Koniec praw człowieka

Genezą powstania Deklaracji było powszechne na świecie w latach czterdziestych poczucie, że tragedia II wojny światowej wymaga trwałego ustalenia i zagwarantowania podstawowych praw człowieka. Prawa te przyjęte przez wszystkie państwa miały się stać fundamentem nowego ładu światowego i sprawiedliwości. Jak formułuje to Preambuła do Deklaracji "uznanie przyrodzonej godności oraz równych i niezbywalnych praw wszystkich członków wspólnoty ludzkiej jest podstawą wolności, sprawiedliwości i pokoju świata". Do praw, jakie zostały zawarte w dokumencie zaliczono między innymi prawo do życia, wolności (także wolności słowa, poglądów, wolność religijną) i bezpieczeństwa (artykuł 3), ochronę przez niewolnictwem (4), torturami (5), równość wobec prawa i równego dostępu do ochrony prawnej (7), prawo do ochrony życia prywatnego (12), prawo do zawierania małżeństwa i posiadania rodziny (16). Ponadto artykuł 16 w punkcie 3 stwierdza, że "rodzina jest naturalną i podstawową komórką społeczeństwa i ma prawo do ochrony ze strony społeczeństwa i Państwa".

PAPIEŻE W ONZ

Prawa Człowieka zostały spisane w oparciu o koncepcję prawa naturalnego, która pochodzi niemal bezpośrednio z Dekalogu, a także z takich fundamentów cywilizacji europejskiej jak myśl Arystotelesa i św. Tomasza z Akwinu. Można ją spotkać także w systemach etycznych innych wielkich kultur. Dlatego też papieże: Paweł VI i Jan Paweł II śmiało występowali i nawoływali do przestrzegania praw człowieka, widząc w nich prawdziwe narzędzie budowania sprawiedliwego ładu światowego, ale także poszanowania praw narodów, które wynikają z poszanowania praw jednostki. W październiku 1979 r., w czasach, gdy świat podzielony był zimnowojennym konfliktem, na forum ONZ Jan Paweł II mówił: "Pokój to myślenie o innych ludziach, to budowanie sprawiedliwości i podejmowanie prób budowania takiej polityki, która uszanuje każdego człowieka. (...) Pierwszy rodzaj systematycznego zagrożenia praw człowieka wiąże się z rozległą dziedziną podziału dóbr materialnych, który bywa często niesprawiedliwy. (...) Drugi rodzaj zagrożenia to różne formy niesprawiedliwości i krzywdy, wyrządzanej duchowi ludzkiemu. Można bowiem ranić człowieka w jego wewnętrznym stosunku do prawdy, w jego sumieniu, w sferze jego przekonań i światopoglądu, jego wiary religijnej, wreszcie w sferze tzw. swobód obywatelskich, o których stanowi równouprawnienie wszystkich bez dyskryminacji ze względu na pochodzenie, rasę, pleć, przynależność narodową, wyznaniową, przekonania polityczne itp." Jednak w roku 1995 podczas drugiej wizyty w ONZ można było w wypowiedzi papieża usłyszeć także inne tony. Papież mówi! o wolności, która nie może być samowolą, ale musi być uszlachetniana przez prawo moralne zapisane w sercu każdego człowieka. Już wtedy wiele wskazywało na to, że zbliża się kryzys praw człowieka rozumianych w perspektywie Dekalogu i prawa naturalnego. To, co w połowie lat dziewięćdziesiątych kiełkowało, za czasów Benedykta XVI stało się sytuacją jawnego konfliktu.

KRYZYS U DRZWI

Problem dotyczy interpretacji, która faktycznie polega na dodawaniu do Deklaracji treści, które nie są w niej zawarte. Interpretacje te, w duchu relatywistyczne, podważają także intencje autorów dokumentu. Organizacje proaborcyjne nieustannie wzywają do uznania zabijania nienarodzonych za powszechne prawo człowieka. Na forum ONZ Benedykt XVI powiedział: "Zasługą Powszechnej Deklaracji jest to, że pozwoliła ona rozmaitym kulturom, formułom prawnym i modelom instytucji skupić się wokół fundamentalnego rdzenia wartości, a więc i praw. Dziś jednak należy zdwoić wysiłki, bo stoimy w obliczu nacisków, zmierzających do tego, by zinterpretować na nowo podstawy Deklaracji, zaszkodzić jej wewnętrznej jedności i ułatwić odejście od ochrony godności ludzkiej dla zaspokojenia zwykłych interesów, często partykularnych".

Niestety, zwolennicy cywilizacji śmierci znajdują sprzymierzeńców wśród innych instytucji, które w naturalny sposób odpowiedzialne są za ochronę praw człowieka. W kwietniu bieżącego roku zgromadzenie parlamentarne Rady Europy uchwaliło rezolucję ogłaszającą nieograniczony dostęp do aborcji za bezwarunkowe prawo człowieka. Szczęśliwie rezolucja ta nie ma mocy obowiązującej, ponieważ na głosowanie przybyło jedynie 185 z 318 deputowanych. Pat Buckley z Organizacji Ochrony Nienarodzonych Dzieci, obecna podczas posiedzenia, powiedziała: "Dzień dzisiejszy jest tragiczny dla całej Europy. Jedynym pocieszeniem jest to, że rezolucja nie jest prawnie obowiązująca."

Oprócz interpretacji prawa do życia jako prawa do aborcji mamy jeszcze jeden przypadek, który jest oczywistym zaprzeczeniem dotychczasowego rozumienia praw człowieka. Chodzi o podważanie faktu, że rodzina jest podstawą społeczeństwa. Zapis ten nie jest właściwie negowany wprost, ale dokonuje się przez zmianę znaczenia. Rodziną bowiem okazuje się także związek homoseksualny.

Pisaliśmy niedawno, że obchody 60. rocznicy proklamacji Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka są okazją dla radykalnych organizacji do złożenia wniosku o uznanie aborcji za prawo człowieka. Tej tendencji przeciwstawił się Austin Ruse, prezydent C-FAM (Catholic Family & Hu-marl Right Institut) jedynej przy ONZ organizacji pro-life. Organizacja ta jest koordynatorem międzynarodowej akcji zbierania podpisów pod petycją za życiem (także w Polsce). Proponowana treść dokumentu rocznicowego przygotowanego przez C-FAM zawiera dwa punkty precyzujące zapisy zawarte w Deklaracji, które czynią ją oczywistą i przypominają, że odpowiednie uznanie należy się:

1. Prawu do życia każdej istoty ludzkiej, od poczęcia do naturalnej śmierci, prawu każdego dziecka do bycia poczętym, narodzonym i wychowanym w rodzinie, zbudowanej na małżeństwie kobiety z mężczyzną, będącej naturalną i podstawową komórką społeczeństwa.

2. Prawu każdego dziecka do bycia wychowanym przez jego rodziców, którzy mają pierwszeństwo i podstawowe prawo do wyboru rodzaju nauczania, którym objęte będą ich dzieci.

Tylko tyle i aż tyle.

Tomasz Rowiński

Publikacja za zgodą redakcji
Miłujcie się!, nr 5-2008

Wasze komentarze:

Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy.

Autor Treść

Nowości Modlitwa do Matki Bożej Dobrej Rady Różaniec do św. Teresy od Dzieciątka Jezus Kleszcz kleszczowi nierówny Najprostszym sposobem wspierania dziecka jest po prostu bycie z nim i dawanie mu swojego czasu Lourdes nazywane jest stolicą modlitwy, jest także lekcją pokory dla świata Film "Jezus 2000"

Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023

Poprzednia

[ Powrót ]

Następna