św. Scholastyka

Już w dzieciństwie została poświęcona na służbę Bożą. Towarzyszyła bratu w podróżach i starała się naśladować jego tryb życia poświęconego Bogu. Kiedy św. Benedykt zakładał pierwsze męskie klasztory w Subiaco i na Monte Cassino, ona w pobliżu zakładała żeńskie. Jest uważana za matkę duchową wszystkich benedyktynek, których na świecie jest kilka tysięcy. W Polsce pierwszy ich klasztor powstał w Staniątkach w 1216 r. i istnieje do dzisiaj.

Według tradycji przekazanej przez św. Grzegorza Wielkiego, Scholastyka co roku spotykała się z bratem na rozmowie duchowej. Ostatnia z nich była wyjątkowo długa, gdyż Benedykt z powodu ulewnego deszczu nie mógł opuścić klasztoru. Rozmowa dotyczyła radości czekającej ich w niebie. W opisie tego spotkania Benedykt okazał się Mistrzem Posłuszeństwa, Scholastyka zaś Mistrzynią Miłości. Święty Grzegorz określa ją jako "tę, która bardziej umiłowała". W trzy dni późnej Benedykt miał widzenie, podczas którego zobaczył na modlitwie duszę Scholastyki unoszącą się ku niebu. Wkrótce dotarła do niego wiadomość o śmierci siostry. Niedługo potem zmarł sam Benedykt.

W tradycji ludowej Scholastyka wzywana jest jako orędowniczka wstawiająca się do Boga o deszcz w czasie długiej suszy, a także jako pomoc dla ludzi zagrożonych porażeniem pioruna podczas burzy.

Sztuka religijna ukazuje św. Scholastykę w habicie benedyktyńskim. Jej atrybutami są: krzyż, księga, pastorał ksieni.

Modliwy do św. Scholastyki

Modlitwa do św. Scholastyki

Litania do św. Scholastyki

Zobacz więcej

Była bliźniaczką św. Benedykta