Dar obecności dla Ojca Świętego

Już na samym początku postawiliśmy sobie zasadnicze pytanie: Z jakim darem przyjdę na spotkanie z Ojcem Świętym w Pelplinie? Na to pytanie musi sobie odpowiedzieć indywidualnie w głębi serca każdy diecezjanin, ale także poszczególne grupy, ruchy, wspólnoty i stowarzyszenia prowadzące formację na terenie wszystkich parafii. Jest to pytanie skierowane do duchownych i świeckich.

Biskup diecezjalny Jan Bernard Szlaga w liście pasterskim we wrześniu ubiegłego roku zwracał uwagę na kontynuację od dawna rozwijanych form duszpasterskich. Początek przygotowań stanowił 16 października 1998 roku - 20 rocznica pontyfikatu Jana Pawła II. "Niech ten uroczysty dzień - pisał Ksiądz Biskup - rozpocznie cykl nabożeństw odprawianych, jak dotąd, każdego 16 dnia miesiąca, wzbogaconych o nowe inicjatywy konkursów, pielgrzymek, darów duchowych ofiarowanych Ojcu Świętemu. W katechezach szkolnych i w katechizacji dorosłych niech częściej pojawia się tematyka ukazująca prace Ojca Świętego, jego podróże apostolskie i nauczanie".

Świadomość, że Ojciec Święty przybywa do nas, do Pelplina, stanowi potężny nowy impuls, który ożywia naszą gorliwość.

Wiele dobrego dzieje się w diecezji przez to nowennowe oczekiwanie. Poszczególne stany i grupy zawodowe, a także ruchy i stowarzyszenia organizują ze swoimi księżmi referentami uroczystości o charakterze diecezjalnym, a poszczególnym duszpasterzom przedstawiają propozycje przeżycia tego dnia w każdej parafii.

Wśród wielu przedsięwzięć są bardzo ambitne, maj ą na celu zmianę naszych przyzwyczajeń, a może nawet mentalności, co jest bardzo trudne. Podjęła się tego np. Akcja Katolicka wespół z dwutygodnikiem "W rodzinie" (ukazuje się w Chojnicach). Zwrócono się mianowicie z apelem do kupców, sprzedawców oraz klientów o rezygnację z niedzielnego handlu i prowadzenia zakupów. Odnotować należy inicjatywę ze Skarszew, gdzie 100 krwiodawców (działa tam parafialne koło) oddało krew, aby w ten sposób okazać szacunek Ojcu Świętemu, mężowi cierpienia.

Także i więźniowie przez konkurs plastyczny poświęcony osobie Jana Pawła II pragną uczcić to wielkie wydarzenie w diecezji.

Są i takie inicjatywy, które oddają specyfikę naszej diecezji. I tak np. 13 maja odbędzie się rejs po Bałtyku organizowany przez duszpasterstwo ludzi morza, a na ostatni weekend maja duszpasterstwo młodzieży przygotowało diecezjalny spływ kajakowy na Wdzie. A tak na marginesie, pierwszy zorganizowany spływ kajakowy z udziałem ks. Karola Wojtyły odbył się na naszych ziemiach. Był to rok 1953 i była to wycieczka kajakowa na Brdzie.

Nie tylko poszczególne duszpasterstwa diecezjalne czy parafie organizują liczne i różnorodne konkursy, przeglądy, spotkania formacyjne jako znak i świadectwo przygotowań do spotkania z Janem Pawłem II. Włączają się w to poszczególne szkoły, różne instytucje kulturalne i sportowe... a także całe miasta. Ciekawy program artystyczno-kulturalny proponuje np. Starogard Gdański.

Nie sposób opowiedzieć o wszystkich pracach i inicjatywach, które dzieją się, tworząc niepowtarzalną atmosferę wielkiego oczekiwania na obecność Piotra naszych czasów u nas.

Kiedy zaprasza się do siebie tak Dostojnego Gościa trzeba się dobrze przygotować. Nie można być nie przygotowanym. Niewątpliwie trzeba zadbać o stronę zewnętrzną, przez upiększenie naszych miast i wsi. Nieważne, że Ojciec Święty nie będzie przechodził obok mojego domu, mieszkania - winno być odnowione i czyste, udekorowane na radosne oczekiwanie. I dlatego cieszy każdy szczegół. Choćby przykład mojego rodzinnego miasta Gniewa, gdzie na granicy gminy witają wszystkich - już obecnie - napisy informujące o tym niezwykłym dla nas wydarzeniu.

Ale najważniejsze, podkreślmy to jeszcze raz, jest przygotowanie duchowe, duszpasterskie, pastoralne. W naszym codziennym wieczornym rachunku sumienia, jako stały punkt, powinno się pojawiać pytanie: "Co zaniosę naszemu kochanemu Ojcu Świętemu jako dar ofiarny?" Potrzebnajest konkretna, pozytywna odpowiedź.

A na koniec nowenny dane nam będzie przeżyć ostatni tydzień przed przyjazdem Ojca Świętego do Ojczyzny, jako wielkie narodowe rekolekcje.

Ma się wrażenie - może to być mylne odczucie, ale sygnalizują to też duszpasterze - że wielu zamierza przywitać Ojca Świętego przed telewizorem, w paputkach i zamknięciu, w swoich czterech ścianach, tak bez ofiarowania trudu drogi i łaski spotkania. A przecież spotkać się osobiście to uczestniczyć w magnolia Dei, wielkich Bożych dziełach i sprawach. Być obecnym z Ojcem Świętym na Mszy świętej - u siebie, w swojej diecezji - to znaczy zamanifestować też swoją wiarę, wyrazić wdzięczność za ten szczególny dar w osobie naszego Rodaka... Można tak w nieskończoność podkreślać niezwykłość tych chwil bez ryzyka przesady.

Nie możemy popełnić grzechu zaniechania dobra. Trzeba nam być wspólnotą diecezjalną razem - na Biskupiej Górze. O to będą się jeszcze pytać prawnuki.