Era antybiotyków to bardzo szybki rozwój wiedzy o tych lekach, synteza wielu pochodnych penicyliny o znacznie szerszym zakresie działania, odkrywanie nowych grup antybiotyków i ich działania na te bakterie, na które penicylina i jej pochodne okazały się nieskuteczne. Fascynacja antybiotykami spowodowała coraz szersze ich stosowanie, nie zawsze uzasadnione koniecznością. W świadomości społecznej wykształciło się przekonanie, że każdą chorobę przebiegającą z gorączką można szybko wyleczyć antybiotykiem. Lekarze coraz częściej spotykali się z naciskiem pacjentów, aby zlecali leczenie antybiotykami, żeby jak najszybciej wrócić do zdrowia.

     Od początku XXI wieku stwierdza się narastającą odporność drobnoustrojów na antybiotyki. Obecnie coraz częściej spotykamy sytuacje, że w trakcie leczenia trzeba zmieniać antybiotyki lub dodawać preparaty z innej grupy chemicznej. Prowadzi to do przejścia choroby w stan przewlekły, ujawniają się działania niepożądane i powikłania spowodowane np. rozwojem grzybicy.

     Wysokie zużycie antybiotyków spowodowało wykształcenie się bakterii opornych na te leki, zwłaszcza pneumokoków i streptoko-ków, które są odpowiedzialne za większość bakteryjnych zakażeń dróg oddechowych. Jednocześnie stwierdzono, że ostre infekcje dróg oddechowych, wywoływane przez wirusy nie reagują na antybiotyki, a więc stosowanie takiego leczenia w chorobach tzw. przeziębieniowych - wirusowych jest niecelowe. Nadużywanie antybiotyków prowadzi do wykształcenia nie tylko bakterii opornych na te leki, ale również do zmiany właściwości bakterii dobrotliwych - saprofitycznych, które odgrywają w ustroju człowieka bardzo ważną rolę w równowadze odpornościowej. Dlatego lekarze - zwłaszcza pediatrzy - biją na alarm. Trzeba ograniczyć stosowanie antybiotyków, a gdy to jest konieczne, leczyć chorego w sposób celowany -antybiotyk dobrany do typu bakterii.

     Nie należy stosować pochopnie antybiotyku, gdy obraz kliniczny wskazuje na infekcję wirusową.

     Nowe zasady postępowania klinicznego tzw. rekomendacje, ściśle określają sposób leczenia, to znaczy dobierania odpowiedniego antybiotyku, stosowania ściśle określonej dawki przez wskazany czas.

     Zaleca się szczepienia szczepionką przeciwko pneumokokowi dzieci i dorosłych z grup ryzyka. Szczepionka ta pokrywa swoistością większość typów bakterii w Polsce. Tą drogą można wyeliminować zakażenia bakteryjne dróg oddechowych i zapobiegać powikłaniom infekcji wirusowych.