2 lutego - Święto Ofiarowania PańskiegoMatka Boża GromnicznaDzień 2 lutego - święto Ofiarowania Pańskiego - popularnie nazywa się świętem Matki Boskiej Gromnicznej. W Gromniczną byłem ostatni raz u spowiedzi. Na Matkę Boską Gromniczną zdążę wykonać tę pracę - słyszymy zdania w języku potocznym. W zasadzie jest to święto Pańskie, chociaż myśl tego dnia jest bogatsza i szersza. Obejmuje ona bowiem Bożego Syna i Jego Matkę. Każdy pierworodny chłopiec u Izraelitów należał do Boga zgodnie z przepisami Starego Testamentu. Rodzice byli zobowiązani przedstawić go w świątyni i wykupić. Jako wykup składano na ofiarę baranka lub parę gołąbków. Matka dziecka składała dodatkowo ofiarę oczyszczenia.Kiedy Najśw. Maryja Panna i św. Józef wypełniali ten przepis prawa, obecny w świątyni starzec Symeon rozpoznał w Dziecku Zbawiciela i nazwał Go Światłem na oświecenie pogan. Przypuszczalnie te słowa dały początek obrzędowi poświęcenia świec i uroczystej procesji na cześć Mesjasza - Światłości świata. Procesja taka odbywała się w Jerozolimie już w 4. wieku. Stamtąd obrzęd ów przeszedł do Konstantynopola i dalej na zachód Europy. Jest to święto uroczystego ingresu Króla - Mesjasza do jerozolimskiej świątyni. Ingres ten był oczywiście tylko zapowiedzią i znakiem prawdziwej świątyni Jego Ciała. Chrystus wyraźnie powiedział o sobie: Zburzcie ją (świątynię), a ja w trzech dniach wzniosę ją na nowo. W świątyni witają Chrystusa pełni radości starzec Symeon i prorokini Anna, przedstawiciele wiernego ludu Bożego. Odchodzi w przeszłość Stare Przymierze, ustępując miejsca Nowemu, powszechnemu Przymierzu. Wszystko to dokonuje się przez pośrednictwo Dziewicy-Matki. W Boże Narodzenie dała nam swego Syna. W dzień Objawienia Pańskiego ukazuje Go poganom. Uczestniczy w objawieniu się Jego mocy w Kanie Galilejskiej. Dziś w dniu święta Ofiarowania Pańskiego - przynosi Go do świątyni w Jerozolimie. Matka Jezusa ukazuje się nam w różnych postaciach: w Boże Narodzenie - dająca; w Objawienie Pańskie ukazująca; w Ofiarowanie Pańskie - przynosząca; podczas cudu w Kanie Galilejskiej - uczestnicząca. Nasuwa to refleksję, abyśmy doskonalili się również współcześnie w roli pośredników w przekazywaniu Chrystusa innym. Święto Ofiarowania Pańskiego definitywnie kończy nastrój gwiazdkowy, kończy okres śpiewania kolęd. W domach usuwa się świąteczne choinki i żłobki. Kiedyś - jako święto NMP - było ono najuroczyściej obchodzone. Tradycyjnie są z nim związane do dziś różne obrzędy i zwyczaje religijno-narodowe w Polsce. Mimo, iż nie jest to święto państwowe, wierni tłumnie śpieszą w ten dzień ze świecami do kościołów. Biorą tam udział z zapalonymi świecami w procesji, która jest pamiątką przyniesienia Dzieciątka Jezus po raz pierwszy do świątyni w Jerozolimie. Do istniejących zwyczajów należy zaliczyć zapalanie świecy przez gospodynie po powrocie z kościoła do domu i oświecanie nim bydła przy odmawianiu trzech Ojcze nasz i trzech Zdrowaś Maryjo. Poświęconą świecą wypala się krzyże przy wejściowych drzwiach domu mieszkalnego, bądź też na wszystkich drzwiach, oknach czy suficie w tym celu, aby szatan nie miał przystępu do tych miejsc. Gospodarze zapaloną gromnicą błogosławią pola, zwierzęta domowe i podwórza dla zabezpieczenia przed burzą, piorunami, gradobiciem i innymi klęskami. Gromnicę przechowuje się często za świętymi obrazami, posługując się nią w ważnych i groźnych momentach życia, jak np. w czasie burzy. Również kiedy wybuchnie pożar w pobliżu, wtedy przy zapalonej świecy odmawia się litanię oraz inne pobożne modlitwy o odwrócenie niebezpieczeństwa. Z zapaloną gromnicą wychodzi się po kapłana, kiedy przychodzi z Najśw. Sakramentem do chorego; zapaloną gromnicę podaje się do dłoni umierającego. W pamięci ludu przetrwał zwyczaj palenia gromnicy po wiejskich zagrodach przy ataku wilków lub gdy w pobliżu słychać było wilcze glosy. Ze zwyczajem tym związana jest treść obrazu Piotra Stachiewicza, który pokazuje, jak NMP broni przed wilkami zagubione w śniegu, biedne osiedla ludzkie. Jest zimowa noc. Ciemność zaległa wokół ludzkich osiedli. Wiejskie chaty prawie do polowy przykryte są śniegiem. Wiatr huczy i wieje, zasypując wszystko tumanami groźnego pyłu. Poprzez śnieżną zawieję tu i ówdzie widać świecące punkciki - to okna domów. Za oknami strwożeni ludzie - starsi i dzieci - boją się... Wicher może zniszczyć dom, śnieg może wszystko zasypać. Na dworze słychać wycie dzikich zwierząt. To zgłodniałe wilki wyszły z lasu i zakradają się do ludzkich osiedli. Lecz oto wśród śnieżnej zawiei staje przed domami jakaś dziwna postać. W jej rękach płonąca świeca, na widok której przerażone wilczyska uciekają. Kto to jest? To właśnie Matka Boża przychodzi ludziom z pomocą. Modlitwy na Święto Ofiarowania PańskiegoLitania na Ofiarowanie PańskieModlitwa w Święto Ofiarowania Pańskiego (Matki Bożej Gromnicznej) Zobacz więcejJak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem (J 15,9)Świeca, światło i świata Świeca, światło i świata Wiersze na Ofiarowanie Pańskie - Matki Bożej Gromnicznej Ks. Jan Śliwański
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2025 Pomoc Duchowa |