Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa - kluczem do zrozumienia historii świata

Innymi słowy, jak możemy wyjaśnić nadzwyczajny skutek Jego życia i skuteczność Jego słów? Skąd pochodziły Jego moc i Jego autorytet?

Uważne przeczytanie Ewangelii św. Jana pomoże nam znaleźć odpowiedź na nasze pytanie.

Widzimy, jak Jezus mimo drzwi zamkniętych wchodzi do mieszkania, gdzie zgromadzili się uczniowie (por. J 20,26). Pokazuje swoje ręce i bok. Na co wskazują te ręce i bok? Są znakiem Męki i Śmierci Odkupiciela na Krzyżu. W Wielki Piątek te ręce zostały przebite gwoździami, gdy podniesiono Jego ciało na Krzyż, między niebo a ziemię. A kiedy skończyła się agonia, setnik rzymski przebił też lancą Jego bok, by upewnić się, że już umarł (por. J 19,34)). Zaraz wypłynęły krew i woda jako wyraźny dowód Jego śmierci. Jezus umarł naprawdę. Umarł i został złożony w grobie, zgodnie z żydowskim zwyczajem pogrzebowym. Józef z Arymatei odstąpił Mu grób rodzinny, który miał w pobliżu. Tam leżał Jezus aż do wielkanocnego poranku. W owym dniu wcześnie rano kilka kobiet z Jerozolimy przyszło namaścić bezwładne ciało. Ale znalazły grób pusty. Jezus zmartwychwstał.

Zmartwychwstały Jezus wchodzi do pokoju, w którym zgromadzili się Apostołowie. I by dowieść, że jest tym, którego zawsze znali, pokazuje im swoje rany: swoje ręce i bok. Są to znaki Jego odkupieńczej Męki i Śmierci, źródło Jego mocy, którą im przekazuje. Mówi: "Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam... Weźmijcie Ducha Świętego" (J 20,21).

Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa jest kluczem do zrozumienia historii świata, historii wszystkiego, co zostało stworzone, a szczególnie jest kluczem do zrozumienia historii człowieka. Człowiek, jak wszelkie stworzenie, jest poddany prawu śmierci. Czytamy w Liście do Hebrajczyków: "Postanowiono, że ludzie umrą" (por. Hbr 9,27). Ale dzięki temu, co zdziałał Chrystus, prawo to zostało poddane innemu prawu - prawu życia. Dzięki Zmartwychwstaniu Chrystusa człowiek już nie istnieje tylko dla śmierci, ale istnieje dla życia, które ma się w nas objawić. Życie to przyniósł Chrystus na świat (por. J 1,4). Stąd ważność narodzenia Jezusa w Betlejem, któreśmy obchodzili niedawno na Boże Narodzenie. Z tej racji Kościół przygotowuje się na Wielki Jubileusz Roku 2000. Życie ludzkie, które objawiło się pasterzom i mędrcom przybyłym ze Wschodu w noc gwiaździstą, dało dowód swej niezniszczalności w dzień Zmartwychwstania. Jest głęboka więź między nocą betlejemską a dniem Zmartwychwstania. Zwycięstwo życia nad śmiercią - oto czego pożąda każdy człowiek. Wszystkie religie, zwłaszcza wielkie tradycje religijne, jakich trzyma się większość narodów Azji, dają świadectwo, jak głęboko zapisała się w świadomości religijnej człowieka prawda dotycząca naszej nieśmiertelności. Ludzkie poszukiwanie życia po śmierci znajduje ostateczne spełnienie w Zmartwychwstaniu Chrystusa. Zmartwychwstały bowiem Chrystus jest odpowiedzią Boga na tę głęboką tęsknotę ludzkiego ducha. Kościół wyznaje: "Oczekuję wskrzeszenia umarłych i życia wiecznego w przyszłym świecie". Chrystus zmartwychwstały zapewnia mężczyzn i kobiety każdego czasu, że są oni powołani do życia poza granicą śmierci.

Zmartwychwstanie ciała jest czymś więcej niż nieśmiertelność duszy. Cała osoba - ciało i dusza - jest przeznaczona do życia wiecznego. A życie wieczne jest życiem w Bogu. Nie życiem w świecie, które, jak mówi św. Paweł, "zostało poddane marności" (Rz 8,20). Jako stworzenie w świecie, jednostka jest poddana śmierci, tak jak wszelkie inne stworzenie. Nieśmiertelność całej osoby może przyjść tylko jako dar Boży. Jest faktycznie uczestnictwem w wieczności samego Boga.

Jak otrzymujemy to "życie w Bogu"? Przez Ducha Świętego! Tylko Duch Święty może dać to nowe życie, jak wyznajemy w Credo: "Wierzę w Ducha Świętego, Pana i Ożywiciela". Przez Niego stajemy się przybranymi dziećmi Ojca na wzór Jego Syna jednorodzonego.

Kiedy Jezus mówi: "Weźmijcie Ducha Świętego", mówi: Weźmijcie ode mnie to życie Boże, Bożą adopcję, którą przyniosłem na świat i którą wprowadziłem w historię ludzką. Ja sam, Odwieczny Syn Boga, mocą Ducha Świętego stałem się Synem człowieczym, narodzonym z Maryi Dziewicy. Wy mocą tegoż Ducha macie się stać - we Mnie i przeze Mnie - synami i córkami przybranymi Boga.

"Weźmijcie Ducha Świętego!" oznacza: Przyjmijcie ode Mnie tę spuściznę łaski i prawdy, która uczyni z was jedno ciało duchowe i mistyczne ze Mną. "Weźmijcie Ducha Świętego" oznacza też: Stańcie się uczestnikami Królestwa Bożego, które Duch Święty wprowadza w wasze serca jako owoc cierpień i ofiary Syna Bożego, aby coraz bardziej Bóg stawał się wszystkim we wszystkich (por. 1 Kor 15,28).

Droga młodzieży, nasza medytacja doszła do centrum tajemnicy Chrystusa Odkupiciela. Przez swe całkowite poświęcenie się Ojcu stał się On przewodem naszej adopcji, przybrania na synów i córki Ojca. Nowe życie, które istnieje w was z racji Chrztu, jest źródłem waszej chrześcijańskiej nadziei i optymizmu. Jezus Chrystus jest ten sam wczoraj, dziś i zawsze. Kiedy wam mówi: Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam możecie być pewni, że nie pozwoli wam upaść; będzie zawsze z wami.

Papież Jan Paweł II Tłum. J. D. z włoskiego "L'Oss. Rom."

Wasze komentarze:

Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy.

Autor Treść

Nowości św. Hilary z Poitiers Modlitwa do św. Hilarego z Poitiers Litania do św. Hilarego z Poitiers bł. Weronika Nagroni Modlitwa do bł. Weroniki Nagroni Modlitwa do św. Remigiusza

Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2024

Poprzednia

[ Powrót ]

Następna