Duchowa Adopcja

Czym jest? Historia Zasady Formuła przyrzeczenia Modlitwa codzienna Fragment Ślubów Pytania i odpowiedzi Świadectwo Duchowa adopcja - nasze Jerycho Najstarsze mają 25 lat Dzielić się dobrem płynącym z Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego Pomocne adresy

W każdej godzinie i minucie, gdzieś na świecie, umierają najmniejsi i najbardziej bezbronni - nie narodzone dzieci. One wołają o pomoc również do Ciebie. Nie zwlekaj. Możesz się przyczynić do ich ocalenia,podejmując Duchową Adopcję

Modlitwy do Ducha Świętego

Praca zbiorowa

Potrzebujemy Ducha Świętego. On nas odnawia i prowadzi do świętości, ale przede wszystkim pokazuje nam, Kim jest Jezus. Wzywanie Go i codzienne poddawanie się Jego prowadzeniu to najlepsza metoda na udane, sensowne życie...... » zobacz więcej

Wasze komentarze: Kama: 22.05.2012, 22:33 Dobry pomysł Bożenko bożenka: 21.05.2012, 20:31 A może każde z nas , to znaczy kto chce dodatkowo na dzień dziecka odmówi jedną dziesiątkę za maleństwa, które odeszły przedwcześnie. Wiem, że to jest strona dla duchowej adopcji, ale jest tyle dzieci, które odeszły , a o których nikt nie pamięta. Jest tyle dzieci o których rodzice ciągle myślą, a maleństwa odeszły już z naszego świata. To tak niewiele? Kama: 19.05.2012, 16:41 Dziękuję za odpowiedz Bożenko bożenka: 18.05.2012, 17:16 Można całą część różańca, czy też dziesiątkę, w zależności co się ślubowało. A następnie " o Mój Jezu..." Tak jak w normalnym odmawianiu różańca. J przy pierwszej duchowej adopcji odmawiałam całą część różańca, teraz odmawiam tylko dziesiątkę. Pozdrawiam.pa Kama: 16.05.2012, 09:52 Ja mam takie pytanie bo gdzieś przeczytałam że w ramach duchowej adopcji można odmawiać nie tylko jedną tajemnice ale i całą jedną część różańca czy ktoś wie czy tak rzeczywiście jest? A jeśli tak to czy po każdej dziesiątce odmawia się modlitwę Panie Jezu? Będę wdzięczna za odpowiedz Krzysio: 07.05.2012, 23:06 Bóg każdemu z nas wyznacza czas radości i smutku. Radości gdy rodzi się istota, która wlewa radość w nasze życie i sensu naszego życia (jest dla kogo żyć), pewnej niepewności jak to będzie, czy sobie poradzimy, czy będzie zdrowe. To wszystko jest wpisane w nasze życie. Gdy będziemy myśleć kategoriami czysto ludzkimi, te obawy będą bardzo wielkie, lecz dy pozwolimy, aby On niósł razem z nami te nasze troski, będziemy spokojniejsi. Św. Paweł zapisał w swoim Liście takie oto słowa: "Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia" te słowa uświadamiają mi, że razem z Chrystusem, ufając Mu - jestem w stanie wszystko, a w moje serce nie wkrada się niepewność. Mam świadomość, że to jest trudne, ale jak znajdzie ktoś inną, pewniejszą drogę na której nie będziemy sami borykać się z naszymi trudnościami i problemami to chętnie posłucham. Wiara, nadzieja, miłość i ufność w to, że Bóg nie pozwoli zrobić krzywdy swemu najpiękniejszemu stworzeniu, są naszą drogą ku szczęściu, które On może nam dać. Iza: 30.04.2012, 23:12 Sama teraz kończę adopcję piątego dziecka i 6 maja zacznę kolejną. Szkoda tracić czasu tu na ziemi. Kiedyś poprosiłam 10 letniego syna o taką adopcję. Zgodził się, adoptował już 2 razy. Czasem zapominał kilka dni odmówić dziesiątkę różańca, a potem jednego dnia nadrabiał brakujące. Myślę, że Bóg mimo wszystko nie odrzucił modlitw młodego człowieka. bożenka: 15.04.2012, 23:15 Aniu zacznij od nowa. Powodzenia. Kama: 15.04.2012, 22:24 Aniu czasem tak się zdarza ja sama dwa razy przerwałam DA też mi było wstyd wyspowiadałam się z tego bo uważałam że powinnam Anka: 15.04.2012, 21:04 Duchową adopcje podjęłam drugi raz będąc na pielgrzymce na Jasną Górę. Jednak po kilku miesiącach nie wytrwałam, mam wyrzuty sumienia, że tak sie stało. Co mam dalej robić by pomóc małej istotce przyjść na świat??? Proszę pomózcie:( bożenka: 05.04.2012, 17:20 Do Malutka. Zacznij jutro odmawiać Nowennę do Miłosierdzia Bożego. To ważne i daj sobie trochę czasu.pa bożenka: 05.04.2012, 17:18 Do Malutka . Mówisz, że nie wierzy w cuda, że wszystko stracone. Może trudno Ci w to uwierzyć, ale ja wiem, że Pan Bóg dla każdego z nas coś zaplanował. Poczekaj i ty odnajdziesz swoja drogę i swoje miejsce w tym świecie. Tobie też zaświeci słońce. Oddaj Panu Bogu to wszystko, to , co cię boli i to, czego pragniesz. Zawierz mu, Oddaj się Miłosierdziu Bożemu. Miłosierdzie Boże nie ma granic.Pozdrawiam Do malutka: 04.04.2012, 09:50 7 lat czekaliśmy na cud. Modlitwy pielgrzymki, 11 lekarzy. Utrata zdrowia i nadziei i stał się cud. Adoptowaliśmy małego chłopczyka i wszystko nabrało nowego sensu. Będe pamietał o Tobie. malutka: 03.04.2012, 23:12 Co dobrego może przynieść choroba i co mam przez to zrozumieć? To ma być dar??? dziękuję za taki "dar". Ja też miałam nowotwór, to była taka dodatkowa promocja w mojej chorobie więc swoje przeszłam. Teraz na wszystko jest już za późno. Kiedyś miałam nadzieję na cud ale cuda się zdarzają innym. Że nigdy nie będę miała dzieci dowiedziałam się dawno temu w bardzo nieprzyjemny sposób, miałam wtedy 16 lat. bożenka: 03.04.2012, 21:56 do Malutka Pamiętaj , że nadzieja umiera jako ostatnia. spróbuj nowennę Pompejańską, proś o łaskę macierzyństwa. Zaufaj Panu. Proś Maryję o wstawiennictwo, św Ritę i Judę Tadeusza. Przy ich poparciu może się uda. Ja podjęłam się też duchowej adopcji, może to i coś dla ciebie? Ja wierzę w cuda. Mój maleńki cud śpi w pokoju obok. Skończył już roczek. Wiara czyni cuda. Nie ma problemu, którego by Bóg rozwiązać nie mógł. Wiesz, ja zawdzięczam mu wszystko, co mam. Teraz żyję dzięki Niemu i modlitwie. Szkoda Tylko, że tak późno zdałam sobie z tego sprawę. Moje życie mogło by wyglądać całkiem inaczej. Pan moją mocą i siłą. Nie jesteś sama , będę o tobie pamiętać w modlitwie. Pozdrawiam Daria: 03.04.2012, 17:16 Malutka, proszę, nie załamuj się. Choć inaczej się wydaje, w swoim cierpieniu nie jesteś sama i ono ma swój sens. Bóg jest właśnie wtedy najbliżej nas kiedy cierpimy, bo przecież On także cały czas cierpi, dla nas i Jego cierpienie przynosi nam zbawienie, więc ma sens! Trzeba Mu tylko zaufać i tak jak On ofiarować swoje cierpienie. Wiara i modlitwa naprawdę czyni cuda. Trzy lata temu zachorowała moja mama na nowotwór złośliwy. Nie poddała się i zaufała Bogu. W tym samym czasie wspierała koleżankę ze szpitala, która również miała nowotwór, lecz popadała w depresję. I udało się. Do dzisiaj nie ma śladu choroby, zarówno moja mama jak i znajoma cieszą się życiem. Podziwiam ją za tę siłę, którą czerpała właśnie od Pana. Dlatego proszę Cię, spójrz na swoje cierpienie nie jak na karę, ale na dar, który ma przynieść coś dobrego. Przytul się do Pana Jezusa, a ja będę pamiętała o Tobie w modlitwie! ;-) malutka: 02.04.2012, 22:52 Do Dari. Ja wiem na 100% że nie mogę mieć dzieci, o adopcji też mogę zapomnieć, bo przecież osoby samotne nie mają żadnych praw. Przez chorobę nie chciałam niszczyć życia drugiej osobie i jestem sama. Nigdy się z tą sytuacją nie pogodzę a kiedyś miałam cichą nadzieję że może w końcu Bóg wynagrodzi mi te wszystkie cierpienia,ale bardzo się myliłam. Teraz już na nic nie liczę i myślę że to wszystko nie ma sensu. daria: 01.04.2012, 22:17 Malutka, nie trać wiary! Skoro na ten czas nie możesz być matką to może Pan Bóg ma inne plany wobec Ciebie? Nie znam dokładnie Twojej sytuacji, ale pamiętaj że jest jeszcze adopcja. Módl się do niego o rozpoznanie Jego zamiaru, a wszystko jeszcze może się zmienić, tylko nie trać nadziei! Cierpienie nie jest karą, Bóg zsyła na nas różne doświadczenia nie po to by nas gnębić, ale byśmy odnaleźli właściwą drogę. Nie poddawaj się, tylko zaufaj Panu! malutka: 31.03.2012, 07:26 Niestety ja już dawno straciłam wszelką nadzieję na macierzyństwo, podobno to łaska być matką. W takim razie widocznie na tą łaskę nie zasługuję. Nie zasługuję chyba już na nic, może tylko na łzy i cierpienie, tylko nie wiem za co. Cały czas myślę co takiego zrobiłam że Bóg nie dał mi nic tylko cierpienie???. A: 30.03.2012, 21:34 Mdlitwa jest bardzo potrzebna. Sama wraz z bratem bliźniakiem miałam być abortowana. Lekarze przez kilka miesięcy namawiali mamę do aborcji z powodu podejrzenia lekarza a właściwie przekonania o tym, że na pewno urodzę się "nienormalna". Postanowiła jednak mimo głosu lekarza, że urodzi, nie zdecyduje się na aborcję- chore, ale urodzi dziecko z którym jest w ciąży (czyli mnie i brata). Trafiła do innego lekarza, który uświadomił mamie że... niepokojące objawy z powodu których lekarz namawiał mamę do aborcji występują z powodu ciąży bliźniaczej (o którym lekarz-zwolennik aborcji nie wiedział). Dodam tylko, że urodziliśmy się z bratem zdrowi- fizycznie i psychicznie. [1] [2] [3] (4) [5] [6] [7] [8] [9] Autor Tresć [ Powrót ]

[ Strona główna ]

Polityka Prywatności Kontakt - formularz | Kontakt