O powołaniu... - Powołanie

I dlatego wierzę w ideę powołania. Bóg powołuje. Ale nie wygląda to tak, że odzywa się dzwonek telefonu, podnoszę słuchawkę i słyszę, jak po drugiej stronie Bóg mówi do mnie: "Pójdż Tymoteuszu". To kwestia znacznie bardziej ontologiczna, to coś, co dotyka głębi naszego jestestwa. Ja również nie słyszałem żadnego głosu, ale nie powiedziałem też sobie: "O tak, to jest zawód, który chciałbym wykonywać". Zrozumiałem, kim mam być i do czego zostałem powołany."

"Wszystkie rzeczy mają swój szczególny cel. Wszystkie rzeczy są posłuszne jednemu prawu. Wszystko rozwija się ku z góry ustalonemu celowi. Także dla każdego z nas Bóg wytyczył drogę, powołanie i podarował oprócz życia fizycznego, życie łaski. Przychodzi dzień kiedy zauważamy, że wokół nas są inne stworzenia i gdy zauważamy to poza sobą, nowe stworzenie rozwija się w nas. Jest święty i tragiczny moment przejścia z dzieciństwa do młodości. Stawiamy przed sobą problem naszej przyszłości. Nie mamy go rozwiązywać w wieku 15 lat, ale jest dobrze ukierunkować całe życie ku tej drodze, na którą Bóg nas wzywa. Od podążania za naszym powołaniem zależy nasze szczęście na ziemi i w wieczności".

"Co to jest powołanie? Jest darem Bożym, czyli pochodzi od Boga. Jeśli jest darem Bożym to powinniśmy się troszczyć, by rozpoznać wolę Bożą. Musimy wkroczyć na tę drogę: jeśli Bóg chce, nigdy nie wyważając drzwi, kiedy Bóg zechce, jak Bóg zechce".

"Każde powołanie jest powołaniem do macierzyństwa, fizycznego, duchowego, moralnego. Bóg złożył w nas instynkt życia. Kapłan jest ojcem, siostry zakonne są matkami, matkami dusz. Biada tym młodym ludziom, którzy nie przyjmują powołania do rodzicielstwa. Każdy musi przygotować się do własnego powołania: przygotować się aby być dawcą życia przez poświęcenie jakiego wymaga formacja intelektualna; wiedzieć, czym jest małżeństwo "sacramentum magnum"; poznać inne drogi; kształtować i poznawać własny charakter"

"Wszystkie drogi Pana są piękne, byle tylko prowadziły do takiego celu: zbawić naszą duszę i doprowadzić wiele innych dusz do nieba, aby oddać chwałę Bogu".

Bł. Gianna Beretta Molla Wasze komentarze: :-): 22.03.2019, 19:05 Może ktoś chce się podzielić swoim świadectwem wiary? Bo chyba świadectw dzisiejszy świat potrzebuje. Proszę piszcie, jeśli zechcecie, zachęcam bardzo :-) Teresa: 22.03.2019, 16:58 Jak widać powołanie, a zwłaszcza jego realizacja, to niełatwa sprawa. Ale wszystko ma swój sens, gdy trudności i przeszkody powierzamy Jezusowi. On nas prowadzi przez największe ciemności i najgwałtowniejsze burze. Teresa z Caritas Christi. Pytanie: 19.03.2019, 10:20 Coś tutaj mało się dzieje ostatnimi czasy... kryzys powołań? Nie-duchowny: 05.03.2019, 06:13 Trudne czasy :) a tak serio... Wiele młodych osób nie garnie się do zakonów, ponieważ średnio widzą siebie latających i usługujących księżom, którzy mają wszystko na gotowe. Prostytutki, alkohol - jasne, ale to od lat jest niezmienne, teraz tylko się o tym mówi. To jak z rakiem, od niedawna jest dopiero w dyskursie, ale przecież ludzie chorowali na niego od najdawniejszych czasów. Przykre, że wszystko zostało tak wypaczone, że słowa Jezusa zostały potraktowane jako grunt, do ulepienia sobie instytucji zajmującej się polityką. do zakonników i zakonnic: 03.03.2019, 13:37 Dlaczego w zakonach narzekają, że nie ma powołań, a przełożeni wyrzucają tych którzy czują powołanie ( pukają do furty i proszą o przyjęcie)? W jakim celu wychodzicie po nocach do prostytutek, gdy w ciągu dnia nie prowadzicie rozmów i warsztatów formacyjnych dla osób, które chcą być w Zakonie? Tylko łatwą ręką po kilku miesiącach lub nawet kilkunastu latach wyrzucacie z zakonu nie podając wprost powodów, tylko zawaluowane informacje? :)?: 01.03.2019, 14:08 W Polsce jest kryzys powołań czy kryzys powołanych? RE: prośba o Pomoc: 06.02.2019, 15:35 Zakon to nie jedyna droga. Świat Ciebie potrzebuje - nie musisz być w habicie, żeby uczynić go lepszym. Popatrz ile jest nas, potrzebujących. Nas, głodujących. Nas, bezdomnych. Nas, którzy są tak samotni. Nas, potępionych przez innych. Może Bóg posłał Cię... do Nas? RE: Iz 49, 14: 06.02.2019, 15:33 Nie martw się, Bóg to nie zupa, nie trzeba czuć jego smaku i zapachu ;) Wiara to nie emocje, to nie tylko radości i wzloty. Wiara to codzienność. prośba o Pomoc: 06.02.2019, 09:44 Czy w jakimś zakonie prowadzącym przedszkole przyjęliby mnie do pracy z zamieszkaniem i wyżywieniem. Jestem magistrem nauczycielem przedszkolnym, rewalidacyjnym , tyflopedagogiem i mediatorem z wykształcenia z doświadczeniem w pracy. Teresa do Proszącej o pomoc: 04.02.2019, 21:08 Masz bardzo trudną sytuację. ZAUFAJ całkowicie Bogu. Nie ma problemu, którego by On nie mógł rozwiązać. Wszystko wymaga czasu i cierpliwości. Bądź spokojna, Pan Bóg pokaże Ci Twoją drogę. Jeśli chcesz, napisz: caritas.christi@interia.pl Pamiętam w modlitwie. prośba o Pomoc: 04.02.2019, 00:00 Jestem załamana. Nie widzę możliwości przeżycia! Widzę tylko śmierć jako rozwiązanie moich problemów z piątym już wyrzuceniem mnie ze Zgromadzenia - 4 razy ze wspólnoty życia (w jednym Zakonie byłam 10 lat) oraz z jednego Stowarzyszenia świeckiego. Przełożeni zaproponowali mi pomoc fundacji wspierającej kobiety w trudnej sytuacji. Ja nie widzę się w życiu samotnym, 8 lat takiego życia doprowadziło mnie do wyniszczenia. Choroby Colitis Ulcerosa. Potrzebuję pomocy, życia wspólnego, dzielenia się życiem, chlebem i pracą, słowem, bycia razem tworzenia więzi. Proszę o pomoc. Mam 40,5 lat. prośba o Pomoc: 03.02.2019, 21:25 Pisałam tu na forum jak promieniejąca szczęściem Siostra. Kwitłam chciałam i nadal chcę żyć i się rozwijać. Dziś wyrzucono mnie z Zakonu. Przełożeni mówią, że dodają mi tym sposobem skrzydeł do rozwoju mojego potencjału. Ja jestem załamana. Nie widzę możliwości przeżycia! Widzę tylko śmierć jako rozwiązanie moich problemów z piątym już wyrzuceniem mnie ze Zgromadzenia - 4 razy ze wspólnoty życia (w jednym Zakonie byłam 10 lat) oraz z jednego Stowarzyszenia świeckiego. Przełożeni zaproponowali mi pomoc fundacji wspierającej kobiety w trudnej sytuacji. Ja nie widzę się w życiu samotnym, 8 lat takiego życia doprowadziło mnie do wyniszczenia. Choroby Colitis Ulcerosa. Potrzebuję pomocy, życia wspólnego, dzielenia się życiem, chlebem i pracą, słowem, bycia razem tworzenia więzi. Proszę o pomoc. Mam 40,5 lat. prośba o Pomoc: 03.02.2019, 18:13 Pisałam tu na forum jak promieniejąca szczęściem Siostra. Kwitłam chciałam i nadal chcę żyć i się rozwijać. Dziś wyrzucono mnie z Zakonu. Przełożeni mówią, że dodają mi tym sposobem skrzydeł do rozwoju mojego potencjału. Ja jestem załamana. Nie widzę możliwości przeżycia! Widzę tylko śmierć jako rozwiązanie moich problemów z piątym już wyrzuceniem mnie ze Zgromadzenia - 4 razy ze wspólnoty życia (w jednym Zakonie byłam 10 lat) oraz z jednego Stowarzyszenia świeckiego. Przełożeni zaproponowali mi pomoc fundacji wspierającej kobiety w trudnej sytuacji. Ja nie widzę się w życiu samotnym, 8 lat takiego życia doprowadziło mnie do wyniszczenia. Choroby Colitis Ulcerosa. Potrzebuję pomocy, życia wspólnego, dzielenia się życiem, chlebem i pracą, słowem, bycia razem tworzenia więzi. Proszę o pomoc. Mam 40,5 lat. S. Monika: 03.02.2019, 03:38 Jezus spojrzał na Ciebie z miłością. Powołał Cię i zaprosił byś za Nim poszła. Na tej drodze nigdy nie będziesz sama ,bo ten który Cię umiłował zawsze będzie Ci towarzyszył. Nie bój się...Jeśli chcesz porozmawiać o swoich wątpliwościach chętnie Cię wysłucham. Jestem dla was ...Piszcie. Odwagi:)monika161285@wp.pl Teresa: 02.02.2019, 22:09 Dziś Dzień Życia Konsekrowanego. Wszystkim osobom konsekrowanym, które tu zaglądają, życzę obfitości Bożych łask na wszystkich drogach Waszego życia. Teresa: 02.02.2019, 22:03 Iz 14, 15b: "Ja nie zapomnę o tobie". Każdy poszukujący Boga ma na pewnym etapie swojego życia okres "pustyni", w którym odczuwa pustkę i brak bliskiej obecności Pana Boga. To znak przejścia z etapu, w którym ważne są uczucia, do etapu, w którym naszym głównym pokarmem staje się wiara i wierność. To nasza odpowiedź na wielką miłość Pana Boga, którą już poznaliśmy. Mała Teresa napisała, że nawet w bardzo pochmurny dzień, gdy nam się wydaje, że nie ma słońca, ono jednak JEST. Tylko z naszej strony, pod chmurami go nie widać. Św. Jan od Krzyża pytał w swoich poezjach: "gdzie się ukryłeś, Umiłowany?" To trudny etap, ale idź dalej. Bóg jest ZAWSZE przy Tobie. I nie zawsze będzie tak pochmurno... Bądź wierna Adoracji, ofiaruj minuty swojego czasu Panu również teraz, gdy jest to trudniejsze niż kiedyś. Iz 14, 15b: "Ja nie zapomnę o Tobie." I ja będę pamiętać w modlitwie. Marysia : 31.01.2019, 19:38 Do s. Anny, albo s. Moniki gdzie obecnie znajduje się wasza placówka "Iz 49, 14" ?: 29.01.2019, 23:30 Nigdy nie czułam takiej pustki jaką odczuwam teraz w tym czasie :( W niedzielę byłam na adoracji Najświętszego Sakramentu i nic, nic nie czułam oprócz złości że właśnie tam byłam. Nie wiem co się dzieje :( do Marysi: 27.01.2019, 12:30 Marysiu powierzam Ciebie Panu. Proponuję przyjedź do nas na jakiś czas, żeby z nami pobyć i spojrzeć z perspektywy na swoje przeżycia. Zadzwoń do którejś z tych Sióstr, żeby umówić termin przyjazdu: S.Anna 665440728, S.Monika 609030819. Pozdrawiam Cię serdecznie. Teresa do Marysi: 27.01.2019, 09:19 Marysiu, będę pamiętać o Tobie w modlitwie. Zajrzyj też do mojego wpisu z 23.01.2019. Może to jest Twoja droga.... Życzę odwagi! "Powierz Panu swą drogę, a On sam będzie działał." Szczęść Boże. Teresa z Caritas Christi. [1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] (8) [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24] [25] [26] [27] [28] [29] [30] [31] [32] [33] [34] [35] Autor Treść Nowości Robert z Newminster Modlitwa do św. Roberta z Newminster ks. Emil Kapaun Lepiej być żywym tchórzem niż martwym bohaterem Nadchodzi Harmagedon (Ap 16,10-16) Przypowieść o miłosiernym Samarytaninie (Łk 10, 25-37) Najbardziej popularne Tajemnica Szczęścia Godzina Łaski Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Modlitwa o Cud Poprzednia [ Powrót ] Następna