Uratowany z objęć "Siostry Śmierci"

Był 1943 łub 44 r., kiedy rodzina Saniuków mieszkała w Płocku i należała do parafii katedralnej. Mały Zbigniew mógł mieć roczek lub dwa, kiedy zachorował na tzw. cholerynkę. Był to odpowiednik groźnej choroby cholera. Lekarze położyli już krzyżyk nad dzieckiem i odesłali do domu, dając instrukcje, jak obchodzić się z chorym w tych ostatnich momentach życia. Łatwo wyobrazić sobie sytuację, jaka zapanowała w domu Saniuków. Pozostała jeszcze ostatnia deska ratunku - zanoszona modlitwa do Boskiego Lekarza. Pani Marianna, matka dziecka, codziennie chodziła do katedry i w żarliwej modlitwie polecała sprawę Bogu. Któregoś dnia spotkała tam kapłana Fronczaka, któremu zwierzyła się ze swojego zmartwienia. Ksiądz Fronczak doradzał jej, aby śmiertelnie chore dziecko ofiarować Bogu poprzez złożenie ślubu w trzecim zakonie św. Franciszka.

Dodam na marginesie, że tego rodzaju ceremonia ma miejsce w świątyni, podczas Mszy Św., w której uczestniczyć powinna najbliższa rodzina. Podczas Mszy św. kandydat powinien leżeć krzyżem pod ołtarzem, na ołtarzu przygotowany jest habit franciszkański z paskiem. Ceremonia obłóczyn ma miejsce po Komunii św.

W wypadku małego Zbyszka było to niemożliwe, jako że miał niespełna dwa latka, a stan jego był bardzo ciężki. Był on już w takim stanie, że nie przyjmował pokarmu ani napojów.

Kandydat ślubem zobowiązywał się do wypełnienia jednego z trzech warunków: odbycie pielgrzymki do Częstochowy, obchodzenie na kolanach przez pewien okres stacji Drogi Krzyżowej, albo zachowanie ścisłego postu w pierwszy dzień Bożego Narodzenia i Wielkanocy.

To dodatkowe zobowiązanie wzięła na siebie pani Marianna, matka pana Zbigniewa, która zobowiązała się do ścisłego postu w Boże Narodzenie i Wielkanoc. W momencie kiedy w katedrze rodzina uczestniczyła we Mszy Św., umierający Zbyszek, który w domu pozostał pod opieką niańki, nagle się ożywił, zaczął kwilić, płakać i domagał się pokarmu. Poprawa była natychmiastowa i bardzo widoczna. Lekarze nie mogli sobie tego wytłumaczyć. Stwierdzili, że poprawa zdrowia małego Zbyszka nie dokonała się w sposób normalny. Fakt ten został zanotowany w kronikach kościoła katedralnego w Płocku. Pan Zbigniew w 1965 r. osobiście pofatygował się do Płocka do katedry, gdzie jeszcze miał szczęście spotkać ks. Fronczaka. Dzięki życzliwości ks. Fronczaka, na własne oczy oglądał ten zapis w kronice. Warto tu podkreślić, że po śmierci swojej matki, pani Marianny, pan Zbigniew Saniuk Boże Narodzenie i Wielkanoc do dnia dzisiejszego świętuje tylko o chlebie i wodzie.

Ktoś tego rodzaju historię może potraktować z przymrużeniem oka, może powiedzieć, że to czysty przypadek, zbieg okoliczności itp. To po prostu cud, którego nie da się zaprzeczyć.

ks. Lucjan Kamieński salezjanin Los Angeles, 15.04.1998 Wasze komentarze: marzena aneta: 06.03.2023, 02:38 Uratowany z objęć siostry śmierci dziękuję to cud którego nie da się zaprzeczyć dziękuję proszę o miłość uczciwość sprawiedliwość na świecie dziękuję proszę dla mnie o domu kupno dobrą mieszkania sprzedaż urode zdrowie pieniądze dobrego kawalera męża młodego niepalącego pobożnego religijnego uczciwego z którym będę żyć w cielesnej czystości dziękuję modlitwa ma moc nie ma modlitw nie wysłuchanych modlitwa ma moc modlitwa cuda czyni miłość cuda czyni nadzieja cuda czyni pokora cuda czyni sprawiedliwość cuda czyni uczciwość cuda czyni ufność cuda czyni wiara cuda czyni wiara to jest pewność bez dowodu wiara to jest droga którą docieramy do marzeń dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję (1) Autor Treść Nowości św. Bonifacy Winfryd Modlitwa do św. Bonifacego - Winfryda Napierśnik św. Patryka Jak Bóg zawierał przymierze z człowiekiem Rose Hawthorne ks. Aleksander Żmidziński Najbardziej popularne Tajemnica Szczęścia Godzina Łaski Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Modlitwa o Cud Poprzednia [ Powrót ] Następna