Wyznaję jeden chrzest na odpuszczenie grzechów

Chrztu świętego można jednak dostąpić tylko raz, gdyż wyciska on w duszy niezatarty znak duchowy, tzw. charakter, który przeznacza ochrzczonego do kultu religii chrześcijańskiej. Stąd wyznajemy jeden chrzest. Jeżeli w wyniku zagrożenia życia niemowlę było ochrzczone przez rodziców czy przez personel porodówki (tzw. chrzest z wody), to wówczas w czasie chrztu kościelnego, którego udziela się, by upewnić się, że wszystko odbyło się prawidłowo, ksiądz odmawia formułę warunkową: "jeżeli nie jesteś ochrzczony, ja ciebie chrzczę..." itd. Taka formuła jest konieczna, bo nie można być dwukrotnie ochrzczonym. Domaganie się powtórnego chrztu, np. dla osób, które się nawróciły do Kościoła katolickiego, a były już prawidłowo ochrzczone w innym wyznaniu, zostało uznane za herezję przez Sobór Trydencki. Chcąc się oczyścić z grzechów popełnionych po Chrzcie, musimy skorzystać z sakramentu Pojednania, czyli ze spowiedzi.

Chrzest stanowi narodzenie do nowego życia w Chrystusie. Według woli Jezusowej jest on konieczny do zbawienia, jak sam Kościół, do którego Chrzest wprowadza. Pan Jezus powiedział: "Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony, a kto nie uwierzy, będzie potępiony" (Mk 16, 16). "Jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do królestwa Bożego" (J 3, 5). Tych słów nie wolno nam ignorować.

Łaska, jaką daje Chrzest, jest, jak to wyjaśnia Katechizm Kościoła Katolickiego, bogatą rzeczywistością, która zawiera: odpuszczenie grzechu pierworodnego i wszystkich grzechów osobistych, narodzenie do nowego życia, poprzez które człowiek staje się dzieckiem przybranym Ojca, członkiem Chrystusa i świątynią Ducha Świętego. Przez to samo ochrzczony zostaje włączony w Kościół, Ciało Chrystusa, i staje się uczestnikiem kapłaństwa Chrystusa.

Żyjemy w czasach, kiedy bagatelizuje się naukę o grzechu pierworodnym. Tymczasem jest to jedna z podstawowych prawd naszej wiary. Poprzez ten grzech utraciliśmy raj. Chrystus uwolnił nas do tego grzechu przywracając możność osiągnięcia życia wiecznego w Niebie. Warunkiem jednak jest oczyszczenie z grzechu pierworodnego przez Chrzest.

Od najdawniejszych czasów udzielano Chrztu dzieciom, jako że jest to łaska i dar Boży, które nie wymagają zasług ludzkich; dzieci są chrzczone w wierze Kościoła. W wypadku śmierci dusza dziecka idzie zaraz do Nieba.

Nieraz zastanawiamy się, co się dzieje z dziećmi, które umierają nie ochrzczone - czy Niebo jest dla nich zamknięte? Nie wiemy na ten temat nic pewnego. Bóg nic w tej mierze nam nie objawił. Objawił nam, że normalna droga do zbawienia wiedzie poprzez Chrzest święty. To jest prawo nas obowiązujące i musimy się z nim liczyć. Ale to prawo nie obowiązuje Pana Boga. Liturgia Kościoła, jak przypomniał nowy Katechizmy wzywa nas, byśmy zaufali tu miłosierdziu Bożemu i modlili się o zbawienie dzieci nie ochrzczonych.

Kościół wymaga od rodziców, którzy przynoszą swe dzieci do Chrztu, zobowiązania, aby je wychowali po katolicku. Mało tego, znając życie i wiedząc, że rodzice nieraz zaniedbują ten obowiązek, Kościół przepisuje w prawie kanonicznym, aby przyjmujący Chrzest miał rodziców chrzestnych, przynajmniej jednego, którzy powinni "pomagać, żeby ochrzczony prowadził życie chrześcijańskie odpowiadające przyjętemu sakramentowi i wypełniał wiernie złączone z nim obowiązki" (kan. 872). Stąd też rodzice chrzestni muszą być praktykujący, muszą mieć uregulowane życie wobec Kościoła. Jest to szczególnie ważne, gdy rodzice dziecka mają nieuregulowane sprawy małżeńskie. W takich rodzinach ryzyko zaniedbań w wychowaniu chrześcijańskim jest większe i stąd Kościół musi dbać o to, by przynajmniej rodzice chrzestni reprezentowali jakiś poziom religijny. Często sądzi się, że chrzestni są od dawania prezentów. Wcale nie o to chodzi. Chrzestni mają obowiązek troszczyć się o wychowanie katolickie chrześniaków, i gdy czegoś w tym wychowaniu brakuje, mają prawo i obowiązek ingerować w miarę możliwości.

Przez Chrzest człowiek otrzymuje odpuszczenie grzechów i nowe życie Chrystusowe, życie łaski. Ale "przechowujemy ten skarb w naczyniach glinianych", jak pisze obrazowo św. Paweł (2 Kor 4, 7), stąd to życie możemy osłabić, a nawet stracić przez grzech. W miłosierdziu swoim Pan Jezus ustanowił sakrament Pokuty i Pojednania. Ta ogromna łaska, którą dysponuje Kościół, ta możliwość odpuszczenia grzechów przez sakrament Pokuty, jest darem, którego brak u wielu innych wyznań. Konwertyci boją się spowiedzi i często przez ten strach wstrzymują się z nawróceniem. Tak samo ludzie zaniedbani, od dawna unikający sakramentów. Ale po nawróceniu, po nauczeniu się korzystania ze spowiedzi, doznają ulgi. Poznają, jaka to radość oczyścić duszę, ożywić w sobie łaskę Chrztu świętego.

Prof. dr hah. Maciej Giertych Wasze komentarze: marzena aneta: 13.03.2023, 10:30 Wyznaję jeden chrzest na odpuszczenie grzechów dziękuję proszę o miłość uczciwość sprawiedliwość na świecie dziękuję proszę dla mnie o domu kupno dobrą mieszkania sprzedaż urodę ubezpieczenie zdrowotne z urzędu pracy zdrowie pieniądze dobrego kawalera męża młodego niepalącego pobożnego religijnego uczciwego z którym będę żyć w cielesnej czystości dziękuję modlitwa ma moc nie ma modlitw nie wysłuchanych modlitwa ma moc modlitwa cuda czyni miłość cuda czyni nadzieja cuda czyni pokora cuda czyni sprawiedliwość cuda czyni uczciwość cuda czyni ufność cuda czyni wiara cuda czyni wiara to jest pewność bez dowodu wiara to jest droga którą docieramy do marzeń dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję (1) Autor Treść Nowości sw. Atanazy Modlitwa do św. Atanazego Maryjne zadumanie majowe Genetyczna pomyłka Ks. Jan Ludwiczak Leki roślinne w chorobach serca i naczyń krwionośnych Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023 Poprzednia [ Powrót ] Następna