Komunia św. - najpiękniejszy dar od Pana Jezusa - Pierwsza Komunia Święta

Intensywne przygotowania zwykle zaczynają się na kilka miesięcy przed uroczystością, choć oczywiście każda parafia ustala to indywidualnie. W jednej są to comiesięczne spotkania raz w tygodniu, począwszy od nowego roku szkolnego, a więc od września do maja, w innych przygotowania rozpoczynają się na trzy miesiące przed tym dniem, ale są częstsze, odbywają się dwa, a nawet trzy razy w tygodniu przed samą uroczystością. Zgodnie z prawem i tradycją Kościoła, dziecko musi przystąpić do tego aktu świadomie i ze zrozumieniem, a więc przyswoić niełatwe prawdy wiary, co pośrednio tłumaczy te wielomiesięczne przygotowania.

Jeżeli rozmowy w domu ograniczają się do świeckiej otoczki, a więc do listy gości, wyboru lokalu, wystawności przyjęcia, prezentów, w których drugoklasista czynnie uczestniczy, siłą rzeczy zatraca się sakralny charakter tej uroczystości. A tymczasem jej sens warunkuje to, jak uda się (katechetom i rodzicom) przygotować psychikę i umysł dziecka do przyjęcia Pana Jezusa (od tego, jak dziecko przeżyje Pierwszą Komunię św., zależy później często całe życie religijne). Dlatego też w wielu parafiach coraz częściej są organizowane osobne katechezy dla rodziców, nierzadko z udziałem specjalistów, np. psychologów (Pierwsza Komunia św. to wielkie przeżycie dla dziecka, z czego rodzice nie zawsze zdają sobie sprawę). W ich trakcie przypominają sobie oni na nowo, czym jest Kościół, w jaki sposób kształtować postawy religijne, czym w ogóle jest wychowanie religijne, a zdarza się, że... i same modlitwy. Rodzice, którzy uczestniczyli w tego typu spotkaniach, niejednokrotnie mimo początkowych obiekcji, mówią potem, że łatwiej im było wytłumaczyć dziecku istotę tego sakramentu.

Jak dalece sakrament Komunii św. uległ zeświecczeniu i desakralizacji, uświadomiła mi rozmowa z matką chrzestną. I nie chodzi nawet o prezenty, choć "nieśmiertelne" zegarki dawno już wyszły z "mody", minął też czas rowerów górskich, teraz te wielce wymarzone i oczekiwane to skutery, quady, względnie laptopy (to nie żart, taki prezent wymarzyła sobie chrześnica mojej rozmówczyni). O zeświecczeniu świadczy też cała otoczka tego sakramentu. W organizowaniu przyjęcia komunijnego specjalizują się wybrane lokale (bo przecież uroczystość w domu to oznaka złego smaku i gustu), w których przy osobnych stolikach siedzi wiele obcych sobie rodzin (inaczej ten interes byłby wielce nieopłacalny!). Zarabia również cały sztab pań modystek i krawcowych, skutkiem czego biedne małe dziewczynki wystrojone są jak panny młode, w wymyślnych fryzurach (przecież fryzjerka też musi zarobić), a chłopcy ubrani we fraki czy smokingi. Opowiadał mi pewien ksiądz, jak jedno z zebrań rodziców dzieci komunijnych w jego parafii upłynęło pod znakiem kłótni mam, jakiego koloru powinna być muszka chłopców: bordowego czy niebieskiego. Żadne argumenty do tych pań nie przemawiały - mówił. Całe szczęście, że świadkiem tej kłótni nie były dzieci.

Jak widać, dzisiejsze Komunie coraz częściej mają charakter małych wesel, ich przygotowanie trwa w wielu przypadkach kilka miesięcy, a działania zakrojone są na szeroką skalę, począwszy od wyboru lokalu, wielokrotnego weryfikowania listy gości, ubioru komunijnego, na najdrobniejszych detalach skończywszy. Jak droga i pracochłonna jest to impreza (nieprzypadkowo używam tu słowa "impreza"), uświadomiła mi moja przyjaciółka, mama dziewczynki, przystępującej w tym roku do sakramentu Komunii św. Jak powiedziała, na całe przedsięwzięcie potrzebuje aż 9 tys. zł! No bo wszytko kosztuje, firma cateringowa (bo zdecydowała się, co liczy się na jej plus, na przyjęcie w domu) bierze 140 zł od osoby, a liczba gości to aż 44 osoby, łatwo więc policzyć, jaką daje to sumę, do tego trzeba dodać koszt strojów: jej, męża, drugiej z córek, samej dziewczyny, i inne, przewidziane i nieprzewidziane wydatki. Słuchając jej, pomyślałam, czy nie warto byłoby wrócić do bardziej kameralnych przyjęć komunijnych (nie trzeba by było brać na ten cel pożyczki z banku, a to już ewidentna korzyść), na których obecna byłaby tylko najbliższa rodzina: rodzice, chrzestni, dziadkowie, siostra, no i oczywiście bohaterka dnia - w przypadku wspomnianej rodziny zaledwie 12 osób. Pozwoliłoby to zapewne zachować właściwy charakter tej wyjątkowej przecież uroczystości, gdzie rodzice zamiast przeżywania stresów, czy wszyscy z rodziny są zadowoleni i jednakowo docenieni, mogliby swój czas i energię spożytkować z korzyścią dla ich dziecka, które tego dnia po raz pierwszy przyjęło do serca Pana Jezusa. Skoncentrowanie się na sakramencie daje nadzieję, że dzieci nazajutrz po uroczystości w szkole nie będą się licytowały i przechwalały, ile i co które z nich dostało. W wielu parafiach praktykuje się też dobry zwyczaj przyjścia do świątyni parafialnej jeszcze raz po południu, często na zrobienie pamiątkowego zdjęcia, ale i na modlitwę, w czym także powinni uczestniczyć rodzice, a na co niejednokrotnie przy dużej liczbie gości nie mają czasu. Dobrze byłoby również wrócić do strojów liturgicznych (zamiast falbanek, kokard, cyrkonii, fraków i muszek), pięknych w swej prostocie, tak jak piękne tego wyjątkowego dnia są nasze dzieci. Całe szczęście, że ten dobry zwyczaj wraca do naszych parafii (niezaprzeczalnym plusem jest też to, że taki strój nie dyskryminuje dzieci z biedniejszych rodzin).

Ostatni miesiąc upływa pod znakiem wielu prób. Podczas nich dzieci poznają liturgię, uczą się, jak należy się zachowywać w trakcie Mszy św., systematyzują wiedzę, utrwalają pieśni i modlitwy. Ma to na celu głębsze przeżywanie Eucharystii i zminimalizowanie stresu związanego z publicznym wystąpieniem, a przy tym przygotowanie ich do tego, by nie rozpraszały ich mało istotne sprawy. Ten okres wytężonej pracy zarówno dla dzieci, rodziców, jak i księży wymaga współdziałania.

Przed przystąpieniem do Pierwszej Komunii św. dziecko czeka jeszcze jedno stresujące wyzwanie - pierwszy w życiu sakrament pokuty i pojednania, stanowiący ogromne przeżycie. Zanim to się stanie, dziecko musi się oswoić z konfesjonałem, obecnością kapłana, a nade wszystko z faktem, że musi szczerze i bez skrępowania wyznać swoje przewinienia, niepokój budzą też samo rozgrzeszenie i pokuta, którą zada ksiądz. Dlatego właśnie pierwsza spowiedź jest poprzedzona wieloma próbami - najpierw na lekcji religii, później w kościele. Tu rodzice powinni wspierać swe pociechy, mieć dla nich czas, cierpliwie wysłuchać ich wątpliwości i obaw.

Przygotowania, których kulminacją jest sakrament Komunii św., kończy tzw. biały tydzień, a jego wyjątkowość podkreślona jest strojem komunijnym, w którym każdego dnia uczestniczy się w Mszy św. Strój symbolizuje czystość duchową i gotowość dziecka do przyjęcia Komunii św. Biały tydzień przyzwyczaja dzieci do prawidłowego i świadomego, a także systematycznego uczestnictwa w Eucharystii. Ideałem byłoby też, by uczestniczyły w nim całe rodziny... Wszak rodzina jest najważniejsza.

Edyta Hartman Tekst pochodzi z Tygodnika Katolickiego Wasze komentarze: Dorota: 28.11.2019, 11:34 Ten artykuł jest bardzo realistyczny,niestety czesto tak jest,ze ten dzień zamiast dla dziecka to najważniejszy jest dla rodzicow.A to przecież dziecko w tym dniu przyjmuje po raz pierwszy Pana Jezusa do swojego serduszka i strasznie to przezywa a my jako rodzice powinniśmy mu przezyc ten dzień najpiękniej...ja jestem mama 9letniego Olka ,ktory w przyszlym roku przystapi do komuni w maju...Olek bedzie w skromnej albie ,a uroczystość będzie co prawda w restauracji ale tylko ze wzgledu braku miejsca w mieszkaniu bedzie ok15 osób obiad ,kawa ciasto i do domu i to mi sie bardzo podoba :-) prezenty w tym dniu w ogóle nie sa wazne obecność bliskich w tak cudownym dniu to ogromna radość i prezent,przeżycie tego wspólnie... (1) Autor Treść Nowości Modlitwa do Matki Bożej Dobrej Rady Różaniec do św. Teresy od Dzieciątka Jezus Kleszcz kleszczowi nierówny Najprostszym sposobem wspierania dziecka jest po prostu bycie z nim i dawanie mu swojego czasu Lourdes nazywane jest stolicą modlitwy, jest także lekcją pokory dla świata Film "Jezus 2000" Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023 Poprzednia [ Powrót ] Następna