Kto się w opiekę podda Panu swemu

Ulica nasza znajdowała się po zachodniej stronie miasta i ukosem wchodziła do szosy warszawskiej. W pobliżu były tory kolejowe, a za torami koszary wojskowe, gdzie stacjonowały dwa pułki wojska. Ulokowana więc była w szczególnie niebezpiecznym, w czasie wojny, punkcie miasta.

Kamienica nasza była zupełnie odsłonięta, gdyż wokoło były domy parterowe i tylko jeden jednopiętrowy.

W miarę zbliżania się frontu prócz bomb lotniczych zaczęły sypać się na nasze miasto pociski artyleryjskie.

Ludność zaczęła opuszczać miasto, przenosząc się do krewnych lub znajomych na pobliskie wsie. Ludność żydowska, której było dużo w naszym mieście, odjeżdżała całymi transportami na wschód do Związku Radzieckiego.

Sąsiedzi postanowili zamówić Mszę św. w intencji ocalenia naszego domu. Dwie panie poszły do mieszkań i zebrały ofiary, przez wszystkich chętnie dawane. Tylko jedna lokatorka, pani N., nie tylko odmówiła ofiary, ale jeszcze zakpiła i powiedziała: "Jeśli Bóg was wysłucha i dom ocaleje, to i moje mieszkanie będzie całe, a jeśli Msza św. nie pomoże i dom będzie zburzony, to wszystkim będzie to samo". Jej postawa, a szczególnie ta kpina, wszystkich bardzo oburzyła. Nikt się tego po niej nie spodziewał. Była to osoba najbardziej zamożna w całym domu.

Msza św. została odprawiona i uczestniczyli w niej prawie wszyscy ofiarowawcy.

Pocisk artyleryjski wpadł przez szczytową boczną ścianę kamienicy do mieszkania pani N. na pierwszym piętrze, rujnując wewnątrz mieszkanie i wszystko co się w nim znajdowało. W mieszkaniach innych lokatorów wyleciały tylko szyby w oknach, ale nawet nie we wszystkich. W połowie budynku i w drugim końcu szyby pozostały całe, w naszym mieszkaniu także.

Drugi pocisk spadł na murowane komórki na opał, stojące rzędem na końcu podwórza, i zburzył tylko komórkę pani N. zabijając znajdującą się tam świnkę. Inne komórki pozostały całe.

Przyjechała zawiadomiona o tym pani N. i zrozpaczona, trzymając się za głowę, biegała po podwórzu głośno wołając: "O Boże, Boże, Boże".

Kamienica nasza stała kilka lat z taką "raną" w boku, zabitą deskami i dopiero po jakimś czasie została ta ściana zamurowana i otynkowana.

I. Sterczewska Prosimy Portal Fronda o nie kopiowanie tekstów Wasze komentarze: Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy. Autor Treść Nowości Nowenna przed świętem św. Archaniołów Michała, Gabriela i Rafała - dzień 1 Modlitwa do św. Andrzeja Kim Taegon i św. Pawła Hasang bł. Tomasz Johnson, Jan Davy i towarzysze męczennicy Modlitwa do bł. Tomasza Johnsona, Jan Davy'ego i towarzyszy męczenników Co to jest chrzest z wody. Czy jest on ważny, kiedy można chrzcić w ten sposób? ks. Józef Sadzik Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023 Poprzednia [ Powrót ] Następna