ks. Stefan Kośnik(1935 - 2010)...Był wspaniałym proboszczem, duszpasterzem, ogromnie szanował powstańców. W kościele św. Barbary, patronki konspiracji, Państwa Podziemnego, co roku odbywały się uroczystości poświęcone powstańcom, nabożeństwa za zmarłych poległych w czasie okupacji. Ks. Stefan Kośnik organizował te spotkania i błogosławił powstańcom... Miał swój udział w prowadzeniu procesów beatyfikacyjnych m.in. ks. Ignacego Kłopotowskiego - założyciela Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Loretańskiej. Zajmował się także beatyfikacją m. Wincenty Jaroszewskiej - założycielki Zgromadzenia Sióstr Benedyktynek Samarytanek Krzyża Chrystusowego. Czynnie uczestniczył w prowadzeniu procesu beatyfikacyjnego św. abpa Zygmunta Szczęsnego Felińskiego, założyciela Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi... (ks. Henryk Kietliński SAC).28 lipca 2010 - W Warszawie zmarł ks. Stefan Kośnik, proboszcz parafii św. Barbary w Warszawie, kanonik honorowy warszawskiej kapituły katedralnej i kanonik gremialny kapituły katedralnej warszawsko-praskiej, wieloletni oficjał Sądu Metropolitarnego Warszawskiego, odznaczony przez papieża godnością Prałata Honorowego Jego Świątobliwości, kanonista. Urodził się 2 kwietnia 1935 w Wyszkowie jako syn Franciszka i Stefanii z d. Karp. Studia filozoficzno-teologiczne odbył w Metropolitalnym Seminarium Duchownym we Warszawie, przyjmując 29 czerwca 1958 święcenia kapłańskie z rąk bpa Zygmunta Choromańskiego. W 1960 ukończył studia magisterskie na Wydziale Prawa Kanonicznego KUL i został wikariuszem w parafii Matki Bożej Loretańskiej na warszawskiej Pradze. Następnie był rezydentem w parafii Wszystkich Świętych w Śródmieściu, gdzie również mieszkał i świadczył pomoc kapłańską jako rezydent. W 1972 uzyskał tytuł naukowy doktora w zakresie prawa kanonicznego na podstawie pracy pt.: "Dowód z cudów w procesie beatyfikacyjnym i kanonizacyjnym". Swoje życie związał z pracą w Metropolitalnym Sądzie Duchownym, będąc notariuszem (1960-71), obrońcą węzła małżeńskiego (1971-74), wiceoficjałem (1974-90) i oficjałem (od 1990). Jako wicepostulator generalny polskich spraw beatyfikacyjnych czynnie uczestniczył w staraniach o wyniesienie na ołtarze wielu polskich sług Bożych, m.in. abpa Zygmunta Szczęsnego Felińskiego i ks. Jerzego Popiełuszki. Regularnie publikował sprawozdania z przebiegu procesów beatyfikacyjnych i kanonizacyjnych na łamach biuletynu informacyjnego "Postulatorski Ośrodek Studiów". Pracę w Sądzie Metropolitalnym łączył z obowiązkami proboszcza parafii św. Barbary na Koszykach (1982-2006), w której wybudował nowy dom parafialny oraz zarządzał Domem Katolickim im. Piusa XI "Roma". W dobie stanu wojennego zaangażował się w dzialalność Prymasowskiego Komitetu Pomocy Represjonowanym, otaczając opieką duszpasterską jego sekcję prawniczą. Od 1992 brał czynny udział w posiedzeniach Rady Kapłańskiej i Kolegium Konsultorów Archidiecezji Warszawskiej. Trzy lata później został włączony do grona kanoników honorowych kapituły warszawskiej, a w 2006 objął kanonię w kapitule katedralnej warszawsko-praskiej jako kanonik gremialny. W tym samym roku został odznaczony Medalem Prymasowskim "Ecclesiae populoque servitium praestanti". W 2009 otrzymał godność papieskiego prałata honorowego. Ostatnie lata życia spędził jako rezydent w parafii św. Barbary na Koszykach. Zmarł 28 lipca 2010 i został pochowany na cmentarzu parafii św. Idziego w Wyszkowie. Oprac. ks. Stanisław Tylus SAC
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2024 Pomoc Duchowa |