Nieumiarkowanie w jedzeniu lub piciu - Spowiedź

To jedna z czterech cnót głównych. Tę kardynalną cnotę charakteryzuje skromność w ubiorze, dyskrecja w mowie, delikatność w opiniach i subtelność w postępowaniu. Umiarkowanie łączy się z powstrzymywaniem się od każdego szkodliwego nadmiaru. W ten sposób przezwycięża egoistyczne upodobania. Zakłada władzę nad emocjami, mając na uwadze dobro własne i innych osób. Oznacza zdolność do panowania nad naturalnymi pragnieniami człowieka. Chodzi o kontrolowane dążenie do fizycznych i emocjonalnych przyjemności oraz dóbr materialnych.

Święty Tomasz z Akwinu uczy, że umiarkowanie daje równowagę, bo wyznacza miarę we wszystkich sferach, gdzie działa instynkt. Uczy świadomego przeżywania uczuć towarzyszących różnym działaniom. Owocami umiarkowania są: pokora, umiejętność odpoczynku i zabawy, łagodność, pozytywne nastawienie do ludzi. Umiarkowanie broni przed skrzywdzeniem bliźniego przez pochopną ocenę. Pilnuje, aby dążąc do prawdy i sprawiedliwości nie przekroczyć granicy, poza którą nie ma już dobra.

Publicysta i poeta Jerzy Narbutt wyjaśnia, że w życiu duchowym jest pewne optimum. Na moją miarę ma być ciężar zobowiązań. Ufny umiar - ani mniej, ani więcej! Przestrzega przed "przedobrzaniem w dobrej wierze". Także dlatego potrzebna jest wspólnota Kościoła - bo wyprowadza z subiektywizmu. Spowiednik zaś modyfikuje stopień wymagań ascetycznych w zależności od możliwości człowieka. Przedobrzanie jest największą słabością szlachetnych i najsilniejszą pokusą świętych.

Zjawisko to jest nieszczęściem człowieka. Potrafi dokonać wielu spustoszeń w życiu religijnym. Jest przyczyną rodzinnych dramatów i powstania wielu herezji w historii Kościoła. Sekty również dziś bazują na złej gorliwości i maksymalizmie. Kościół jest rzecznikiem spokojnego umiaru. I chociaż jest w nim miejsce dla "szaleńców Bożych", zawsze z rezerwą przygląda się restrykcyjnemu radykalizmowi, kiedy np. ktoś wpada w perfekcjonizm albo zapędza się w naśladowanie cudzej świętości. W życiu wewnętrznym każdego człowieka istnieje określony próg wytrzymałości i bezpieczeństwa.

W chrześcijaństwie nie chodzi o kult cierpienia i szukanie dotkliwych wyrzeczeń. Ograniczanie cierpień własnych jest naszym prawem, a zmniejszanie cudzych - obowiązkiem. Niestety, niektórym brak umiarkowania w mnożeniu prywatnych praktyk i umartwień.

ks. Jan Sawicki Tekst pochodzi z Tygodnika Idziemy, 16 stycznia 2011 Wasze komentarze: marzena aneta : 05.08.2024, 15:15 Nieumiarkowanie w jedzeniu lub piciu nie dziękuję Boże Dobry kocham Cię bardzo mocno proszę o umiarkowanie w jedzeniu lub piciu na całym świecie dziękuję Boże Dobry kocham Cię bardzo mocno proszę o miłość prawdę sprawiedliwość szczerość szacunek szczęście uczciwość ufność wiare zdrowie na całym świecie dziękuję Boże Dobry kocham Cię bardzo mocno proszę o jedzenia wyrzucania zakończenie na całym świecie dziękuję Boże Dobry kocham Cię bardzo mocno proszę o picia wyrzucania zakończenie na całym świecie dziękuję modlitwa ma moc dziękuję modlitwa cuda czyni dziękuję miłość cuda czyni dziękuję nadzieja cuda czyni dziękuję pokora cuda czyni dziękuję sprawiedliwość cuda czyni dziękuję szczerość cuda czyni dziękuję szacunek cuda czyni dziękuję szczęście cuda czyni dziękuję uczciwość cuda czyni dziękuję ufność cuda czyni dziękuję wiara cuda czyni dziękuję wiara to pewność bez dowodu dziękuję wiara to droga którą docieramy do marzeń dziękuję marzenia się spełniają dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję Maria : 24.02.2013, 22:09 o umiarkowanie wszelke,prisze Cie Jezu,Bo TY jestes dawca wszelkich lask. (1) Autor Treść Nowości Tajemnice Światła Różańca Świętego św. Gerard z Brogne Modlitwa do św. Gerarda z Brogne Modlitwa do św. Franciszka Borgiasza Z różańcem - w drogę każdego dnia ks. Wendelin Maciej Ryś Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023 Poprzednia [ Powrót ] Następna