Modlitwa milczeniaW zasadzie chodzi o modlitwę pustki czy o modlenie się pustk±. Pustka jest jednym z podstawowych do¶wiadczeń człowieka. Potrzebuje znaleĽć swoje miejsce także na modlitwie, przed Bogiem. Kluczowym momentem życia Jezusa, który może nam pomóc przyj±ć modlitwę milczenia, jest najbardziej tragiczny moment Jego życia - konanie na krzyżu. Jezus wypowiada wtedy według ¶w. Marka i Mateusza słowa pełne bólu: "Boże, czemu¶ mnie opu¶cił". U ¶w. Łukasza powierza w ręce Ojca swojego ducha. ¦w. Jan notuje: "Pragnę" i "Wykonało się".Istot± modlitwy milczenia jest brak. Panuje małe zamieszanie w¶ród stosowanych pojęć. Modlitwa milczenia w praktyce jest bardzo rzadka. Najczę¶ciej jako "modlitwa milczenia" okre¶lana bywa modlitwa odpocznienia czy modlitwa zachwytu. To prawda, że w modlitwie odpocznienia czy w modlitwie zachwytu słowa nie odgrywaj± ważnej roli. Dlatego jeste¶my przekonani, że ich nie ma. I rzeczywi¶cie, nie ma ich jako takich. Jest jednak tre¶ć. Modlitwa odpocznienia, modlitwa zachwytu ma swoj± tre¶ć. Natomiast modlitwa milczenia jest pozbawiona tre¶ci, jest trudna. Jest wyprowadzeniem na pustynię, kiedy Bóg w tajemniczy sposób zaczyna przemawiać do naszego serca. Taka modlitwa to towarzyszenie sercu Jezusa w najbardziej ciemnych momentach. Modlitwa milczenia jest napełniona poczuciem opuszczenia przez Boga, a także trudnym do zniesienia poczuciem, że to ja opu¶ciłem Boga, że nie do¶ć dobrze się modlę, że nie do¶ć "się staram", że jestem wewnętrznie pusty. Pragnę Ci zaproponować uwrażliwienie na modlitwę milczenia. Jeżeli zostaniesz ni± obdarzony, nie uciekaj. Ona jest konfrontacj± z samym sob±. Jest przeżyciem słów: "Boże, czemu¶ mnie opu¶cił". Czemu muszę patrzeć na siebie samego, na swoje własne wnętrze i na otoczenie! Dlaczego muszę wła¶nie teraz przypominać sobie o tym, o czym chciałbym przez chwilę zapomnieć! WejdĽ w tak± chwilę próby. Modlitwa milczenia jest też złożeniem w ręce Boga swojego ducha. Przeżycie na modlitwie własnej pustki, doj¶cie do jej dna. przej¶cie przez ciemn± dolinę, otwiera drogę do powierzenia Bogu swojego ducha, swojego ciała, swojego życia, swojej sytuacji - za każdym razem tego, co najmocniej przypomina o sobie, co najbardziej rozbite czy niechciane. Modlitwa milczenia to dotknięcie własnego: "Pragnę!". U każdego z nas jest ono inne, ma inny smak, kształt, inny dĽwięk. Czy jeste¶ gotów przyznać się do jego "pragnę"? Czy wiesz, że to "pragnę" może wypełnić i zaspokoić tylko Bóg? Modlitwa milczenia wymaga odwagi. Stawia przed Tob± rezygnację z osi±gania celu, z poczucia dobrze spełnionego obowi±zku. Może być przyczyn± frustracji czy zniechęcenia. Ale nie musi! Modlitwa milczenia jest szans±. Zachęcam Cię, przyjmij swoj± modlitwę milczenia! Pokochaj j±. Ona chce Ci co¶ pokazać, gdzie¶ poprowadzić, chce się stać Twoim przewodnikiem na drodze ku Bogu. Modlitwa milczenia chce Ci pokazać, jak bardzo Bóg Cię kocha. Jak bardzo zależy Mu na przebywaniu z Tob±, na Twojej obecno¶ci. On chce Ci pokazać, że naprawdę jeste¶ najważniejszy. Ważniejszy niż wszystkie formuły modlitewne, "sposoby odbywania modlitwy", techniki. Ważniejszy niż cały Twój "pobożny warsztat". Nie zapełniaj modlitwy milczenia niepotrzebnymi i pustymi słowami. "Na modlitwie nie b±dĽcie gadatliwi, jak poganie. S± oni przekonani, że przez wzgl±d na własne wielomówstwo zostan± wysłuchani" - zobacz na własnej skórze, co mog± znaczyć te słowa. Ojciec Piotr z Tyńca
|
[ Strona główna ] |
Zagadki | Opowiadania | Miło¶ć | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodno¶ć | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczę¶cia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Polityka Prywatno¶ci Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2022 Pomoc Duchowa |