ks. Teofil Długosz

Urodził się 2 grudnia 1887 w Świdówce, w parafii Niegowić k. Bochni, w małorolnej chłopskiej rodzinie jako syn Jana i Agnieszki Szostak. Ukończył 4 klasy szkoły powszechnej w Niegowici, a następnie uczył się w gimnazjum w Bochni, skąd po dwóch latach przeniósł się do gimnazjum im. Nowodworskiego w Krakowie, uzyskując miejsce w krakowskim Małym Seminarium Duchownym. W latach 1906-07 był redaktorem pisma "Młodzież". Od 1909 był członkiem Organizacji Młodzieży Niepodległościowej "Zarzewie". W 1908 złożył egzamin dojrzałości i wstąpił do Seminarium Duchownego we Lwowie. Teologię studiował na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Lwowskiego. Święcenia kapłańskie przyjął w 1912.

W latach 1912-15 pełnił funkcję wikariusza w parafii Złoczów. W 1915 podjął dalsze studia historii Kościoła na uniwersytecie w Wiedniu jako stypendysta konwiktu Frintaneum. Udzielał się także w harcerstwie polskim i w opiece nad rannymi polskimi żołnierzami. Tam do 1918 przygotował z zakresu historii Kościoła pracę doktorską, a doktoryzował się na Uniwersytecie Jagiellońskim w 1919 pod kierunkiem Jana Fijałka.

W latach 1919-30 pełnił obowiązki katechety w prywatnej Szkole Powszechnej benedyktynek we Lwowie, a od 1927 ponadto w prywatnym Gimnazjum Urszulanek. Brał udział w obronie Lwowa.

Był założycielem i redaktorem "Przeglądu Teologicznego" (1920-26), a w latach 1923-26 był zastępcą redaktora "Miesięcznika Katechetycznego i Wychowawczego". Poza tym był redaktorem tygodnika "Ojczyzna" (1926-27), założycielem i redaktorem tygodnika "Lwowskie wiadomości parafialne" (1928-30). Publikował także w innych czasopismach kościelnych. Od 1924 należał do współzałożycieli powołanego we Lwowie Polskiego Towarzystwa Teologicznego.

Pracował społecznie jako członek zarządu Stowarzyszenia Księży Katechetów, Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Kapłanów i Towarzystwa Szkoły Ludowej. Założył wydawnictwo "Biblioteka Religijna".

Prowadził badania naukowe w Archiwum Watykańskim (1930-31); na zebranych tam materiałach źródłowych oparł później większość swych prac; dotyczyły one głównie dziejów Kościoła katolickiego na wschodnich ziemiach Rzeczypospolitej. Był wykładowcą historii Kościoła na Uniwersytecie Jana Kazimierza (habilitacja 1937). Podczas II wojny światowej przebywał w lwowskim Seminarium Duchownym, wykładając historię Kościoła, a po repatriacji - w Kalwarii Zebrzydowskiej - do końca istnienia tego zakładu (1950). Od 1949 jako zastępca profesora historii Kościoła pracował na Uniwersytecie Jagiellońskim, a równocześnie wykładał historię Kościoła w zakładzie teologicznym karmelitów trzewiczkowych.

Od 1954 (po przeniesieniu profesorów Wydziału krakowskiego do Warszawy) jako profesor nadzwyczajny wykładał w ATK w Warszawie - do 1958. Ponadto w latach 1954-68 wykładał historię Kościoła w krakowskim Seminarium Duchownym. Odznaczony został Złotym Krzyżem Zasługi (12 maja 1939). W uznaniu zasług, na wniosek kard. Karola Wojtyły, został odznaczony godnością prałata papieskiego.

Jest autorem podręcznika "Historia Kościoła katolickiego", t. 1-2, 1923-25. Zmarł w Krakowie 22 lipca 1971, pochowany został na cmentarzu parafialnym w Niegowici.

Wasze komentarze:

marzena aneta : 08.08.2024, 03:09  Ksiądz Teofil Długosz dziękuję Boże Dobry kocham Cię bardzo mocno proszę o dobre powołania kapłańskie katechetyczne zakonne na całym świecie dziękuję Boże Dobry kocham Cię bardzo mocno proszę o dobrą posługę kapłańską katechetyczną zakonną na całym świecie dziękuję Boże Dobry kocham Cię bardzo mocno proszę o szczęście wiare zdrowie dla papieża Franciszka dziękuję Boże Dobry kocham Cię bardzo mocno proszę o niebo dla papieża Benedykta XVl dziękuję Boże Dobry kocham Cię bardzo mocno proszę o niebo dla księdza Teofila Długosza dziękuję Boże Dobry kocham Cię bardzo mocno proszę o miłość prawdę sprawiedliwość szczerość szacunek szczęście uczciwość ufność wiare zdrowie na całym świecie dziękuję modlitwa ma moc dziękuję modlitwa cuda czyni dziękuję nadzieja cuda czyni dziękuję pokora cuda czyni dziękuję sprawiedliwość cuda czyni dziękuję szczerość cuda czyni dziękuję szacunek cuda czyni dziękuję szczęście cuda czyni dziękuję uczciwość cuda czyni dziękuję ufność cuda czyni dziękuję wiara cuda czyni dziękuję wiara to pewność bez dowodu dziękuję wiara to droga którą docieramy do marzeń dziękuję marzenia się spełniają dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję

(1)

Autor Treść

Nowości 14 września - Święto Podwyższenia Krzyża Świętego Modlitwa na Święto Podwyższenia Krzyża Świętego Modlitwa do Krzyża Świętego Litania do Krzyża Świętego Litania o Krzyżu Świętym Modlitwa do św. Alberta z Jerozolimy

Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023

Poprzednia

[ Powrót ]

Następna