Zakażenia układu moczowego (ZUM) są częstym problemem dzieci, wywołanym obecnością dużej ilości bakterii w moczu ( > 10 5 / ml). Aby uniknąć powikłań, wszystkie bakterie trzeba zabić. Źle leczone ZUM grozi uszkodzeniem nerek, ich niewydolnością w wieku dorosłym, nadciśnieniem tętniczym oraz urosepsą. Zapaleń nie wolno leczyć na własną rękę (uwaga na homeopatię!). ZUM może wystąpić w każdym wieku. U niemowląt jedynym objawem bywa wysoka gorączka. U starszych dzieci także bóle brzucha, pieczenie przy oddawaniu moczu, zaparcia, wymioty, niechęć do jedzenia, bladość, wolny przyrost wagi, zapalenia śluzówki krocza. U noworodka temp. >38°C jest zawsze alarmująca. Należy pilnie wykonać badanie moczu, zwłaszcza gdy nie widać innych objawów. W pierwszym roku życia ZUM najczęściej związane jest z wadą dróg moczowych takich jak odpływy pęcherzowo-moczowodowe, zdwojenie nerki, poszerzenie miedniczek nerkowych. ZUM występuje częściej u dziewczynek ze względu na bliskość odbytu i ujścia cewki moczowej. Również częściej chorują dzieci często leczone antybiotykami, bo zmieniają florę bakteryjną jelit na niekorzystną. Aby wykryć zapalenie dróg moczowych, trzeba wykonać badanie ogólne moczu (wynik po 1 godz.) oraz posiew moczu, ujawniający za 3-7 dni wzrost bakterii. Rodzice powinni umieć prawidłowo pobrać mocz do badania, by wynik był miarodajny: umyć dziecku okolice krocza wodą z mydłem, do badań ogólnych przykleić na krocze niemowląt jałowy woreczek z apteki, na posiew zawsze pobierać mocz do oddzielnego pojemnika, nie do woreczka! Trzeba nosić niemowlę z rozwartymi udami i czekać, łapiemy środkową porcję. U starszych dzieci mocz ogólny i posiew pobieramy też ze środkowego strumienia. Mocz zanosimy bezpośrednio po pobraniu. Aby właściwie leczyć, trzeba wiedzieć, jaki typ bakterii wywołał zakażenie i określić, na jaki antybiotyk bakterie są wrażliwe. Antybiogram - czyli zestaw antybiotyków działających na określony typ bakterii - wyznacza skuteczny lek. To, że dziecko ma ZUM, wiemy już po badaniu ogólnym moczu. "Mocz zapalny" zawiera więcej krwinek białych, czerwonych, białka i azotynów. Lekarz rozpoczyna leczenie natychmiast. Niemowlęta poniżej roku powinny być leczone w szpitalu, lekiem podawanym dożylnie z możliwością szybkiej diagnostyki układu moczowego w kierunku wady wrodzonej nerek. Starsze dzieci można leczyć w warunkach domowych, doustnie lub domięśniowo, wybierając początkowo lek działający na bardzo wiele bakterii, który będzie podawany do czasu uzyskania wyniku posiewu moczu. Wtedy można zmienić lek wg antybiogramu. Po 10 dniach antybiotyku leczymy 3 tyg. lekiem wyjaławiającym mocz (Furagin). Każde dziecko po przebytym ZUM powinno mieć wykonane badanie USG jamy brzusznej z oceną nerek oraz kontrolne badanie moczu.
Nawrotom infekcji układu moczowego można zapobiec. U dzieci z wadą - wstecznym odpływem moczu, trzeba przewlekle podawać leki przeciwbakteryjne (Furagin). Zawsze dbamy o higienę krocza, unikamy przedłużającego się zaparcia. Dbamy też o dietę zawierającą jogurty z bifidobacteriami, owoce z witaminą C, warzywa zapobiegające zaparciom oraz żurawinę zakwaszającą mocz, co utrudnia bakteriom rozmnażanie się. U dzieci z zaburzeniami odporności stosujemy szczepionki np. Urovaxom.
Grażyna Rybak Specjalista chorób dzieci Tekst pochodzi z Tygodnika Idziemy, 17 stycznia 2010
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2022 Pomoc Duchowa |