O powołaniu...

I dlatego wierzę w ideę powołania. Bóg powołuje. Ale nie wygląda to tak, że odzywa się dzwonek telefonu, podnoszę słuchawkę i słyszę, jak po drugiej stronie Bóg mówi do mnie: "Pójdż Tymoteuszu". To kwestia znacznie bardziej ontologiczna, to coś, co dotyka głębi naszego jestestwa. Ja również nie słyszałem żadnego głosu, ale nie powiedziałem też sobie: "O tak, to jest zawód, który chciałbym wykonywać". Zrozumiałem, kim mam być i do czego zostałem powołany."

"Wszystkie rzeczy mają swój szczególny cel. Wszystkie rzeczy są posłuszne jednemu prawu. Wszystko rozwija się ku z góry ustalonemu celowi. Także dla każdego z nas Bóg wytyczył drogę, powołanie i podarował oprócz życia fizycznego, życie łaski. Przychodzi dzień kiedy zauważamy, że wokół nas są inne stworzenia i gdy zauważamy to poza sobą, nowe stworzenie rozwija się w nas. Jest święty i tragiczny moment przejścia z dzieciństwa do młodości. Stawiamy przed sobą problem naszej przyszłości. Nie mamy go rozwiązywać w wieku 15 lat, ale jest dobrze ukierunkować całe życie ku tej drodze, na którą Bóg nas wzywa. Od podążania za naszym powołaniem zależy nasze szczęście na ziemi i w wieczności".

"Co to jest powołanie? Jest darem Bożym, czyli pochodzi od Boga. Jeśli jest darem Bożym to powinniśmy się troszczyć, by rozpoznać wolę Bożą. Musimy wkroczyć na tę drogę: jeśli Bóg chce, nigdy nie wyważając drzwi, kiedy Bóg zechce, jak Bóg zechce".

"Każde powołanie jest powołaniem do macierzyństwa, fizycznego, duchowego, moralnego. Bóg złożył w nas instynkt życia. Kapłan jest ojcem, siostry zakonne są matkami, matkami dusz. Biada tym młodym ludziom, którzy nie przyjmują powołania do rodzicielstwa. Każdy musi przygotować się do własnego powołania: przygotować się aby być dawcą życia przez poświęcenie jakiego wymaga formacja intelektualna; wiedzieć, czym jest małżeństwo "sacramentum magnum"; poznać inne drogi; kształtować i poznawać własny charakter"

"Wszystkie drogi Pana są piękne, byle tylko prowadziły do takiego celu: zbawić naszą duszę i doprowadzić wiele innych dusz do nieba, aby oddać chwałę Bogu".

Bł. Gianna Beretta Molla

Wasze komentarze:

s. Adriana CST: 09.09.2015, 18:04  Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus. Dawno mnie tu nie było i tak się cieszę, że Wy Jesteście. Dziękuję Julce za pamięć w dniu urodzin naszego Zgromadzenia, a Wszystkich szukających swojej drogi jutro o 4 rano na modlitwie różańcowej i o 19.00 na adoracji mocno przytulę do Serca Jezusa. Niech Pan da Wam siłę i odwagę, by oddać całkowicie Jemu swoje serce! I zapraszam do Suwałk w odwiedziny.... s.adrianacst@interia.pl  :): 09.09.2015, 11:39  W ostatnich dniach bardzo doświadczam tego jak nie przewidywalny, a zarazem troskliwy jest nasz Pan. Jeśli pojawia się tęsknota i poczucie pustki znaczy, że Ci Go właśnie brakuje i to jest podstawą budowania relacji.. tęsknota za Panem. Sama w swoim życiu teraz doświadczam tego, że można jeśli się chce być blisko Niego i dla Niego żyć nawet w codzienności. Nie jest to łatwe, sama o tym wiem jak najlepiej jednak każdy wysiłek podjęty w imię Jezusa Chrystusa przynosi owoce. Pan Bóg nie bez powodu dopuszcza do nas stany kiedy tracimy Go ze swoich oczu - On we wszystkim ma sens i ma dla nas cierpliwość.. jeśli pozwolimy Mu działać i będziemy Go słuchać. Wiem.... ten trud wzbogaca wiecie- bo Pan jest wymagający, ale dobry ;)  :): 09.09.2015, 11:39  Teraz sama doświadczam takiego duchowego nie spełnienia kiedy to... sama nie wiem czy Jezus jest w moim życiu, ale wierzę, że i przez to Pan chce nam coś powiedzieć, pokazać, zademonstrować. Skonfrontować nas z Jego wolą - to jest Jego metodyka działania :/ chociaż nas to boli..  Anuszka27: 07.09.2015, 17:41  Ja też nie jestem szczęśliwa jeśli nie poświęcam całego serca dla Boga :) Do każdej czynności można iść z Panem Bogiem w sercu, sercem trwać przy Panu Bogu i pełnić Jego wolę :) No i oczywiście dużo modlitwy, codzienna Eucharystia :) Któż jak Bóg!  Do Leny: 07.09.2015, 08:21  Witaj! Możesz podać swojego maila?  Lena: 05.09.2015, 15:13  Czy też wydaje Wam się, że czasami już nie dacie rady żyć bez Jezusa, bez takiej całkowitej bliskości Jezusa? Od jakiegoś czasu czuje pustkę, czuję coś w rodzaju wyrzutów sumienia, gdy muszę zajmować się codziennymi sprawami, a nie poświęcam całego życia Chrystusowi, a tym bardziej, gdy widzę siostry zakonne... Dlaczego?  do ktoś : 03.09.2015, 06:37  Co to za pytanie - też szukająca 😊  Do Ktosia :-): 01.09.2015, 23:47  A kim jesteś?  do' ktoś': 01.09.2015, 20:39  Czyżbyś tez szukała swojego miejsca - tu na ziemi?  (ktoś);): 30.08.2015, 17:40  zapraszam do kontaktu mailowego mariamagdalena.1991@wp.pl  Julia : 18.08.2015, 10:48  Moi kochani - mieliście rację..strach nie może nami kierować czy być większy od naszych marzeń, planów !! DZIEKUJE - odbierając wasze słowa poważnie tak szczerze pomodliłam się do Pana i On - najlepszy lekarz leczy moje serce i mój strach. Dziękuję Wam kochani i pamiętam o Was wszystkich w modlitwie.. a szczególnie o Siostrach Terezjankach, które parę dni temu obchodziły swoje urodziny  Julia : 10.08.2015, 12:13  Moi kochani - mieliście rację..strach nie może nami kierować czy być większy od naszych marzeń, planów !! DZIEKUJE - odbierając wasze słowa poważnie tak szczerze pomodliłam się do Pana i On - najlepszy lekarz leczy moje serce i mój strach. Dziękuję Wam kochani i pamiętam o Was wszystkich w modlitwie.. a szczególnie o Siostrach Terezjankach, które parę dni temu obchodziły swoje urodziny  Julia : 07.08.2015, 20:51  Moi kochani - mieliście rację..strach nie może nami kierować czy być większy od naszych marzeń, planów !! DZIEKUJE - odbierając wasze słowa poważnie tak szczerze pomodliłam się do Pana i On - najlepszy lekarz leczy moje serce i mój strach. Dziękuję Wam kochani i pamiętam o Was wszystkich w modlitwie.. a szczególnie o Siostrach Terezjankach, które parę dni temu obchodziły swoje urodziny  Julia : 06.08.2015, 19:59  Moi kochani - mieliście rację..strach nie może nami kierować czy być większy od naszych marzeń, planów !! DZIEKUJE - odbierając wasze słowa poważnie tak szczerze pomodliłam się do Pana i On - najlepszy lekarz leczy moje serce i mój strach. Dziękuję Wam kochani i pamiętam o Was wszystkich w modlitwie.. a szczególnie o Siostrach Terezjankach, które parę dni temu obchodziły swoje urodziny  Do Julii s. Adriana: 01.08.2015, 16:09  Jezusowi także towarzyszył lęk, wie, co to strach... Więc odwagi! Jesteś na właściwej drodze! Podążaj za Jezusem! Pamiętam w modlitwie. 79 lat temu - dokładnie powstały Siostry Terezjanki, mamy tylko tyle lat - westchnij do Pana i za nami.... I każdy, kto tą prośbę przeczyta... Dziękuję...  s. Monika: 31.07.2015, 17:53  Tak właśnie jest. Jak każdy człowiek dla BOGA jest wyjątkowy i niepowtarzalny tak jego powołanie będzie wyjątkowe. Tak naprawde boimy się tego nieznanego. Strach pochodzi od złego ducha. Twój anioł stróż podpowiada byś zaufała, jesteś w rękach twego niebieskiego taty. Nic ci się nie może stać. Pójście za Jezusem jest trudne, ale miłość do Niego musi być silniejsza nisz strach. Jezus też się bał, ale miłość do nas zwyciężyła na krzyżu. On tak nas ukochał, że tych wybranych zaprosił by będąc z Nim doświadczali pięknych rzeczy, a te wybrane dusze sie boją. Otaczam młodych modlitwą. Odwagi. Wypłyńcie na głębię.  do Juli: 31.07.2015, 09:21  Strach ma wielkie oczy i lubi wyolbrzymiac sprawe i straszyc... Zalezy czego sie boisz? Jezusa i Jego woli nie ma sie co bac  Julia : 30.07.2015, 10:25  I tak prawdą jest to, że Pan każdą z nas powołuje na 'swój' specyficzny sposób.. każda droga jest inna - tak samo jak Zgromadzenia. Każde inne, ale równie wyjątkowe i potrzebne. Nam, młodym może brak odwagi aby poszukać, pojechać, ale Pan nigdy nie odpuszcza i daje nam i siły i odwagę. Teoretycznie się mówi, że mamy się nie bać tylko poprostu iść na przód za Jego Głosem... ale to co wydaje się najłatwiejsze sprawia największy problem.... I najtrudniejsza przeszkodę.. 😕 taka jest rzeczywistość, chociaż sama teraz doświadczam tego strasznego.. STRACHU i tej bezsilności - widzę, że warto.. chyba  s. Monika: 26.07.2015, 21:08  Witajcie Tak się sklada, że jestem siostrą bezhabitową. Nasza posługa jest cicha, niby robimy to samo co większość ludzi, pracujemy wśród nich , ale to co czynimy robimy dla Jezuśa i Jezusem w sercu. To ukrycie jest wyzwaniem, bo nieśćJezusa ludziom nie tyle strojem co postawą i podejściem, że spotykam w każdym człowieku Jezusa i służąc np. Choremu człowiekowi służymy Jezusowi. Swoim życiem pokazujemy światu, że nasza praca nie jest na pokaz, że można zrobić wiele rzeczy o których nikt nie musi wiedzieć. Trudno opisać sedno życia ukrytego, ale z całą pewnością to bardzo piękna posługa. Gdyby ktoś miał pytania jak wygląda takie życie zapraszam do korespondecji monika161285@wp.pl  A: 23.07.2015, 09:32  dla mnie siostry bezhabitowe są niesamowitym swiadectwem na to ze w zyciu liczy sie to zeby byc dobrym człowiekiem, zeby isc do ludzi z Ewangelią nie wyrózniac sie w tłumie. własnie nie wyrózniając się, dawac ciche swiadectwo wiary. To naprawde wieli skarb. Czesto my nie wiemy co te siostry w cichosci robią wielkiego a zarazem bardzo prostego

[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24] [25] [26] (27) [28] [29] [30] [31] [32] [33] [34] [35]

Autor Treść

Nowości 14 września - Święto Podwyższenia Krzyża Świętego Modlitwa na Święto Podwyższenia Krzyża Świętego Modlitwa do Krzyża Świętego Litania do Krzyża Świętego Litania o Krzyżu Świętym Modlitwa do św. Alberta z Jerozolimy

Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023

Poprzednia

[ Powrót ]

Następna