św. abp Zygmunt Szczęsny Feliński

Ten duchowy testament pozostawił Kościołowi warszawskiemu przed wyjazdem na wygnanie do Rosji abp Zygmunt Szczęsny Feliński. 11 października 2009 zostanie ogłoszony świętym przez Benedykta XVI.

- Arcybiskup metropolita warszawski z okresu powstania styczniowego, długoletni wygnaniec w Rosji, a wreszcie duszpasterz ludu wiejskiego w Dźwiniaczce na Podolu pozostawił po sobie głębokie ślady nie tylko w narodzie polskim, ale także w krajach sąsiednich - podkreśla s. Teresa Antonietta Frącek ze Zgromadzenia Sióstr Rodziny Maryi, a zarazem postulatorka procesu kanonizacyjnego abp Zygmunta Szczęsnego Felińskiego.

Urodzony w 1822 r. w Wojutynie na Wołyniu, nim przybył do stolicy, ukończył studia matematyczne w Moskwie, a humanistyczne w Paryżu. We Francji poznał Juliusza Słowackiego, z którym się zaprzyjaźnił. Wstąpił do seminarium duchownego w Żytomierzu, po czym studia kontynuował na Akademii Duchownej w Petersburgu. Po święceniach kapłańskich był ojcem duchownym kleryków studiujących w Petersburgu i wikariuszem przy największej w Rosji parafii św. Katarzyny. Tam też w 1857 r. założył Zgromadzenie Sióstr Rodziny Maryi.

W 1862 r. został mianowany arcybiskupem warszawskim. Zadowolenie ze zgody Moskwy na nominację wyraził papież Pius IX. "Choć raz przecież zaproponowała nam Rosja takiego kandydata, na którym żaden zarzut nie ciąży, a zewsząd same tylko pochwały odbiera".

Święcenia biskupie przyjął 14 stycznia 1862 r. w Petersburgu. Katedra warszawska była sprofanowana przez carskich żołnierzy i zamknięta, a prawo jej rekoncyliacji, czyli przywrócenia do kultu, przysługiwało właśnie arcybiskupowi warszawskiemu.

Arcybiskup Feliński przyjechał do Warszawy 9 lutego 1862 r. Na dworcu czekało na niego kilku księży i niewielka grupa świeckich. Ktoś krzyknął "Niech żyje arcypasterz", ale carska policja natychmiast zmusiła ludzi do milczenia. Według scenariusza władz, arcybiskup miał w eskorcie policji przejechać do pałacu na Miodową. Tymczasem wsiadł do powozu hr. Władysława Zamoyskiego i uniknął takiego "honoru". Następnego dnia zwołał księży i zapowiedział, że zamierza dokonać rekoncyliacji katedry i kościoła bernardynów (św. Anny) oraz otworzyć pozostałe zamknięte świątynie warszawskie. Katedrę przywrócił do kultu 13 lutego, aby w niedzielę 16 lutego odbyć w niej ingres.

Większość mieszkańców stolicy chłodno przyjęła arcybiskupa. Uważano, że potrzebny jest nie tyle biskup pobożny, ile taki, który będzie miał odwagę przeciwstawić się rosyjskiemu zaborcy. - Tymczasem - mówi s. Teresa Antonietta Frącek - ten wielki patriota nigdy nie zwątpił w powstanie niepodległej Polski.

Arcybiskup Feliński sprawował funkcję metropolity warszawskiego zaledwie 16 miesięcy. Dbał o podnoszenie poziomu wykształcenia duchowieństwa, zachęcał księży do sumiennej pracy, zwłaszcza do lepszego przygotowania kazań.

Na początku 1862 r. z urzędu został mianowany członkiem Rady Stanu w Królestwie Polskim. Rada była ciałem doradczym w sprawach ustawodawstwa, budżetu i samorządu, a swą obecność w niej arcybiskup traktował jako okazję do obrony praw Kościoła i narodu.

Ostro protestował przeciw represjom i udało mu się wywalczyć, że w świątyniach nie będą dokonywane aresztowania, a policja nie będzie miała prawa do nich wchodzić. Wysyłał poufną korespondencję do Stolicy Apostolskiej, za co groziły mu władze carskie. Nie zgodził się na wydanie zakazu procesji organizowanych w święto Bożego Ciała w 1863 r. Wprowadził w Warszawie nabożeństwa majowe. Sprowadzał najlepszych kaznodziejów do głoszenia misji i rekolekcji.

Po wybuchu powstania styczniowego podał się do dymisji z Rady Stanu. Napisał też list do cara Aleksandra II ze sprzeciwem wobec represji na Polakach. Odpowiedzią było zesłanie.

13 czerwca 1863 r. po raz ostatni modlił się w katedrze oraz w domu zakonnym Misjonarek Franciszkanek Maryi przy ul. Żelaznej. Następnego dnia - już jako internowany - wsiadł do pociągu. - Warszawę pożegnał słowami: "Do widzenia dzieci moje, do widzenia. Nie tu na ziemi, to w niebie" - przypomina s. Frącek.

A potem rozpoczęło się wygnanie w Jarosławiu nad Wołgą. Stamtąd pisał do cara: "Nie można poczytywać Polakom za zbrodnię ich patriotyzmu. Losy narodu są w rękach Opatrzności i jeżeli wybiła godzina wyzwolenia Polski, nie przeszkodzi temu opór cara".

Po dwudziestu latach zwolniony, nie mógł wrócić do Warszawy. W małej wiosce Dźwiniaczka pracował wśród ludu wiejskiego. Zmarł 17 września 1895 r. w Krakowie. Leon XIII zdążył mu przysłać błogosławieństwo na godzinę śmierci.

Jan Paweł II beatyfikował go 18 sierpnia 2002 r.

Modlitwy do Zygmunta Szczęsnego Felińskiego

Modlitwa do św. Zygmunta Szczęsnego Felińskiego

Litania do św. Zygmunta Szczęsnego Felińskiego

Zobacz więcej

Maryja w życiu Zygmunta Szczęsnego Felińskiego

Wasze komentarze:

marzena aneta: 17.09.2023, 02:25  Święty arcybiskup Zygmunt Szczęsny Feliński dziękuję Święty arcybiskupie Zygmuncie Szczęsny Feliński kocham Cię bardzo mocno proszę o miłość prawde sprawiedliwość szacunek szczerość szczęśliwość uczciwość ufność wiare na całym świecie dziękuję Święty arcybiskupie Zygmuncie Szczęsny Feliński módl się za nami dziękuję Święty arcybiskupie Zygmuncie Szczęsny Feliński kocham Cię bardzo mocno proszę dla mnie o dobrą spowiedź świętą domu kupno dobrą małego mieszkania sprzedaż urode zdrowie pieniądze dobrego kawalera męża młodego niepalącego pobożnego polaka religijnego uczciwego z którym będę żyć w cielesnej czystości w zgodzie prawo jazdy samochód dziękuję modlitwa ma moc nie ma modlitw nie wysłuchanych wszystko dojrzewa w czasie nic się nie marnuje modlitwa ma moc modlitwa cuda czyni miłość cuda czyni nadzieja cuda czyni pokora cuda czyni sprawiedliwość cuda czyni uczciwość cuda czyni ufność cuda czyni wiara cuda czyni wiara to jest pewność bez dowodu wiara to jest droga którą docieramy do marzeń dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję  Władysława: 06.06.2017, 17:18  Św.arcybiskupie Feliński uproś dla kapłanów łaskę aby podawali Komunię św. na klęcząco do ust i nad pateną.... nigdy na rękę....  Basia: 08.01.2017, 15:20  wstaw się za Ojczyzną,tak nękaną  Beata: 07.12.2011, 08:16  sw abp. Zygmuncie prosze wypros mi laske zdrowia duszy iciala ,prosze o uzdrowienie z nerwicy lekowej.  R.M.: 16.10.2009, 20:49  Byłem na kanonizacji abp. Felińskiego w Watykanie. Święty Zygmuncie Szczęsny dziękuję Ci za to i proszę Cię o wypraszanie potrzebnych łask u Trójcy Świętej!

(1)

Autor Treść

Nowości Modlitwa do Matki Bożej Dobrej Rady Różaniec do św. Teresy od Dzieciątka Jezus Kleszcz kleszczowi nierówny Najprostszym sposobem wspierania dziecka jest po prostu bycie z nim i dawanie mu swojego czasu Lourdes nazywane jest stolicą modlitwy, jest także lekcją pokory dla świata Film "Jezus 2000"

Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023

Poprzednia

[ Powrót ]

Następna