Pryszczyca - łagodna czy groźna?

Ostatnio sporo słyszymy o epidemii pryszczycy. Jest to bardzo zaraźliwa choroba wirusowa i dotyczy głównie zwierząt parzystokopytnych. Władze weterynaryjne donoszą o kolejnych przypadkach tej choroby w pozostałych krajach Europy. Ostatnio potwierdziły pierwszy przypadek pryszczycy wśród krów we Francji. Zwierzęta chore eliminuje się. Zastanawiamy się, skąd tyle zagrożeń i co w tym przypadku grozi człowiekowi?

Jeden z najmniejszych

Pryszczyca jest niezwykle zaraźliwą, ostrą chorobą najczęściej przeżuwaczy, świń i owiec. Przebiega z wysoką temperaturą oraz tworzeniem się pęcherzyków na błonach śluzowych pyska, na racicach oraz wymieniu. Wywołuje ją jeden z najmniejszych wirusów tzw. Aphthovirus, z grupy wirusów Picorna. Poznano wiele typów i wariantów tego wirusa. Przeżywa on tygodnie, a nawet miesiące w środowisku zewnętrznym, w sierści, paszach, w ziemi, nawozie. Jest natomiast wrażliwy na działanie promieni słonecznych. Temperatura 370C niszczy go w ciągu około 24 godzin, a 60-650C zabija w ciągu pół godziny. Do dezynfekcji stosowany jest 2-procentowy ług sodowy.

Jakie wybiera drogi?

Źródłem i tzw. rezerwuarem choroby są zwierzęta parzystokopytne, zarówno domowe, jak i dzikie. Zakażenie szerzy się przez bezpośredni kontakt drogą pokarmową i powietrzną. Szczególnie zakaźna jest ślina chorych zwierząt. Wirusy zawarte są także w moczu i mleku. Mogą być roznoszone także przez wodę, paszę, przedmioty i ...owady.

Epizootia

W ostatnim czasie mamy do czynienia z tzw. epizootią pryszczycy, czyli występowaniem przypadków choroby zakaźnej w środowisku zwierzęcym, w określonym czasie i na określonym terenie, w znacznie większej liczbie przypadków niż można by oczekiwać na podstawie obserwacji w latach poprzednich. Jest odpowiednikiem epidemii u ludzi. Przecięcie dróg zakażenia polega na wstrzymaniu ruchu zwierząt z ogniska choroby, kilkutygodniowej izolacji, prowadzeniu dezynfekcji oraz profilaktycznych szczepieniach zwierząt wokół terenu zakażonego.

Choroba odzwierzęca

Jak wykazują wieloletnie doświadczenia, człowiek nie choruje w ogóle lub bardzo rzadko, niezależnie od nasilenia epizootii. Częściej spełnia on rolę mechanicznego przenosiciela zakażenia poprzez przedmioty, ubranie (buty!) i środki transportu. Może być nosicielem wirusa w błonie śluzowej swoich dróg oddechowych. Rzadkie przypadki choroby przypominają inne ostre choroby wirusowe. Występuje nagle wysoka temperatura (nawet do 40°C), dreszcze, bóle głowy, bóle mięśniowe, często towarzyszy temu spadek ciśnienia tętniczego krwi. Pojawiają się zmiany miejscowe, suchość w jamie ustnej, a następnie ślinotok i wreszcie charakterystyczne wykwity pęcherzykowe. Pęcherzyki obecne są w jamie ustnej, nosie, gardle, spojówkach oczu, w przestrzeniach między palcami. Czasami dochodzi do uogólnienia zmian na inne części skóry i błon śluzowych. Choroba może mieć przebieg nietypowy, np. tylko z objawami ogólnymi i zapaleniem spojówek. Przebieg choroby na ogół jest pomyślny. Wyzdrowienie następuje w ciągu około 2 tygodni. Chory człowiek powinien być izolowany 14 dni nie tyle ze względu na inne osoby (rezerwuarem i źródłem zakażenia są zwierzęta), ile ze względu na bezpieczeństwo epizootyczne. Zachorowania podlegają obowiązkowi zgłaszania i każde podejrzenie pryszczycy u zwierząt i człowieka wymaga potwierdzenia laboratoryjnego w specjalnych pracowniach.

Dr hab. med. ALDONA KASPRZAK specjalista chorób dziecięcych i zakaźnych Wasze komentarze: Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy. Autor Treść Nowości Modlitwa do św. Klary Koronka do św. Klary Litania do św. Klary Święta Klara Klara - święta trzech kwiatów Najbardziej popularne Godzina Łaski Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Modlitwa o Cud Poprzednia [ Powrót ] Następna