św. Gertruda Wielka

Po złożeniu ślubów zakonnych pracowała w klasztornym skryptorium, przepisując dzieła teologiczne i zdobiąc księgi liturgiczne. Sama pisała i tworzyła w języku łacińskim i niemieckim. Odznaczała się niezwykłym umysłem i wybitną inteligencją. Ze względu na słabe zdrowie zwalniana była z niektórych obowiązków zakonnych. Otrzymała od Boga dar kontemplacji, charyzmat nadprzyrodzonych ekstaz i objawień, jak też proroczych wizji. Swoje przeżycia mistyczne opisała w traktacie "Objawienia czyli Poseł Boskiej łaskawości". Pozostawiła też listy, ułożone przez siebie modlitwy oraz ćwiczenia duchowe. Była wielką czcicielką Męki Pańskiej oraz Najświętszego Serca Jezusowego.

atronka Ameryki Południowej, a także niektórych państw i miast tego kontynentu, jak np. Peru, Meksyku, Bogoty oraz kilku miast europejskich, jest uważana za największą niemiecką mistyczkę. Wielkim jej czcicielem był król Polski August III, na prośbę którego w 1739 r. papież Klemens XII rozszerzył jej kult na cały Kościół katolicki i ustanowił jej święto, obecnie obchodzone jako wspomnienie liturgiczne.

Modlitwa do św. Gertrudy Wielkiej

Modlitwa do św. Gertrudy Wielkiej

Modlitwy św. Gertrudy Wielkiej

Modlitwa św. Gertrudy za dusze zmarłych

Modlitwa św. Gertrudy do świętych dusz czyśćcowych

Modlitwa św. Gertrudy uwalniająca 1000 dusz z czyśćca