W okresie panowania Cesarstwa Wschodniego, do którego wyspa należała od 395 roku, mieszkańcy Rodos cierpieli z powodu najazdów Saracenów i Persów, aż ostatecznie zdobył ją Muawija w połowie VII wieku.

W średniowieczu toczyły się o Rodos zawzięte walki między Bizancjum, Genuą i Arabami.

W 1300 roku wielki mistrz zakonu joannitów Fulko Villaret nabył wyspę od łacińskiego cesarza Bizancjum. Od 1309 roku zamieszkali na niej rycerze-zakonnicy zwani szpitalnikami z Rodos. W miejscu gdzie w czasach starożytnych stała świątynia Heliosa, wznosi się do dziś zamek wielkich mistrzów zakonu. Budowa zamku trwała przeszło 200 lat (1309-1522). Trzon budowli stanowi pałac wielkich mistrzów, do którego przylegają budynki administracyjne, magazyny zapasów na wypadek oblężenia oraz ogrody, w razie potrzeby wykorzystywane jako pola uprawne. Wejście to bardzo wysoka brama broniona przez dwie potężne wieże. Do zamku przylega malownicza dzielnica pełna bazarów. Za nią leżało dawne Miasto Żydowskie, gdzie do czasu wkroczenia wojsk hitlerowskich w 1943 roku mieszkali Żydzi, których przodkowie musieli opuścić w XV wieku Hiszpanię.

Historia Rodos rycerskiej - jej zabytki spotykamy na każdym kroku w mieście i na wyspie - skończyła się, kiedy rycerze w końcu ulegli Turkom pod wodzą sułtana Sulej mana II i musieli ostatecznie opuścić wyspę. I tak w Nowy Rok 1523 z Wielkiego Portu na Rodos odpłynęła na zachód flotylla 42. wielkiego mistrza joannitów, Philippe'a de Villiers de l'Isle-Adam. Dalszy ciąg historii zakonu kawalerów rodyjskich rozegra! się na Malcie, gdzie przebywali oni do lipca 1798 roku, kiedy to napadł ich i rozpędził płynący do Egiptu Napoleon. Z okresu maltańskiego pozostała im tylko obecna nazwa, a dzisiaj główną siedzibą joannitów jest niewielki renesansowy pałac przy Forum Trajana w Rzymie.

Rozdział turecki historii Rodos otwierają masakry ludności. Pod rządami tureckimi i w orbicie tureckiej gospodarki wyspa obracała się w ruinę i stopniowo wyludniała. Podczas walk wyzwoleńczych Greków w XIX wieku uciskani Rodyjczycy nie zdobyli się na skuteczną akcję i pozostali pod panowaniem Turków do roku 1912, kiedy dostali się pod panowanie Italii. Tej pozbyli się dopiero w roku 1943, gdy ich ruch oporu, wsparty przez desant brytyjski, zmusił faszystowskiego gubernatora do kapitulacji. Formalnie jednak Rodos wróciła do Grecji dopiero po podpisaniu traktatu pokojowego z Wiochami w 1948 roku.

Jednak mieszkańcy wyspy zdołali ocalić swój największy skarb: religię chrześcijańską i wiarę prawosławną. A chociaż joannici byli katolikami, a Turcy muzułmanami, to rdzenni mieszkańcy utrzymali aż do dziś swoje greckie wyznanie.

Dzisiaj na Rodos odrodził się kult słońca, acz w innych formach niż w czasach starożytnych. Przeniósł się ze świątyń na plaże, zaś mieszkańcy wyspy chcą odbudować kolosa, a na jego szczycie ma być kawiarnia ze wspaniałym widokiem!