Toksyczni rodzice - Adonai.pl

Opowiada o swoim małżeństwie. Mąż pochodził z trudnej rodziny. Jego rodzicie nie znajdywali wspólnego języka. Teść lubił sięgać po kieliszek. Teściowa skupiła się na wychowaniu dzieci, ale nie potrafiła okazywać im uczuć. - Przed ślubem mąż był bardzo we mnie zakochany. Ale już wtedy zauważyłam jego szczególny związek z matką. Na ślub cywilny w USC przyjechał spóźniony - opowiada Krystyna. Potem dowiedziała się, że nie zdążył na czas, bo zawoził mamie - właśnie w tym dniu i właśnie o tej porze - zamówioną szafkę do łazienki. Po roku małżeństwa oczekiwali narodzin pierwszego dziecka. Zbliżał się termin porodu. - Mąż nieoczekiwanie zabrał się i pojechał do matki. Ze szpitala odbierała mnie koleżanka, a on nie potrafił cieszyć się z naszego dziecka. Wiele razy w trudnych sytuacjach zostawiał mnie i jechał do mamy. Już na początku małżeństwa usłyszałam od teściowej: "Matkę ma się tylko jedną, a żon można mieć kilka" - wspomina z nutą goryczy Krystyna. Teściowa od kilku lat nie żyje. Ona obok trójki dzieci, które urodziła, wychowuje czwarte - własnego męża. - Na mojej głowie jest utrzymanie domu i troska o dzieci. Mąż jest osobą konfliktową, od lat korzysta z terapii. Nigdy nie zdecydowałam się na rozwód. Jestem osobą wierzącą. Małżeństwo jest dla mnie sakramentem - mówi Krystyna.

Problem toksycznych rodziców po raz pierwszy nazwała i opisała w l. 80 amerykańska terapeutka Susan Forward. Jej pacjenci to mężowie i żony "skatowani" psychicznie przez własnych rodziców. Są chorobliwie uzależnieni od nich w dorosłym życiu. Forward pokazała, że dopóki nie zdecydują się na terapię, będą niszczyć swoje własne rodziny. Bestseller doczekał się tłumaczeń na wiele języków.

W Polsce terapią toksycznych rodzin przez wiele lat zajmowała się prof. Maria Ryś z UKSW, psycholog rodziny. Jak funkcjonuje dziecko z toksycznego związku, pokazuje na przykładzie ojca obiecującego dzieciom wycieczkę do ZOO. Nadchodzi sobota, w końcu będą mieli czas na wspólną, wielokrotnie obiecywaną wyprawę. Rano dzwoni toksyczna mama, babcia dzieci, z prośbą: "Stefan, może byś mi pomalował dziś furtkę na zielono". Niedawno Stefan furtkę pomalował na niebiesko, ale kolor nie spodobał się sąsiadom. Toksyczny rodzic nie pyta: "Czy możesz przyjechać? A może masz swoje plany?" Żąda przyjazdu dziecka. Stosownie do stopnia uzależnienia syn reaguje na kilka sposobów. W najlżejszym przypadku nieśmiało mówi, że umówił się z dziećmi. Ale kiedy słyszy od matki: "Jak chcesz mojej śmierci, jedź do ZOO!", wybiera malowanie furtki. Jeśli toksyczność jest większa, syn nawet nie mówi matce, że był umówiony z dziećmi. Oznajmia dzieciom, że "coś stało się u babci" i musi jej pomóc. Wiele toksycznych dzieci próbuje przeciwstawiać się swoim rodzicom. W tym przypadku syn wybiera się z dziećmi do ZOO. Ale na wycieczce ma zły humor. Jest tak wściekły, że dzieci nie mają żadnej przyjemności z przebywania z ojcem. W poniedziałek taki ojciec bierze urlop i jedzie do mamy, by pomalować furtkę na kolor zielony.

O toksycznych rodzicach mówi się coraz więcej. Brakuje jednak na ten temat publikacji i badań oszacowujących skalę zjawiska. Terapeuci i duszpasterze z poradni rodzinnych twierdzą, że wiele problemów małżeńskich to skutek toksycznych relacji męża lub żony z rodzicem. - To częsty problem wśród osób, przychodzących do poradni - mówi Jacek Pulikowski, terapeuta i doradca życia rodzinnego z Poznania. Ksiądz Marek Kruszewski, duszpasterz rodzin w diecezji warszawsko-praskiej, ma podobną ocenę sytuacji: - Znam wiele małżeństw, gdzie źródło konfliktu tkwi w toksycznych relacjach między jednym z małżonków a jego rodzicem, wcale nie musi to być relacja syna i matki, często uzależniona od matki jest dorosła córka.

Problem toksyczności w żadnym razie nie dotyczy samych patologicznych rodzin, w których rządzi alkohol i przemoc. - Występuje w rodzinach nadopiekuńczych - podkreśla prof. Ryś. Kolejna kategoria to rodziny, w których ciągle poniżana jest wartość dziecka: np. ojciec ciągle powtarza córce: "Ty i tak nic nie potrafisz. Nie dasz sobie rady w życiu." Toksyczność zagraża też takiej rodzinie, w której małżonkowie mają kłopoty z relacjami między sobą. Oddalają się od siebie i zaczynają uczucia przenosić na dziecko. Jacek Pulikowski wskazuje na niewłaściwy model rodziny, który prowadzi do toksycznych relacji. Wiele kobiet rezygnuje z więzi z mężem, kiedy pojawi się pierwsze dziecko. - Znam bardzo dużo małżeństw, które wtedy pogubiły się emocjonalnie - mówi Jacek Pulikowski. Dla nich po latach odchodzenie z domu dorosłego dziecka staje się dramatem. Małżonkowie zostają ze sobą jak obcy ludzie. Próbują ingerować w dorosłe życie syna czy córki. Dziecko było dla nich "lokatą", z której muszą odzyskiwać teraz procenty.

- Uwikłanie w sekty przypomina mechanizm toksycznych relacji - ocenia prof. Ryś. Najpierw jest bombardowanie miłością. Do dziecka wielokrotnie płynie przekaz: "Jesteś całym moim światem. W tobie cała moja nadzieja". Kiedy dorastający chłopak chce wyjechać z kolegami na obóz słyszy od matki: "Przecież samej mnie nie zostawisz. Wiesz, że na ojca nie mogę liczyć". Przekaz werbalny albo pozawerbalny jest jednoznaczny: "Jeśli mnie kochasz, to zrezygnujesz z wyjazdu na obóz. A potem w dalszym życiu: "nie wybierzesz tych studiów", "nie ożenisz się z tą dziewczyną" itd. Szantaż miłością staje się coraz mocniejszy. A u dziecka rodzą się coraz mocniejsze wyrzuty sumienia. Proces rozłożony jest na lata.

- Toksyczne więzy są niebezpieczne także z powodu braku świadomości , że tkwi się w chorej relacji - mówi Jacek Pulikowski. 40-letnia córka spędzająca codziennie po kilka godzin u swojej matki nie widzi w tym nic złego. Mówi: "przecież mama potrzebuje wsparcia, opieki, pomocy". Uważa, że to jej pierwszy obowiązek, chociaż ma już męża i dzieci, a mama nie jest ani stara, ani chora.

Paweł, pracownik naukowy i ojciec dwóch synów, poddał się już dawno. Jego żona jest cenioną lekarką, ale ich życiem sterowała przez blisko trzydzieści lat teściowa, do tego stopnia dumna z sukcesów córki, że po prostu się z nimi utożsamiała. - Zajmowała się chłopcami, urządzała przyjęcia z okazji naszych sukcesów, wiedziała o moich doktorantach i konferencjach, bo Beata omawiała z nią - a nie ze mną - wszystkie nasze sprawy. Teść był nikim w tym związku, a jeszcze Beata użalała się nad mamusią, że taka zapracowana, o wszystkim musi myśleć i musimy jej okazywać wdzięczność, bo naprawdę bez niej cóż byśmy zrobili! Teściowie nie żyją już od dziesięciu lat, ale nasze życie jest dalej ustawione przez nią.

Marzena, przystojna szczupła blondynka, od początku swojego małżeństwa funkcjonuje w takim schemacie. - Pamiętam, że kiedy poznałam przed ślubem rodziców męża, byłam zachwycona. Zwłaszcza jego dobrymi relacjami z mamą. Od początku naszego małżeństwa mąż codziennie chodzi do swojej mamy. Oprócz tego codziennie do niej dzwonił. Czasem mylił nas dwie, rozmawiając ze mną przez telefon. Kiedy kupuje coś dla mnie w sklepie, to zaraz też wybiera coś dla swojej mamy. Rodzinne wakacje mąż układa według projektów teściowej. Kiedy teściowa potrzebuje jakiejś pomocy, ani ja, ani nasze córki i syn nigdy nie są "wystarczająco dobre". Wszystko "najlepiej zrobi Andrzej". Czuję, że on nigdy nie rozstał się ze swoim rodzinnym domem - opowiada Marzena.

Dzieci toksycznych rodziców mają określone cechy charakteru i działają według pewnych schematów. - Ich życiem rządzi przymus - mówi prof. Maria Ryś. Nie są w stanie wyobrazić sobie, że mogłyby postąpić inaczej niż chcą ich rodzice. Takie zasady zawsze im wpajano. Żyją ze świadomością: na mojej osobie opiera się życie mojej matki lub ojca. - Znam takie przypadki, kiedy umiera toksyczny rodzic i jego 50-letniemu dziecku świat zaczyna się zawalać. Toksyczne dziecko ma punkt sterowania swoim własnym życiem w drugiej osobie. Kiedy ona umiera, umiera z nią coś najistotniejszego w jego życiu. I tak toksyczność rodzica działa okrutnie, spoza grobu - mówi prof. Ryś.

Toksyny jednego z chorych małżonków toczą małżeństwo jak rak. - Zaczynamy oddalać się od siebie. Mamy coraz mniej czasu na rozmowę. W tygodniu po pracy wolny czas poświęcamy naszym dzieciom. A weekendy, kiedy chciałabym pobyć z mężem, na jego prośbę spędzamy z teściową. Próbowałam rozmawiać z mężem, ale nie widzi problemu - mówi Marzena.

Bożena, małżonka z kilkunastoletnim stażem próbowała - Rozumiałam, że mąż jest jedynakiem i troszczy się o matkę. Ale zależność męża od teściowej była już dla mnie nie do zniesienia. Przed podjęciem każdej większej decyzji dzwonił do niej. Na początku małżeństwa jeździł tam na wakacje. Kiedy dzieci podrosły spędzaliśmy urlop razem. Ale i tak, kiedy i dokąd mamy wyjechać, ustalała teściowa. Korzystałam z pomocy psychologa. Radził, żebym przestała walczyć z ich relacjami, bo nie ma to sensu - mówi Bożena.

Profesor Maria Ryś opowiada o przypadku mężczyzny, gdzie toksyczna mama niszczyła kolejne jego związki. Syn ciągle się rozwodził, bo żadna "żona" nie była w stanie w z nim wytrzymać.

W innych przypadkach toksyczne dzieci sztucznie, za wszelką cenę, unikają konfliktów. Żyją w przeświadczeniu: "Konflikt to brak miłości". Zakładają na początku nowej drogi życia: w naszym małżeństwie nie będzie kłótni. - Znam sytuację, w której obydwojgu udało się tak funkcjonować. Przez lata żyli obok siebie: bez kłótni ale i bez więzi emocjonalnych. Któregoś dnia żona odkryła, że mąż ją zdradza - opowiada prof. Maria Ryś.

Chociaż w niektórych rodzinach od razu widać istnienie silnej więzi między synem a matką, kobiety decydując się na małżeństwo z takim mężczyzną odbierają tę cechę jako zaletę. - "Jeśli tak kocha matkę, to na pewno będzie kochał i mnie" - ocenia Jacek Pulikowski. Wszak jedna z zasad psychologii mówi o zwróceniu uwagi na traktowanie kobiet w rodzinie partnera.

Cenę za toksyczność swoich rodziców płaci też część "singli", jak się dziś nazywa dorosłe osoby wybierające samotne życie. Mają tak zniszczoną psychikę, że nie są w stanie założyć własnej rodziny. Stają się wiecznymi dziećmi w domu swoich rodziców. - Mamy podają im śniadanie do łóżka, piorą bieliznę - opisuje Jacek Pulikowski. Profesor Maria Ryś wyjaśnia: - Nie chcą sprawiać rodzicom przykrości, ale także uważają, że bez rodziców nie poradzą sobie w życiu. Decydują się na małżeństwo, jeśli trafią na partnera przypominającego cechy któregoś z rodziców. Ale toksyczne dziecko nie potrafi podjąć decyzji. Żyje w przeświadczeniu, że "to musi się jakoś rozwiązać". Bardzo często oczekuje nadzwyczajnych ingerencji Pana Boga. Jest nieszczęśliwe, bo nie widzi możliwości zaspokojenia swoich własnych potrzeb, ale także czuje się niekochane przez rodziców. Po takim poświęceniu pozostaje w nich gorycz i pustka.

O dziwo, "toksyczni" poza rodziną postrzegani są bardzo pozytywnie. W życiu zawodowym odnoszą sukcesy. Są pracowici, solidni, bardzo lubiani w pracy. Charakterystyczną cechą tych "dzieci" jest godzenie się na wszystko. Podobnie jak w życiu prywatnym, unikają konfliktów. Nie potrafią odmawiać, kiedy są o coś proszeni, dlatego w pracy są często wykorzystywani.

Terapeuci opisują często toksyczne dziecko jako osobę niosącą przed sobą kosz ze śmieciami. Chociaż kosz bardzo jej przeszkadza, nie chce wypuścić go z rąk. Kiedy toksyczne dziecko uda się przekonać, że można coś zrobić z koszem, wtedy odkrywa inny wymiar życia. Terapeuci przestrzegają, że podejmowanie walki z toksycznymi rodzicami małżonka nie ma sensu. Skutki będą odwrotne. Życie toksycznego dziecka jest dramatem. - Teściowa nie żyje od kilku lat. Mąż bardzo powoli zaczyna odchodzić od schematu, w którym żył. Wiem, że gdzieś głęboko nosi w sobie ogromny żal i gniew do swojej matki. Sama nie potrafię mu pomóc - mówi Bożena.

Współmałżonek może być jednak pierwszą osobą, która zasygnalizuje drugiej stronie uzależnienie i doprowadzi do terapeuty. - Wbrew temu, że czuje inaczej, powinien pójść za radą i spróbować przyjrzeć się sobie - mówi Małgorzata Walaszczyk, doradca życia rodzinnego z diecezji warszawsko-praskiej. - Podobnie jak w przypadku alkoholika trzeba znaleźć odpowiedni moment, kiedy druga strona odczuwa uciążliwości toksycznej relacji i zdecydowanie dążyć, by chciała podjąć decyzję o terapii - mówi Małgorzata Walaszczyk.

Profesor Maria Ryś prowadziła terapię, którą opierała się na przebaczeniu.- By odbudować poczucie własnej wartości, konieczny jest uczciwy rachunek sumienia i wybaczenie rodzicom. Bez wymazywania z pamięci faktów, w rodzaju: "Nic się nie stało". Ale to dopiero początek drogi.

Niektórym osobom wystarczyło kilka miesięcy. U innych terapia trwała nawet rok. - Otrzymuję czasem pytania czy wchodzić w związek małżeński z toksycznym dzieckiem. Moje doświadczenie z punktu widzenia osoby przez wiele lat pracującej w poradni pokazuje, że lepiej poczekać ze ślubem. Sprawdzić czy są szanse, że można coś w tych relacjach rodzic-dziecko zmienić, czy druga strona zechce podjąć terapię scalającą. Toksyczne relacje są problemem złożonym dotykającym także sfery sumienia człowieka. Ksiądz Jarosław Szymczak, wykładowca w Instytucie Studiów nad Rodziną, ocenia, że pokazują brak umiejętności życia w kategoriach daru z siebie i respektowania ewangelicznego przykazania: "Opuści mężczyzna ojca swego i matkę i staną się z żoną jednym ciałem". - Tworzenie toksycznej relacji jest też konsekwencją braku przeżywania do końca swojego powołania. Zapomina się o tym, że jest wdowieństwo, że mówi o nim Kościół. Wtedy na nowo przeżywa się brak drugiej osoby. A sytuację tą można określić jako "zbawczy stan" dla samotnej osoby. Jest on zaproszeniem do tego, by pogłębić relację ze zmarłą osobą przez "świętych obcowanie", zaproszeniem do pogłębienia swojej relacji w wierze z Bogiem. Trzeba więc wracać do rewidowania ewangelicznego wezwania w swoim życiu - przypomina ks. Szymczak.

Toksyczność rodzinnych relacji rozprzestrzenia się jak epidemia. Nie leczona potrafi przenosić się z pokolenia na pokolenie. Niestety, dorośli jak dzieci, nie zawsze chcą to zrozumieć.

Jacek Pulikowski: Jeżeli małżonkowie są po stronie cywilizacji życia, jak mówił Jan Paweł II, nie będzie tego problemu. Wtedy dziecko jest darem dla rodziców, traktują je jako wartość i mają świadomość, że ich obowiązkiem jest wychowywanie go do czasu aż wejdzie w życie dorosłe. Jeżeli rodzice są po stronie cywilizacji śmierci wtedy dziecko wychowywane jest "dla siebie", staje się elementem dobrostanu rodziny. Jeśli do takiej postawy dołączą się złe relacje między małżonkami, wtedy cały impet uczuciowy, zwłaszcza matki, kierowany jest na dziecko. Zaczyna walczyć, gdy inna kobieta próbuje odebrać jej syna, którego ona "sobie wychowała".

Prof. Maria Ryś: Toksyczne dziecko już jako dorosły człowiek ma zaburzone poczucie własnej wartości. Brakuje mu wiary w siebie, nosi głębokie poczucie winy, czuje się bezwartościowe. Każdy z nas jest obowiązany do zaspokajania potrzeb starzejących się rodziców, ale w granicach rozsądku. Toksyczne dziecko przekracza wszystkie granice. Staje się dzieckiem nadopiekuńczym wobec własnych rodziców. Bardzo często przeżywa wewnętrzny dramat. Jeśli założy własną rodzinę, to sercem jest cały czas przy swoi rodzicach. Jego własna rodzina: żona i dzieci stają się mniej ważni, mimo że stara się je kochać, aby ich nie utracić. Teściowie pozwalają sobie więc coraz bardziej ingerować w życie swoich dzieci.

Irena Świerdzewska Tekst pochodzi z Tygodnika Warszawsko-Praskiego "Idziemy" Idziemy, 25 listopada 2007 Wasze komentarze: Hanna: 02.05.2016, 10:34 Dziecko nie jest własnością rodziców!Decydując się na potomstwo rodzice mają obowiązek dziecko karmić i wychować,a gdy dorośnie...koniec - dalsza droga dziecka to jego i tylko jego wybór ze wszystkimi jego konsekwencjami. Jormungando: 03.04.2016, 22:13 Ciekawy artykuł. Sam zmagam się z toksycznym rodzicem. Mam 28 lat a matka szantażuje mnie. Dzwoni do pracy do szefa i mnie oczernia za każdym razem jak próbuje się wyrwać z tych szponów i nie dawać pieniędzy. Jest mi wstyd że do czegoś takiego mogło dojść. Gumij: 09.03.2016, 21:26 Ciekawy artykuł. Sam zmagam się z toksycznymi rodzicami, od dawna. Jak na razie nie udało mi się uwolnić spod ich wiecznej kontroli. Ola: 12.02.2016, 23:38 Pracuje u rodziców w firmie.Boje się podjąć jakoś wiek decyzji.e. Tata ciagle mi mówi ze do niczego się nie nadaje ze zbankrutuje przeze mnie firma i ze jak on umrze to nie dam rady.Takie teksty zwalaja z nóg. Nigdy nigdzie po za firma rodzinna nie pracowałam boje się ludzi jestem wystraszony .Żyje z dnia na dzień . Ola: 12.02.2016, 23:36 Pracuje u rodziców w firmie.Boje się podjąć jakoś wiek decyzji.e. Tata ciagle mi mówi ze do niczego się nie nadaje ze zbankrutuje przeze mnie firma i ze jak on umrze to nie dam rady.Takie teksty zwalaja z nóg. Nigdy nigdzie po za firma rodzinna nie pracowałam boje się ludzi jestem wystraszony .Żyje z dnia na dzień . Joanna: 21.01.2016, 19:26 Trzeba tylko tego chciec! Aby byc super, powidziala moja matka przez telefon. Juz 28 lat mija a ona nadal to powtarza. Ja mam wszystko: wlasna firme, 3 domy za granica, wspanialego meza, madra coreczke..No ale nie jestesmy super i dla niej super nigdy nie bedziemy..Jak to zaakceptowac..? Trzeba tylko chciec?? gość: 10.01.2016, 12:07 co do toksycznych babek ja swoją ustawiłam i nie daje se wejść na głowę musi mnie czasem słuchać bo skoro to ja gotuje sprzątam piorę żeby miała fajnie to musi mnie szanować i ufać bo chce dla niej dobrze i nie może mną rządzić bo sama ledwo o balkoniku ortopedycznym jest w stanie zajść do kibla Karol: 09.01.2016, 12:51 Napiszę do młodej osoby która sie żali że mama się na nią drze. Mam 28 lat, żonę i dziecko. I moja żona drze się na dziecko, wyzywa je, czasem uderzy. Widzę że często robi to niesprawiedliwie a ja staję w obronie syna. Dzieje się to bardzo często. Jest to wina wyłącznie mojej żony a może i troche moja bo mało wspieram i pomagam żonie. Najbardziej cierpi mały 2 letni synek, który słyszy wyzwiska i masę toksycznych zdań i słów, odbierających jego poczucie własnej wartości. Przykro mi że to słuchasz od swojej mamy. Mnie jest przykro jak widzę co mój synek słucha od własnej mamy. Tutaj tylko Miłość może pomóc. Jeżeli mój synek zaczął by obrażać mamę w odwecie, świadczyło by to tylko o tym że nie rozumie że mama ma problem ze sobą, a wszystkie jej zachowania nie są powodem syna. Karmelek1832@O2.pl.: 19.12.2015, 19:15 Moi Rodzice są Wobec Mnie Bardzo Agresywni,Mama Zabiera mi Komórkę,którą muszę posługiwać się na co dzień na Warsztatach w Miejscu Pracy,nawet w Moim Własnym Domu,non-stop się do Mnie Drze,a Nawet mi Grozi.Proszę Pomóżcie Mi,doradźcie coś Proszę,będę Wdzięczna.Obiecuję. zmorka: 01.11.2015, 23:24 Zyje z toksyczną matką od 60 lat! Kiedy odkryłam, ze tak dalej być nie może okazało się, ze mój mąż wtopił w te toksyne po uszy i teraz on jest toksycznym zięciem. Po ponad 30 latach małżeństwa musimy się rozwieźć. Paweł : 22.10.2015, 15:10 Co mam zrobić jesteśmy z żoną 16 lat po ślubie moja tesciowa mieszka z nami w naszym mieszkaniu bo żonie tak pasuje ja mam jej dosyć od 10 lat cały czas są klutnie między mną a żoną ja chce żeby nas zostawiła no to się kłucimy żona jest za nią niż za mną szkoda mi dzieci i tego co zrobiłem dla naszego małżeństwa ale to jest nie ważne mamusia i córcia a ja to huj z nim .Teściowa nie mieszkała z mężem a teraz mi miesza w garach. Myśl o roztaniu się bo mam dosyć .pomocy Krzysztof: 07.08.2015, 23:14 ... z punktu widzenia męża. 14 sierpnia będzie 16 rocznica ślubu a raczej wspólnej wegetacji. Początki małżeństwa jak to początki, działa chemia i jest "fajnie". Nawet człowiek nie zauważył, że stracił kontrolę nad własnym małżeństwem. Lata walki żeby wspólnie coś zaplanować, ale dla żony najważniejsza była jej rodzina a przede wszystkim siostra. Zaczęło się od takich błahostek jak kolor ściany w domu. Żona zaczęła do tego stopnia integrować się jako mężatka ze swoją siostrą, że za plecami robiła z nią dziwne interesy. Do tego stopnia był problem, że raz zabrała ze wspólnego konta ok. 2000 zł na ten interes, później poszła do Urzędu Skarbowego i zmieniła numer rachunku bankowego. Wspólny podatek wpłynął na jej prywatne konto. Jak zapytałem, że to dziwne że nie ma jeszcze zwrotu, przytaknęła mi. Prawda była taka, że te pieniądze wydała i bezczelnie patrząc w oczy przytakiwała. Rozdzieliłem konto. Pensja wpływała na moje prywatne. Kredyt mieszkaniowy, opłaty za utrzymanie domu na mojej głowie. Rozmawiałem z moimi teściami. Pojechałem do nich. Mieszkają koło Płocka. I co? Straciłem tylko paliwo. Dali mi do rozumienia, a wręcz teść głównie mówił, że to niemożliwe że ich córka tak robi, coś sobie wymyśliłem. Bezsilność szybko wypełnił alkohol. Tak ze 2 lata nie oszczędzałem się. Nie było tak, że przepijałem pieniądze. Kredyt i opłaty dalej robiłem. Świat wówczas był "wyluzowany", oszukiwanie samego siebie, że będzie lepiej zachęcało do rozpoczęcia kolejnego czteropaka. Ale nadszedł rok temu taki czas, że Pan Bóg zapytał, czy nie mam dość? Przytaknąłem. Od tego czasu zaczęło się moje "niepicie". Do trzeźwienia daleka droga... bo jestem współuzależniony od uzależnienia żony. Żona dalej robi za plecami interesy z siostrą. Wiem to od szwagra. Moje małżeństwo straciło finansowo na tych interesach ok. 9000 zł. Gorzej szwagier, bo jakieś 60.000 zł.... życie. Bez sił: 28.05.2015, 12:01 Nie mam już sił do rodziców są tak na mnie wściekli że ich nie słucham że ja już psychicznie nie wytrzymuje Bez sił: 17.05.2015, 14:58 Do agusia: Witaj mam ten sam problem. Też jestem ze wsi. Mam dziewczynę i też mało czasu na spotkania bo wiadomo trzeba robić. Moja mama jest identyczna do mamy twojego chłopaka . Też czuję jakby była zazdrosna ( nie no to chore jednak stwierdzenie), tylko mnie w przeciwieństwie do twojego chłopaka to wkurza i walczę z tym , na różne sposoby. Mam 21 lat ,chcę normalnie żyć funkcjonować ale nie moja matka uważa ze mam na to jeszcze czas. Mam wrażenie że moja matka nie lubi mojej dziewczyny tylko nie chce mi o tym powiedzieć. Ostatnio zostałem u dziewczyny ... i .. no właśnie.. piekło w domu... awantura.. jakbym maił co najmniej 17 lat .. absurd... nie dzwonią do mnie za każdym razem ale potrafią zrobić awanturę o byle co .. naprawdę .. mam 21 lat zaraz będę miał 22 a oni traktują mnie jak nie wiem co.. nie dają mi cieszyć się związkiem .. ja naprawdę pomagam im prawie we wszystkim ich wyręczam a oni odwdzięczają mi się czymś takim// ja naprawdę nie wiem do czego to zmierza ... moja dziewczyna jest dobra kocha mnie i ja ją również .. rodzice powinni dać prawo wyboru jednak moi rodzice są uparci nie chcą żebym cieszył się związkiem uniemożliwiają mi to .. na różne sposoby .. jestem wkurzony nie mam już do nich sił... teraz nie wiem nawet co będzie jak mnie dziewczyna zaprosi na jakąś uroczystość to co? Będę musiał zostać w domu ??Bo rodzice sobie tak umyślili ? ? Wierzcie mi gdy mam gdzieś wyjść oni wynajdą tysiące jak nie milion argumentów czemu to ja mam nie iść ? a to coś wymyślą że mam robić , a to że stanie się coś i przypadkiem będę taki głupi (według nich) że zrobię dziecko a z tym wiążą się obowiązki odpowiedzialność więc nie rozumiem ich toku myślenia. Owszem trzeba uważać na to ..a le bez przesady żeby ograniczać mnie do tego stopnia żebym nie mógł cieszyć się swoim związkiem.. ostatnio mi zrobili taka awanturę o to że zostałem u dziewczyny że myślałem ze wyje trzasnę drzwiami i nie wrócę nigdy.. jestem wściekły na moich rodziców.. ale ciągle pokładam nadzieje modląc się .. żeby rodzice się opamiętali .. nie mam już sił ciągle walczę z nimi próbuję ich przekonać a to jak walka z wiatrakami na nic się zda.... smuuuutna; (: 22.03.2015, 21:48 ja mam taki problem ze ja pochodzę z biednej rodziny całe życie ojciec pił mama nas wychowywała starała się😕jestem z chlopakiem 7 lat chciała bym wziąść ślub ale on nie chce mówi i co zaprosisz gości do siebie do domu jak tam jest 😕czy ja musze placic z jakiego domu jestem on może pozwolić sobie na wszystko ja nie dużo wycietpialam zawsze marzyłam o rodzinie dzieciach ja tak nie chce żyć che mieć rodzinę co mam robić??? tak bardzo chciała bym być szczęśliwa :(:(:( HArt: 08.03.2015, 22:43 Przeczytalem ten art poprzez poszukiwanie odpowiedzi w google: wracac do Polski czy nie? No wlasnie reszte mozna sobie dopowiedziec. facet: 11.02.2015, 15:34 Od 2 lat jestesmy z zona szczesliwym malzenstwem. Oboje mamy matki ktore chcialy by wiedziec co sie u nas dzieje. Na szczescie mieszkamy sami i mamy swiety spokoj. Trzymamy sie z zona zawsze razem a mamuski dowiaduja sie o wszystki po fakcie np. wizyta u lekarza z dzieckiem , przeziebienie dziecka itp. Gdybysmy powiedzieli, ze jutro idziemy z naszym niemowlakiem do doktora na kontrol to od rana mamusie dzwonily by co z malym a tak to po kilku dniach mowimy przy okazji czegos tam, ze maly zdrowy bo bylismy w piatek na kontroli i po temacie. Szwagieka ze szwagrem zawsze mowili ze jutro ida do lekarza z nalym i mieli zawsze urwanie telefonu. Obie tesciowe im na glowe weszly . Jak mamusia chce pobawic 2 miesieczne dziecko to prosze bardzo bedziemy za 3-4 godzinki i nagle strach w oczach co Ona zrobi jak sie maly rozplacze. Zucenie mamusi na gleboka wode odrazu poskutkowalo. Gdyby zona nie trzymala ze mna i zawsze w 100% zgodni w decyzjach a jesli nie to wyjasniamy sobie to sami dopiero wieczorem to mamuski by nam na web weszly a tak to nie maja nam jak mieszac. Pozdrawiam Was dziewczyny i zycze Wam abyscie jak najszybciej mogli zamieszkac u siebie Grzegorz : 02.01.2015, 12:54 Mam na imie grzegorz jestem męzem i ojcem hmm znaczy sie tak było do czasu az. Poznałem dziewczyne widzialem ze ona jest wyjatkowa i odrazu w nas cos strzeliło widziałem wzajemna sprawa. odrazu zaczelismy rozmawiac a jak ja poznałem hehehe nieuwierzycie. był wieczor no nudny w rzeszowskim rynku poszedłem z domu bo było naprawde kiepsko z mama i jej nerwami i tak oto udałem sie w rynek a tam w klubie do kolegów z mysla ze akurat bede sie dobrze bawił poszlismy do klubu "SODA" wchodząc do wc stala tam moja miłosc i wtedy wioadome jeszcze ona nawet niewiedziała ale po tem ..... No wiec schodac do ubikacji meski zajety patrząc na damski i udajac sie w strone damskiego ona Moja miłosc tak .... ej ale to damska a ja no coz spoko przepraszam ona w szoku ze ja mogłem tak jej odpowiedziec myslala ze ja jej cos zrobie i tak o to sie zaczeło historja mojego zwiazku.poszedłem na gore do klubu ona juz tam siedziała i nawet piweczko postawila ale to nie o to chodziło zaczelismy byc na sali tylko my niezwracajac juz uwagi na wszystkich naszemysli sie błonkały tylko w jedna strone wyjsc stad i porozmawiac niepatrzac na innych i tak o to wieczor zleciał noc zleciala nonstop rozmawiajac bezprzerwy o tematach jakbysmy sie znali z 10 lat kasia :): 15.12.2014, 21:57 A co powiedziecie na tesciowa ktora zawsze wie lepiej? I dzwoni po x razy zeby olsnic nas swoja zbawienna rada?.a jak czuje ze maz sie wscieka to dzwoni domnie. A jego manipuluje bieze go na placz, chisterie, proszenie itd! Boze a najgorsze ze wydaje jej sie ze my jako rodzice wlasnych dzieci jestesmy za glupi i za malo odpowiedzialn i za zaczyna manipulowac moimi dziecmi mam corke 7 lat i synka 5 .teraz mamy zaplanowany wyjazd na swieta do mojej siostry za granice.babci sie to niepodoba i juz nagadala moim dzieciom ze ona zostanie sama i smutna jak pojedziemy, zmija jedna.dziecko mi przez nia plakalo wczoraj bo juz sobie wyzuty sumienia zrobilo ze babcie zostawi, a brat meza to oczko w glowie odpowiedzialny akuratny i najlepszy mimo ze nawet chrzciny swoich dzieci robil bez wlasnej matki bo tylko takie terminy mu pasowaly, i odkad dzieci maja ojciec jego zony u nich zamieszkal bo tamta madam rady sobie niedaje.ale mimo to z ich zdaniem tylko sie licza.Moj maz niby swiadomie mowi ze o tym wie.ale ze to jego matka.i w kolo macieju.ja kiedys sie z nia podarlam tak ze 2lata kontaktu niemialysmy, poki wciaze niezayzlam bo wtedy mnie przeprosila.ale teraz to co innego sa xzieci, lubia ja bo to niestety ich bab ia.niewiem jak zrobic zeby zaczela liczyc sie z nami jako z doroslymi ludzmi i zaczela lepiej zyc swoim zyciem. i i Wiga: 15.11.2014, 00:11 czy że raz do roku to on może, ja mam tego dosyć.Ma mnie za nic żartuje ze mnie a mnie to rani jak mówię że żarty są wtedy gdy to bawi nie rani drugą osobę to on się obraża. [1] (2) [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] Autor Treść Nowości św. Ekspedyt Modlitwa do św. Ekspedyta Litania do św. Ekspedyta św. Elfeg św. Leon IX Urodziny jeżyka Jasia Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023 Poprzednia [ Powrót ] Następna