Najczęściej występującym nowotworem złośliwym u kobiet w Polsce i na świecie, a także najczęstszą przyczyną nowotworową zgonu wśród kobiet jest rak piersi. Etiologia większości przypadków raka piersi jest nieznana - szacuje się, że 75% zachorowań na raka piersi ma charakter sporadyczny, u około 25% chorych można stwierdzić obciążenie rodzinne, zaś zaledwie u 5% - charakter dziedziczny (większość tych nowotworów występuje w młodszym wieku). Rodzinne występowanie raka sutka nie jest najczęściej związane z czynnikiem genetycznym, ale z podobnym stylem życia w rodzinie. Zachorowanie na raka piersi znacząco zwiększa obecność mutacji genów BRCA1 i BRCA2. Inne czynniki ryzyka zachorowania to: płeć żeńska, starszy wiek, pierwsza miesiączka we wczesnym wieku, menopauza w późnym wieku, późny wiek pierwszego porodu zakończonego urodzeniem żywego dziecka, rodzinne występowanie raka piersi, ekspozycja na działanie promieniowania jonizującego, niektóre łagodne rozrostowe choroby piersi, antykoncepcja hormonalna. Istotnym czynnikiem zwiększającym ryzyko wystąpienia raka piersi jest stosowanie hormonalnej terapii zastępczej - zmniejszenie stosowania HTZ w Stanach Zjednoczonych po opublikowaniu wyników badania "The Milion Women Study", spowodowało znaczący spadek zachorowalności i umieralności z powodu raka sutka. Najlepszą metodą wczesnego wykrywania raka piersi są badania przesiewowe (skrining). Są to regularnie powtarzane badania mammograficzne kobiet, które mają na celu poszukiwanie nowotworu lub zmiany przednowotworowej u osób bez objawów choroby. W stosunku do badania klinicznego i samobadania piersi nie ma jednoznacznych dowodów, co do ich skuteczności. Zaleca się comiesięczną samokontrolę od 20. roku życia, badanie kliniczne co 3 lata w wieku 20-39 lat i co 12 miesięcy od 40. roku życia. W samobadaniu istotne jest, aby kobiety miesiączkujące badały się 2-3 dni po miesiączce, gdyż wtedy piersi są możliwie najmniej napięte i obrzmiałe, a przez to badanie jest bardziej miarodajne. Badania mammograficzne w ramach skriningu są wykonywane co dwa lata, w przedziale wiekowym 50-69 lat. Rak piersi w początkowym okresie przebiega bezobjawowo i taki jest wykrywany w badaniach przesiewowych. Rak stwierdzany w badaniu klinicznym lub samobadaniu jest już bardziej zaawansowaną zmianą, co nie znaczy, że nie może być skutecznie leczony. Objawami raka piersi mogą być: guz, zmiany w obrębie skóry - zaciągnięcie skóry, obrzęk, zaczerwienie, owrzodzenie, czy tzw. skórka pomarańczowa, wyciek z brodawki, wciągnięcie brodawki, wykwity o charakterze zmian krostowatych w obrębie brodawki, powiększenie okolicznych węzłów chłonnych. Dolegliwości bólowe są częste, ale w zaawansowanej chorobie nowotworowej. Każda zmiana podejrzana w badaniu klinicznym lub obrazowym wymaga wykonania biopsji. Bez mikroskopowego potwierdzania nie można rozpoznać raka ani rozpocząć jego leczenia. Czułość i swoistość mammografii wynosi odpowiednio 52-94% i 75-98%. Przyczynami tego mogą być: gęsta gruczołowa budowa piersi typowa dla kobiet młodszych, ale czasem występująca również u kobiet starszych w związku ze stosowaniem hormonalnej terapii zastępczej, a także błędy techniczne i błędy opisującego badanie.
Jeśli wystąpią niepokojące objawy, należy zgłosić się do lekarza nawet wówczas, gdy w mammografii nie stwierdzono zmian podejrzanych.
Magdalena Witowicz onkolog Tekst pochodzi z Tygodnika Idziemy, 31 stycznia 2010
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2024 Pomoc Duchowa |