św. Józef Cafasso

Pochodził z Castelnuovo d'Asti w Piemoncie, z rodziny głęboko religijnej. W 1833 r. przyjął święcenia kapłańskie. Za motto swojego życia przyjął słowa: "Zbawić siebie i innym służyć do zbawienia". Zasłynął jako rektor Instytutu Teologii Moralnej w Turynie i niezrównany kierownik duchowy młodych kapłanów. Jednym z nich był Jan Bosko, późniejszy założyciel salezjanów, który takie wydał o nim świadectwo: "Był nauczycielem kapłanów, ojcem ubogich, pocieszycielem chorych, doradcą wątpiącym, pociechą konającym, dźwignią dla więźniów, zbawieniem dla skazanych, przyjacielem wszystkich, wielkim dobroczyńcą ludzkości".

Żył bardzo skromnie, wręcz w skrajnym ubóstwie. Włosi wspominają go przede wszystkim jako kapelana więźniów, także skazanych na karę śmierci, których jednał z Bogiem. Do dzisiaj niemal we wszystkich włoskich zakładach karnych wiszą jego wizerunki, a jego relikwie peregrynowały po nich w 1960 r. z racji 100. rocznicy śmierci świętego.

Beatyfikowany w 1925 r. przez Piusa XI, kanonizowany w 1947 r. przez Piusa XII. W 1948 r. został ogłoszony patronem więzień i więźniów.

Modlitwa do św. Józefa Cafasso

Modlitwa do św. Józefa Cafasso