianowany został asystentem kościelnym Okręgu Gostyńskiego Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży Żeńskiej (tytuł honorowego radcy duchownego). Jednocześnie nie zaniedbywał spraw kościelnych. Odnowił i rozbudował kościół w Domachowie, przyozdabiając go piękną polichromią, nadto zmodernizował plebanię i budyniu gospodarcze i uporządkował cmentarz. Zmarł po dłuższej chorobie 14 stycznia 1939 roku, pochowany został obok kościoła domachowsldego. Ks. LESZEK WILCZYŃSKI
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2024 Pomoc Duchowa |