Blask zmartwychwstania

"O prawdziwie szczęśliwa ta noc, która jedyna była godna poznać czas i godzinę zmartwychwstania Chrystusa" - Exsultet

Nie dziwi więc hymn radości św. Pawła (1 Kor 15,55) opiewający zwycięstwo Jezusa nad śmiercią: "gdzież jest o śmierci twoje zwycięstwo!". Ono zmienia całkowicie logikę postępowania tego, kto uwierzył, że "Pan rzeczywiście zmartwychwstał i ukazał się Szymonowi" (Łk 34,24) - jak głosi jedna z pierwszych relacji o zmartwychwstaniu. Pewnie dlatego C.K. Norwid pisał, że jednym z pierwszych owoców owej przemiany jest odwaga. Chodzi o pewien styl życia, w którym nie lękamy się poświęcić swego życia na obronę wartości; o umiejętność postawienia wszystkiego - zwłaszcza gdy dotyczy wiary - na jedną kartę. Jeśli bowiem śmierć nie kończy życia człowieka i nie jest ostatecznym punktem odniesienia, trzeba dać temu wyraz także w dokonywanych wyborach, które nieraz mogą kosztować. Rozumieli to pierwsi męczennicy Kościoła, których wiara w zmartwychwstanie Jezusa "kosztowała" życie doczesne, konfiskatę mienia, utratę praw i czci. Chrześcijanin godzi się na to, bo wie, że Bóg "razem z Chrystusem przywrócił [go] do życia" (Ef 2,5). Zna cenę, za którą został nabyty.

Gdy Kościół przeżywa w ciągu roku liturgicznego Misterium Paschalne warto medytować nie tylko nad znaczeniem zmartwychwstania naszego Pana dla całej ludzkości, dotąd żyjącej "pod Prawem", ale postawić pytanie o to jakie światło rzuca ono na konkretne moje przedsięwzięcia, co zmienia w mojej hierarchii ważności spraw. Uczeń Pana nie może żyć tak jakby historia Jezusa z Nazaretu skończyła się na Wielkopiątkowych wydarzeniach, jakby rację mieli ci, którzy głosili plotkę, że uczniowie wykradli ciało, gdy żołnierze spali. Musi zmienić mentalność, sposób spoglądania na rzeczywistość i własne życie, właściwie rozłożyć jego akcenty. Winien potraktować to wydarzenie, jako głęboko go dotyczące, z którym musi się po prostu liczyć. Bo przecież zmartwychwstanie nie było wydarzeniem odosobnionym, które nie ma wpływu na egzystencję każdego z nas: wręcz przeciwnie wiąże się z nim obietnica "bycia z Jezusem" w chwale. Zbawiciel powstał z martwych "jako pierwszy spośród tych, co pomarli" (1 Kor 15,20), by nas wprowadzić do swego Królestwa.

"Nie ma Go tu. Zmartwychwstał" (Mt 28,6). To oświadczenie Anioła przy grobie nie kończy Ewangelii wg św. Mateusza, ale wprowadza w scenę rozesłania, która w tym świetle jawi się jako konsekwencja wiary w to, że Jezus żyje. My również jesteśmy przez Zmartwychwstałego Pana posłani na drogi współczesnego świata, by świadczyć o miłości, której śmierć nie pokonała.

Wielkanoc jawi się dla nas jako radosny czas triumfu życia nad śmiercią, miłości nad nienawiścią. Niech Pan zmartwychwstały napełni nasze serca swoją łaską, byśmy każdego dnia zmartwychwstając - z grzechu do życia łaską - byli świadkami Jego Ewangelii w naszych środowiskach życia.

dk. Piotr Roszak

Tekst pochodzi z pisma
Alumnów WSD w Toruniu "SŁUGA" nr 27

Wasze komentarze:

Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy.

Autor Treść

Nowości Modlitwa do Matki Bożej Dobrej Rady Różaniec do św. Teresy od Dzieciątka Jezus Kleszcz kleszczowi nierówny Najprostszym sposobem wspierania dziecka jest po prostu bycie z nim i dawanie mu swojego czasu Lourdes nazywane jest stolicą modlitwy, jest także lekcją pokory dla świata Film "Jezus 2000"

Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023

Poprzednia

[ Powrót ]

Następna